Fot.123RF.com
Po pierwsze myśląc o większych roślinach krzewiastych lub niewielkich drzewach, warto zorientować się, jakie przepisy w tej kwestii ma dany cmentarz. Po drugie tak jak w przypadku każdej innej kompozycji roślinnej, tak i tutaj należy dobierać gatunki odpowiednie do warunków siedliskowych. Upraszczając, można określić trzy podstawowe typy siedlisk:
1. Cmentarz o charakterze parkowym - zazwyczaj stare cmentarze, z wysokimi drzewami, dużym zacienieniem i zwiększoną wilgotnością gleby.
Odpowiednie gatunki to:
rośliny jednoroczne: begonia bulwiasta, niezapominajka leśna, wilec purpurowy,
byliny: barwinki, bergenia sercowata, fiołki, funkie, konwalia majowa, paprocie, pierwiosnki, runianka japońska,
krzewy i pnącza: bluszcz pospolity, formy karłowe cisów, np. Summergold, mahonia pospolita, winobluszcze, trzmielina pnąca, zimozielone gatunki wiciokrzewów, różaneczniki (tylko niewielkie odmiany) i azalie.
2. Nowe cmentarze miejskie - z dużą gęstością nagrobków, niewielką liczbą, najczęściej jeszcze małych drzew lub całkowitym ich brakiem, o intensywnym nasłonecznieniu, suchej i często piaszczystej glebie.
Odpowiednie gatunki:
rośliny jednoroczne: aksamitki, gazanie, goździki, smagliczka nadmorska, osteospermum, pelargonie rabatowe, portulaka wielkokwiatowa, starce, werbeny,
byliny: czyściec wełnisty, gęsiówka alpejska, goździki, krwawniki, gipsówka, macierzanka piaskowa, rojniki, rozchodniki, smagliczki,
krzewy: jałowiec pospolity oraz większość odmian jałowca płożącego, pośredniego i sabińskiego, róże (tak zwane dzikie): pomarszczona, rdzawa, kutnerowata, gęstokolczasta oraz niskie odmiany kosodrzewiny i sosny bośniackiej.
3. Miejsca widne, ale z wilgotną glebą - stanowiące pośredni typ siedliska pomiędzy dwoma powyższymi.
rośliny jednoroczne: begonia stale kwitnąca, bratek ogrodowy, kocanki włochate, lobelia przylądkowa, niecierpki, petunia ogrodowa, szałwia błyszcząca, żeniszek meksykański,
byliny: większość bylin umiarkowanej wielkości, a także ozdobne trawy, np. miskanty czy niektóre niewielkie gatunki bambusów,
krzewy: irgi (większość gatunków i odmian płożących), różne rabatowe, wierzby szczepione i płaczące, karłowe formy modrzewi oraz wierzb, żywotniki (odmiany karłowe), niskie odmiany świerków i jodeł oraz wolno rosnące odmiany choiny kanadyjskiej
Po trzecie należy pamiętać, aby dobierać takie rośliny, które nie zagrażają swoim szybkim wzrostem konstrukcjom nagrobków oraz o tym, że teren wokół nagrobka jaki mamy do wykorzystania zwykle jest niewielkich rozmiarów, ściśle określony "od - do". Dlatego też musimy wybierać rośliny, których system korzeniowy jest stosunkowo płytki i mało rozległy. Szanując również sąsiednią przestrzeń zmarłego oraz stosunek wielkości nagrobka do rozmiarów obsadzanych roślin, powinniśmy decydować się na rośliny niewysokie, o niezbyt szerokiej koronie.
Wyróżnić można kilka podstawowych typów roślin, które świetnie sprawdzą się na cmentarzu.
ROŚLINY ZIMOZIELONE
Stanowią symbol nieśmiertelności duszy zmarłej osoby, zdobiąc przestrzeń wokół grobu zielenią przez cały rok. Świetnie w takiej roli sprawdza się bukszpan – często też w formie niskiej obwódki lub szpaleru wzdłuż nagrobka, co pozwala złagodzić mocny, sztywny kształt prostokątnej nagrobkowej płyty, a często też stworzyć miniaturowe ogrodzenie, wydzielające teren przynależny do danego grobu.
