Spis treści:
- Pustynnik himalajski – bylina ze środkowej Azji
- Ciekawe odmiany pustynnika himalajskiego
- Uprawa pustynnika himalajskiego
- Zastosowanie pustynnika himalajskiego w ogrodzie
Pustynnik himalajski – bylina ze środkowej Azji
Po raz pierwszy tę ciekawą roślinę, nagrodzoną przez brytyjskie Królewskie Towarzystwo Ogrodnicze (Royal Horticultural Society), zobaczyłam na wystawie roślin ozdobnych, a dopiero później na mieszanej rabacie u znajomego ogrodnika. Wszystko dlatego, że nie jest ona wcale tak popularna, jak mogłoby się wydawać. Rośnie wysoko, wznosząc pałkowate kwiatostany, które gdy się lepiej przyjrzeć, zbudowane są w całości z drobniusieńkich, białych kwiatków o gwiaździstym kształcie.
Pustynnik himalajski (Eremurus Himalaicus) bywa nazywany również lilią stepową, choć według mnie znacznie lepiej pasuje do niego inne, mniej znane określenie – świeca Kleopatry. Naturalnie roślina ta występowała w surowym rejonie północno-zachodnich Himalajów. Z czasem zaczęła porastać tereny wschodniej Europy, pojawiają się w egzotycznie wyglądających skupiskach głównie na obszarach stepowych i pustyniach.
Wymagania uprawowe pustynnika himalajskiego są dość szczególne, na szczęście jednocześnie roślina jest tolerancyjna i zmienność polskiej pogody raczej jej nie zaszkodzi. Jednak warto wiedzieć, czego potrzebuje, aby po zasadzeniu pustynnika w ogrodzie miał on szansę naprawdę się tam zadomowić. Jeśli myślałeś o tym, aby zgromadzić w swoim najbliższym otoczeniu rozmaite okazy nietypowych roślin, które w oryginalny sposób udekorują przestrzeń i skupią na sobie całą uwagę, tego okazu na ogrodowej liście nie wolno ci pominąć.
Białe pustynniki pięknie rozjaśniają ogrodowe rabaty. To idealne tło dla żywo wybarwionych, niskich bylin. Fot. fotolinchen/CanvaPro
Pnące się naturalnie ku górze groniaste, białe kwiatostany na tyczkowatych łodygach z bliska przypominają nieco szczotkę do kręcenia włosów – spomiędzy płatków filigranowych kwiatków wyrastają długie słupki i pręciki. Z kolei podziwiane z daleka wyglądają raczej jak eleganckie, świetliste pochodnie, choć, gdy wyrosną, z pewnością będziesz mieć własne skojarzenia.
Przeczytaj również: Wrzesień to ostatni dzwonek na ich sadzenie. Najpiękniejsze odmiany i uprawa serduszek okazałych
Ciekawe odmiany pustynnika himalajskiego
Kwiaty pustynnika nie zawsze są białe, choć z tą barwą zwykliśmy je kojarzyć. Wiele odmian prezentuje się okazale w znacznie bardziej wyrazistych kolorach. Wolisz barwne rabaty? A zatem powinieneś poznać ciekawe odmiany pustynnika himalajskiego, mieniące się odcieniami koloru żółtego, pastelowego różu lub ognistej pomarańczy. Oto najbardziej znane okazy i kilka barwnych mieszańców:
- 'Bungei' (kwiaty żółte),
- 'Cleopatra' (kwiaty czerwono-pomarańczowe),
- 'Emmy Ro' (kwiaty złote),
- 'Pinokkio' (kwiaty pomarańczowe),
- 'Romance' (kwiaty łososiowe),
- 'White Beauty Favourite' (kwiaty śnieżnobiałe).
Jeśli dobrze zadbasz o wybraną przez siebie odmianę, jej kwiaty wzniosą się na 1,5 metra, ale nic nie stoi na przeszkodzie, żeby niektóre okazy urosły jeszcze wyższe. Nad ziemią w efektownych, okrągłych skupiskach zbierają się smukłe, piękne kwiatostany, z kolei pod ziemią bryła korzeniowa formuje rozłożyste rozgwiazdy, będące solidną podstawą dla wysokiej, dość ciężkiej łodygi.
