Charakterystyka oczaru wirginijskiego
Oczar wirginijski jest wolno rosnącym i długowiecznym krzewem, który może osiągnąć nawet do 4 metrów wysokości. Jak sama nazwa wskazuje, przywędrował do Europy z Ameryki Północnej. W Polsce występują także pokrewne oczarowi wirginijskiemu gatunki, takie jak oczar omszony, pośredni i japoński. Krzew zadomowił się dobrze na naszych terenach i możemy natknąć się również na inne jego nazwy, takie jak leszczyna czarownicy lub czarnoksięski orzech. Istotną dla naszego regionu zaletą jest to, że oczar wirginijski jest w pełni mrozoodporny.
Oczar wirginijski posiada wiele zalet. Ceniony jest zarówno za łatwość w uprawie, jak i możliwość wielostronnego wykorzystywania oczaru w postaci surowca leczniczego oraz kosmetologicznego.
Kwiaty oczaru wirginijskiego pojawiają się dopiero jesienią i cieszą oko przez cały okres jesienno-zimowy. Kwiat składa się z ciemnożółtych płatków oraz krwistoczerwonego kielicha, które w połączeniu tworzą bardzo ozdobną aranżację. Niektóre okazy mogą się poszczycić kwiatami o delikatnej woni.
Ciekawostka! Zdarza się, że niektóre oczary zakwitają także w okresie przedwiośnia.
Oczar wirginijski: wymagania i stanowisko
Ten czarujący krzew ma średnie wymagania uprawowe i nie powinien stanowić problemów nawet dla początkujących ogrodniczek i ogrodników. Oczar wirginijski dla zadowalającego wzrostu i kwitnienia potrzebuje:
- żyznej, wilgotnej i próchniczej gleby;
- podłoża o pH około 4,5-6,5, choć oczar wirginijski jest gatunkiem, który poradzi sobie również w ziemi z odczynem zasadowym;
- stanowiska słonecznego lub półcienistego;
- osłonięcia od wiatru;
- stałego poziomu wilgotności gleby.
Oczary wirginijskie stanowią wspaniałą ozdobę, dlatego aranżując ogród, zapewnijmy mu reprezentatywne miejsce.
Oczar wirginijski: uprawa i pielęgnacja: oczar wirginijski
Podstawą pielęgnacyjną oczaru wirginijskiego jest dbałość o wysoki i stały poziom nawilżenia. Szczególnie podczas letnich upałów należy pamiętać o obfitym i regularnym podlewaniu rośliny.
Oczar wirginijski źle znosi przycinanie, należy więc ograniczyć się jedynie do cięć sanitarnych, czyli usunięcia starych lub słabych gałęzi. Cięcie powinno być przeprowadzane w ostateczności. Kwiaty oczaru pojawiają się na pędach dwuletnich, a także starszych, więc podcinanie powinno obejmować wyłącznie chore lub suche gałęzie.
Choroby i szkodniki oczaru wirginijskiego
Oczar wirginijski choruje dość rzadko, ale może zostać zaatakowany przez takie choroby grzybowe, jak mączniak prawdziwy i rdza. Wśród szkodników największe zagrożenie stanowią mszyce. W tym przypadku pomocne mogą okazać się opryski domowe, m.in. z szarego mydła, czosnku, tytoniu czy ostrej papryki.
Właściwości oczaru wirginijskiego
Oczar wirginijski jest nie tylko rośliną ozdobną, części krzewu stanowią niezawodny składnik wielu preparatów leczniczych. Do cennych właściwości oczaru wirginijskiego zaliczamy:
- łagodzenie wszelkich stanów zapalnych i opuchlizny,
- działanie ściągające,
- pozytywne oddziaływanie na cerę problematyczną (naczynkową, trądzikową).
Stanowisko: Półcieniste, słoneczne
Wilgotność: Podłoże umiarkowanie wilgotne
Roślina ozdobna z: Kwiaty
Podlewanie: Obfite
Wysokość: 2-3m
Pokrój: Wzniesiony
Termin kwitnienia: Wrzesień, październik, listopad
Zimozielone: nie