Barwinek - zimozielona krzewinka wytwarzająca dużo pokładających się po ziemi pędów. Dodatkową ozdobą takiej obwódki, od wiosny do lata, będą drobne niebieskie kwiatki. Tradycja stosowania barwinka w nasadzeniach przy grobach sięga średniowiecza, kiedy to roślina ta była uważana za symbol raju, wieczności i nieśmiertelności. Minaturowe formy krzewów iglastych – stanowiące tło dla innych roślin na cmentarzu. Nie muszą to być wbrew pozorom tylko tuje, ale też jałowce, cisy, kosodrzewina, miniaturowe odmiany świerka. Bluszcz pospolity, który bardzo często można spotkać szczególnie na tych zabytkowych cmentarzach gdzie swymi pędami pięknie okala nagrobki i wspina się po drzewach a oplatający inne rośliny lub rzeźby, może symbolizować trwałą, wierną pamięć o zmarłych.
ROŚLINY OKRYWOWE
Dobrze dobrany gatunek może zapewnić na całoroczną ozdobę grobka, gdzie inne nasadzenia okażą się zbędne. Taką rośliną może być irga pozioma, której dodatkową ozdobą w okresie jesienno-zimowym będą drobne jaskrawoczerwone owoce, wspomniany już barwinek lub bluszcz, jałowiec płożący w odmianie 'Glauca' czy też byliny tj.funkie, które znajdziemy w różnorodnych odcieniach zieleni i żółci lub paprocie do cienistych i wilgotnych miejsc.
DRZEWKA O POKROJU PŁACZĄCYM
Doskonale podkreślające nastrój zadumy i smutku. Oczywiście posadzić możemy tylko formy karłowe, które nigdy nie wyrosną na duże drzewa. Wspaniale będzie prezentować się min. szczepiona na pniu wierzba płacząca Iwa. Roślina ta, obsypana wiosną srebrzystymi kotkami, będzie też stanowiła szczególną ozdobę grobu w okresie Świąt Wielkanocnych.
ROŚLINY KWITNĄCE
Posiadają ogromne znaczenie symboliczne, przede wszystkim róże, które w kulturze chrześcijańskiej mają wiele religijnych znaczeń: białe róże symbolizują miłość Matki Boskiej do Syna oraz zmartwychwstanie; czerwone róże - Mękę Pańską; kolce róż - cierpienie, grzech, koronę cierniową. Więdnące białe kwiaty róż, tak jak chyba żadne inne, zwrócą naszą uwagę na kruchość życia i przemijanie. Do nasadzeń wśród nagrobków szczególnie przydadzą się osiągające niewielkie rozmiary róże miniaturowe lub róże pnące.
Wśród roślin kwiatowych wymienić możemy również kwitnące byliny i rośliny jednoroczne. Szczególnie popularne stały się astry jesienne i chryzantemy, które kwitną jesienią i mogą zdobić groby w okresie dnia Wszystkich Świętych. Od wiosny teren wokół nagrobka może być zdobiony przez konwalie, które doskonale dadzą sobie radę w cieniu tworzonym przez krzewy i drzewa. Historia konwalii jako roślin stosowanych w nasadzeniach na cmentarzach jest już długa. W średniowieczu konwalia była traktowana jako symbol zbawienia.
Fot.123RF.com
Do kompozycji zdobiących groby można także włączyć rośliny cebulowe, takie jak kalle oraz lilie. W średniowieczu lilia stanowiła symbol światłości wiekuistej i odpuszczenia win. Mówiąc o kwiatach na cmentarz, nie sposób nie wspomnieć także o bratkach (niegdyś symbolizowały pamięć o zmarłych), fiołkach (symbol śmierci i pokuty), niezapominajkach (szczególnie silny akcent pamięci, ale także ze względu na błękitne zabarwienie kwiatów - mogą symbolizować sen wiekuisty) oraz o suchołuskach, zwanych także nieśmiertelnikami.
Deccoria.pl
Zaskakujące pomysły na sodę oczyszczoną