Spis treści:
- Tawuła japońska – charakterystyka gatunku
- Najpiękniejsze odmiany tawuły japońskiej
- Kiedy i jak przycinać tawułę japońską, aby zakwitła dwukrotnie?
Tawuła japońska – charakterystyka gatunku
Ten zwarty, niewielkich rozmiarów krzew należy do rodziny różowatych. Pochodząca z dalekiej Azji tawuła japońska (Spiraea japonica) charakteryzuje się szybkim tempem wzrostu. Od momentu posadzenia każdego roku roślina przyrasta o ok. 20 cm, aby ostatecznie osiągnąć 1-1,5 m wysokości. Odznacza się wzniesionym, półkolistym pokrojem. Boczne pędy tawuły są rozłożyste i pokładające, co nadaje roślinie ciekawy kształt.
Szczególnie interesujące są liście tawuły japońskiej – wąskie, podłużne i ostro zakończone o ząbkowanych brzegach. Kilkucentymetrowe liście doceniane są za efektowne zabarwienie, które zmienia się w czasie. Początkowo, wczesną wiosną, są w odcieniach czerwieni (karminowym, miedzianym i pomarańczowym). Wraz z upływem kolejnych tygodni przechodzą prawdziwą metamorfozę: zmieniają kolor na żółty, a następnie zielony. Ta ostatnia barwa dominuje na krzewie latem, zaś jesienią liście znów zachwycają miedziano-pomarańczowym, intensywnym odcieniem.
Tym, co jeszcze przyciąga naszą uwagę, są prześliczne, długo utrzymujące się kwiaty tawuły japońskiej, którymi krzew jest równomiernie obsypany przez cały sezon. Tawuła w zależności od odmiany kwitnie na różowo lub biało. Jej kwitnienie trwa długo: od początku czerwca nawet do końca sierpnia. Drobne kwiaty zebrane są w delikatnie spłaszczone baldachogrona. Ich pręciki są dużo dłuższe od płatków, co daje fenomenalny efekt – sprawia, że krzew wygląda na pokryty mięciutką, puszystą tkaniną.
Przeczytaj również: Katalpa - uprawa i najpiękniejsze odmiany. Gdzie w ogrodzie najlepiej posadzić katalpę?
Najpiękniejsze odmiany tawuły japońskiej
W sprzedaży dostępnych jest wiele interesujących odmian tawuły japońskiej. Poszczególne z nich różnią się między sobą wysokością, a także zabarwieniem kwiatów oraz liści. Odmiany mogą mieć także inne terminy kwitnienia. Liczba pięknych rodzajów tawuły japońskiej jest naprawdę imponująca. Spośród nich na szczególną uwagę zasługują następujące odmiany:
- 'Goldflame' – uznawana jest za jedną z najwspanialszych odmian tawuły japońskiej o intensywnie żółtych liściach, które możemy podziwiać jesienią. W pozostałych miesiącach roku są czerwone lub zielone. Również w sezonie jesiennym kwiaty zmieniają barwę z karminowej na purpurową. Okazy tej odmiany są niewielkich rozmiarów – osiągają ok. 60 cm.
- 'Goldmound' – wyróżnia się liśćmi o złotym zabarwieniu, które utrzymują się przez cały okres wegetacji. Krzew, podobnie jak odmiana 'Goldflame', dorasta do 60 cm wysokości.
- 'Macrophylla' – jedna z najpopularniejszych odmian tawuły japońskiej. Doceniania jest za wysokość (nawet 1,5 m), a także zaokrąglony pokrój. Liście wiosną są czerwone, latem zielone, a zimą stają się szkarłatne. Podobnie jak większość odmian kwitnie na różowo.
- 'White gold' – to odmiana nietypowa, ponieważ kwitnąca na biało. Jej liście mają natomiast złotożółty kolor. Świetnie sprawdza się jako element kwiecistej rabaty. Krzew osiąga ok. 80 cm wysokości.
- 'Magic carpet' – podobnie odmiana opisana powyżej, 'Magic carpet' może dorosnąć do 80 cm. Jej ogromnym walorem dekoracyjnym są czerwono-pomarańczowe liście, które z czasem przechodzą w kolor złoty, a następnie ognistopurpurowy. Na ich tle wspaniale prezentują się jasnoróżowe kwiaty.
- 'Little Princess' – to jedna z niższych odmian (osiąga ok. 50 cm wysokości), która polecana jest szczególnie na żywopłoty. Charakteryzuje się zielonymi liśćmi, które jesienią przebarwiają się na żółto i pomarańczowo. Świetnie sprawdzi się w uprawie pojemnikowej.
- 'Genpei' – cechą charakterystyczną tej odmiany są dwukolorowe kwiaty występujące na jednym krzewie: część z nich ma barwę białą, natomiast reszta – różową. Liście roślin tej odmiany jesienią przybierają ogniste kolory.
Przeczytaj również: Zachwycająco kwitnie przez całe lato. Kiedy sadzić i jak uprawiać tawułę wierzbolistną?
Kiedy i jak przycinać tawułę japońską, aby zakwitła dwukrotnie?
Tawuła japońska uznawana jest za roślinę prostą w uprawie i niewymagającą wielu zabiegów pielęgnacyjnych. Istotne jest jednak systematyczne cięcie krzewu, które pozwoli zachować odpowiedni pokrój, obfite kwitnienie i prawidłowy wzrost okazu.
Przeprowadzamy dwa cięcia: wiosenne oraz letnie. Pierwsze przycinanie tawuły japońskiej wykonujemy wczesną wiosną (w marcu), na samym początku okresu wegetacji. Cięcie zrealizujmy nisko, skracając pędy kilka centymetrów nad podłoże. Dopilnujmy, aby pozostało na nich kilka pąków (2-3 oczka). Drugie cięcie wykonujemy latem (w czerwcu oraz lipcu). Wtedy usuwamy przekwitłe kwiatostany, co zagwarantuje nam ponowne kwitnienie krzewu jeszcze w tym samym sezonie. Przez cały okres wegetacji pozbywajmy się pędów porażonych chorobami lub atakowanych przez szkodniki, wycinając je u nasady krzewu.
Źródło: Deccoria.pl
Przeczytaj również:
Budleja Dawida - król ogrodu. Najpiękniejsze odmiany, uprawa i pielęgnacja budlei
Bananowiec - niezwykła roślina do domu i ogrodu. Jeśli się postarasz, zakwitnie i wyda owoce
Wiosna w ogrodzie. Najpiękniejsze krzewy są łatwe w uprawie na INTERIA.TV.