Spis treści:
Wilczomlecz okazały, czyli korona cierniowa
Wilczomlecz okazały (Euphorbia milii), znany także jako korona cierniowa, to kolczasty, sukulentowy krzew pochodzący z Madagaskaru o wzniesionym i krzaczkowatym pokroju. W naturalnych warunkach może osiągać nawet 2 m wysokości, jednak w uprawie doniczkowej zwykle dorasta do 50-100 cm. Wilczomlecz charakteryzuje się grubymi, szarozielonymi i rozgałęzionymi pędami, które gęsto pokrywają długie i ostre ciernie.
Jego liście są drobne, podłużne, intensywnie zielone i wyrastają głównie na młodych pędach. Wiosną na roślinie pojawiają się niewielkie, żółte kwiaty skupione po kilka na wierzchołkach pędów. Otaczają je intensywnie wybarwione, dekoracyjne przykwiatki (często błędnie mylone z płatkami), które występują najczęściej w odcieniach czerwieni, różu, bieli lub żółci. To właśnie te barwne przysadki są główną ozdobą rośliny i mogą utrzymać się do końca września.
Cenna rada: Cała roślina zawiera drażniący sok mleczny, który w przypadku kontaktu ze skórą lub błonami śluzowymi może powodować podrażnienia zarówno u ludzi, jak i zwierząt.
Wilczomlecz okazały pochodzi z Madagaskaru, gdzie rośnie na suchych i dobrze nasłonecznionych stanowiskach. Dzięki temu jest rośliną bardzo odporną na niekorzystne warunki uprawy – dobrze znosi suszę, wysokie temperatury, mocne nasłonecznienie i mało zasobną glebę. Wilczomlecz nie jest mrozoodporny, dlatego w klimacie umiarkowanym najczęściej jest uprawiany jako roślina doniczkowa.
Przeczytaj również: Niektórzy traktują go jak chwast, a on odstrasza krety i nornice. Nie boi się suszy, nie musi mieć żyznej gleby
Jakie wymagania ma wilczomlecz okazały?
Z uwagi na swoje pochodzenie, wilczomlecz okazały ma bardzo małe wymagania względem warunków uprawy, dzięki czemu charakteryzuje się niezwykłą łatwością w prowadzeniu. Jednak, aby zapewnić mu bujny wzrost i obfite kwitnienie, warto zadbać o kilka szczegółów:
- Światło – wilczomlecz lubi jasne stanowiska i dobrze znosi bezpośrednie słońce. Najlepiej rośnie na parapecie południowego okna lub na jasnym balkonie, czy też tarasie latem. Jeżeli nie będzie miał wystarczającej ilości światła, może przestać kwitnąć.
- Podłoże – roślina preferuje przepuszczalne, lekkie, piaszczyste lub żwirowe gleby. Najlepiej wybrać mieszanki do kaktusów i sukulentów z dodatkiem piasku lub perlitu. Wilczomlecz toleruje szeroki zakres pH (od lekko kwaśnej do lekko zasadowej) i małą zasobność gleby, ale nie znosi ciężkich, zbitych i wilgotnych podłoży.
Z uwagi na słabą mrozoodporność, wilczomlecz jest najczęściej uprawiany jako roślina doniczkowa. Fot. Porntep-Kawjun/CanvaPro
- Podlewanie – wilczomlecz można nawadniać co 7-10 dni, jednak między podlewaniami podłoże rośliny musi dobrze przeschnąć. Wilczomlecz zdecydowanie lepiej znosi suszę niż nadmiar wody, ponieważ jego grube pędy magazynują wodę. Zimą podlewanie należy ograniczyć do minimum (raz w miesiącu lub rzadziej).
- Temperatura – w ciągu sezonu wegetacyjnego wilczomlecz najlepiej czuje się w temperaturze 18-24°C. Natomiast zimą 14-17°C. Powinien być zimowany w jasnym i ciepłym pomieszczeniu.
- Nawożenie – aby wspomóc rozwój i kwitnienie, warto nawozić go odżywką do kaktusów lub sukulentów od maja do sierpnia, raz na 3-4 tygodnie. W okresie zimowym wilczomlecz nie wymaga nawożenia.
Wilczomlecz okazały jest mało podatny na choroby i szkodniki, chociaż w nieodpowiednich warunkach może być atakowany przez przędziorki i wełnowce. Jego głównym zagrożeniem jest nadmiar wody, który prowadzi do gnicia korzeni i zbyt mała ilość światła. Źle reaguje także na częstą zmianę miejsca.
Nasza rada: Wilczomlecz jest wrażliwy na długo utrzymującą się wilgoć w podłożu. Dlatego najlepiej posadzić go w doniczce z terakoty lub gliny, gdzie nadmiar wody szybko wyparuje z ziemi za sprawą "oddychających" ścianek.
Źródło: deccoria.pl
Przeczytaj również:
Rośliny kwitnące jesienią. 10 bylin, które zachwycają na koniec sezonu
Byliny, które szybko rosną i zatrzymają chwasty. Mało pracy, a efekt spektakularny
Jak dbać o jukę ogrodową na koniec lata? Naturalny nawóz na wzmocnienie i regenerację