Pustynniki w zależności od odmiany mają różne kolory kolby kwiatowej. Fot. Topaz777/j-wildman/CanvaPro
Długość kwitnienia pustynników himalajskich to zwykle kilka tygodni. Jednak ostateczny termin zależy od kilku komplementarnych czynników, m.in. od wybranej odmiany oraz warunków, jakie panują w przydzielonym jej środowisku. Pięknych kwiatów możesz spodziewać się już w czerwcu, a na pewno w lipcu. Niektóre utrzymają się nawet do sierpnia. Jednak, żeby tak się stało, konieczna jest właściwa pielęgnacja, bo te barwne, pustynno-stepowe egzotyki mają swoje kaprysy. Podpowiem ci, jak uprawiać pustynniki himalajskie w ogrodzie i od czego zacząć, bo już przed posadzeniem roślin czeka cię kilka ważnych zadań.
Uprawa pustynnika himalajskiego
Himalajski dostojnik, czysto i estetycznie dopełniający ogrodowe aranżacje, skupia uwagę obserwatorów na swoich strzelistych łodygach i smukłych, równiutkich kwiatostanach, które rozwijają się równiutko od dołu ku najdrobniejszym kwiatom wierzchołkowym. Jednak jego charakterystyczny wygląd nadają mu także liście, skupione w formie gęstej rozety. Są długie, mają kształt mieczy oraz szarozieloną barwę. Na ich tle okazały, puszyście ułożony kwiatostan prezentuje się jeszcze piękniej.
Pustynnik himalajski najlepiej rośnie na tych stanowiskach, których warunki zbliżone są do jego naturalnych siedlisk. Problem polega na tym, że oznacza to konieczność przygotowania dla kwiatów ziemi żyznej, doskonale przepuszczalnej, umiarkowanie wilgotnej latem i lekko przesychającej wtedy, gdy w ogrodzie panują niższe temperatury. Kwiaty potrzebują słońca, ciepła, solidnej osłony przed wiatrem oraz podłoża, w którym z jednej strony nie będzie stała woda, a z drugiej poziom wilgoci będzie stale umiarkowany. Jakby się głębiej nad tym zastanowić, wiele z tych punktów wzajemnie się wyklucza.
Zbliżenie na kwiatostany białego pustynnika, kwiaty rozwija od dołu ku górze zwykle od czerwca do lipca. Fot. beekeepx/CanvaPro
Jak uprawiać pustynniki, skoro ich górsko-stepowo-pustynny charakter tak wiele nam narzuca? Uprawę roślin zacznij od wyznaczenia stanowiska i jego przygotowania. Wbrew pozorom ten etap pochłonie więcej czasu, niż się spodziewasz, ale warto to zrobić, ponieważ dobry start pustynnika pozwoli mu pięknie rosnąć i naprawdę efektownie zakwitać.
- Stanowisko
Stale słoneczne i ciepłe, z osłoną przed silniejszymi powiewami chłodnego wiatru oraz takie, w którym nie ma szans na tworzenie się wodnych zastojów.
- Podłoże
Pod rośliny należy przygotować dobrze przepuszczalne podłoże z naprawdę solidnym drenażem, ponieważ, gdy zaczną zakwitać, będziesz musiał je częściej podlewać. Pamiętaj, że żyzna ziemia ogrodowa to za mało, musisz dodatkowo odżywić ją przerobionym kompostem, przekopując i spulchniając całe stanowisko.
- Nawadnianie
Ogrodnicy podkreślają znaczenie regularnego podlewania w okresie kwitnienia, jednak w praktyce rośliny potrzebują określonej wilgotności podłoża już wtedy, gdy wypuszczają gęste liście. Pustynniki podlewaj, gdy nie pada, a rośliny intensywnie zielenieją się i zaczynają kwitnąć. Po kwitnieniu podaż wody stopniowo ograniczaj.
- Dokarmianie
Zapotrzebowanie pokarmowe pustynników jest wysokie, dlatego przez cały okres kwitnienia należy im się solidne odżywianie. Warto rozpocząć je późną wiosną, gdy na smukłej, kwiatowej „pochodni” pojawią się pąki. Podawaj roślinom nawozy wieloskładnikowe, trzymając się zalecanego przez producenta dawkowania. Zabiegi nawożenia pustynników powtarzaj co 3-4 tygodnie, kończąc je w sierpniu.
- Oczyszczanie i zimowa ochrona
Więdnące kwiatuszki pustynników opadają same, uschnięte kwiatostany można usuwać ręcznie, ale nie trzeba. Okazale rosnący gatunek wymaga jednak oczyszczenia z liści, gdy te uschną. Na zimę uporządkowaną rabatę pustynników powinieneś też okryć. To rośliny dość odporne, ale w niektórych regionach gwałtowne spadki temperatury mogą mimo to uszkodzić zbyt płytko osadzone podziemne kłącza.
Pustynniki warto sadzić, od początku mając na uwadze bezpieczeństwo tych roślin. Jeśli za płytko je posadzisz, wówczas nawet pod przykryciem będą narażone na negatywne skutki przemarzania. Dlatego tak ważne jest, abyś pilnował wymiarów dołu dla kłączy, w tym jego głębokości:
- optymalna szerokość – 45 cm,
- bezpieczna głębokość – nie powinna być mniejsza niż 8 cm, ale w wyjątkowo zimnych regionach warto posadzić rośliny głębiej,
- minimalna rozstawa pomiędzy kłączami – 1 metr.
Do sadzenia potrzebujesz samych kłączy rośliny, a nie, jak w przypadku wielu roślin, gotowych sadzonek. Podobnie, jeśli zdecydujesz się na rozmnażanie kwiatów rosnących już w ogrodzie. Wystarczy, że pobierzesz fragment podziemnych pędów i bez żadnych dodatkowych zabiegów posadzisz go na nowym stanowisku.
Zastosowanie pustynnika himalajskiego w ogrodzie
Moja pierwsza myśl była taka, żeby za pomocą egzotycznych pustynników stworzyć prostą i bardzo naturalną kompozycję, której walorem dekoracyjnym byłyby różnobarwne kwiatostany tej jednej rośliny. Na szczęście pewien doświadczony ogrodnik, z którym rozmawiałam o nowych planach na rabaty, odradził mi taki sposób uprawy. Rośliny nie kwitną długo, a gdy ich kolorowe, puszyste pochodnie znikają, pozostają wyłącznie szarozielone liście, które, żółknąć i zasychając, nie są już tak atrakcyjne. Dlatego najlepsze zastosowanie pustynnika himalajskiego w ogrodzie wiąże się ze wkomponowaniem wybranej odmiany w większą aranżację.
Aby ożywić rabatę i dodać jej kolorów zarówno przed terminem kwitnienia pustynników, jak i po nim, postanowiłam połączyć ten gatunek z moimi ulubionymi roślinami:
- liliowcami,
- ostróżkami,
- czosnkiem ozdobnym,
- mikołajkami,
- lawendą.
W ten sposób powstał wielokolorowy, całkiem spory ogródek skalny o naturalistycznym, nawet nieco tradycyjnym charakterze. Okazałe pustynniki wyglądają w nim naprawdę pięknie, posadzone punktowo wśród innych gatunków, a z dala od siebie.
Pustynniki w ogrodzie, wyeksponowanie rośliny wyglądają ciekawie i urozmaicają proste aranżacje. Fot. beekeepx/CanvaPro
Równie dobrze kępiaste, wysoko rosnące pustynniki możesz wyeksponować, np. sadząc je na stanowiska w centrum trawnika, okalając je żwirową obwódką. Będą wyglądały ciekawie po dwóch stronach głównego wejścia do domu, tworząc zieloną bramę. Brakuje ci pomysłów i wciąż szukasz inspiracji? Sprawdź, jak w nowych aranżacjach wykorzystują pustynniki doświadczeni ogrodnicy.
Źródło: deccoria.pl
Przeczytaj również:
Eteryczne kwiaty, których kształt ściąga spojrzenia. Dierama – ciekawe odmiany i uprawa
Sadzenie bodziszków jesienią. Najpiękniejsze odmiany i pielęgnacja