Spis treści:
- Kluzja różowa – oryginalny kwiat doniczkowy
- Odmiany kluzji różowej
- Jak uprawiać kluzję różową?
- Kluzja różowa – warto wiedzieć
Kluzja różowa – oryginalny kwiat doniczkowy
Kluzja różowa (Clusia rosea), zwana też okrętnicą, to oryginalna roślina doniczkowa, która nie cieszy się jeszcze dużą popularnością. Mimo to coraz więcej osób zaczyna się nią interesować i doceniać jej walory dekoracyjne. W środowisku naturalnym występuje na Karaibach, Bahamach oraz w tropikalnych regionach Ameryki Północnej, gdzie osiąga rozmiary niewielkiego drzewka. W doniczce dorasta zwykle do 60 cm wysokości (rośnie wolno). Okazy młode wyróżniają się „choinkowanym” pokrojem, z kolei te starsze przybierają kształt zbliżony do kulistego.
Kluzja różowa tworzy błyszczące, skórzaste liście o odwrotnie jajowatym kształcie (swoim wyglądem nieco przypomina figowca sprężystego). Mogą one osiągać do 20 cm długości i porastają parami grube, sztywne pędy. Są one osadzone na krótkich ogonkach. Kluzja różowa jest rośliną dwupienną, co oznacza, że kwiaty męskie i żeńskie występują na oddzielnych okazach. W naturze kwitnie obficie, a jej biało-różowe kwiaty z żółtymi pylnikami mają 5-8 cm średnicy. Utrzymują się one na roślinie krótko (tylko kilka dni), natomiast w uprawie doniczkowej praktycznie się nie pojawiają. Ponadto w środowisku naturalnym kluzja różowa wytwarza kuliste, zielone owoce, które przypominają oliwki (po dojrzeniu pękają, tworząc kształt gwiazdy).
Odmiany kluzji różowej
Kluzja różowa występuje w różnych odmianach. W sprzedaży najczęściej można spotkać kilka z nich, m.in.:
- 'Princess' – odmiana o dużych, ciemnozielonych liściach oraz bujnym pokroju;
- 'Variegata' – wyróżnia się błyszczącymi, skórzastymi liśćmi w zielonym kolorze z jasnymi przebarwieniami;
- 'Nana' – odmiana miniaturowa, która może być uprawiana w podobny sposób, jak bonsai.
Kluzja różowa nie jest wymagająca, dlatego z jej uprawą poradzi sobie każdy. Fot.Zioyel/CanvaPro
Przeczytaj również: Rozrasta się błyskawicznie. Jak dbać o żyworodkę, by zdrowo rosła?
Jak uprawiać kluzję różową?
Uprawa kluzji różowej nie jest trudna. Wystarczy jednak pamiętać o kilku podstawowych zasadach, a będzie zachwycać swoim wyglądem.
- Stanowisko – kluzja najlepiej rośnie na stanowisku jasnym i słonecznym, dzięki czemu liście osiągną duże rozmiary, a roślina przybiera zwarty pokrój. Jeśli ma wystarczająco słońca, na jej blaszkach liściowych pojawia się czerwony margines. Preferuje światło rozproszone, z kolei bezpośrednie promienie słoneczne mogą poparzyć jej liście. W miejscach zacienionych kluzja będzie tworzyć słabsze pędy oraz mniejsze liście. Podczas uprawy należy utrzymywać wysoką temperaturę powietrza (23-26 st. C). Jeśli temperatura spadnie poniżej 16 st. C, kluzja zacznie masowo gubić liście. Ponadto nie powinniśmy jej narażać na przeciągi.
- Ziemia – kluzja wymaga lekkiego, piaszczystego i przepuszczalnego podłoża. W tym celu najlepiej sprawdzi się ziemia dla sukulentów. Można też użyć uniwersalnej ziemi dla roślin doniczkowej i gruboziarnistego piasku (w proporcji 3:1). Zbyt ciężkie podłoże sprawi, że liście kluzji staną się bladożółte i zaczną opadać.
W warunkach domowych kluzja różowa kwitnie rzadko, ale jej kwiaty są bardzo piękne. Fot.jpja1472/123RF.com
- Podlewanie – w zależności od wieku roślina może potrzebować różnych ilości wody. Okazy młode podlewa się dość często, gdyż muszą mieć stale lekko wilgotne podłoże. Rośliny starsze i dobrze ukorzenione nawadniamy rzadziej (jak sukulenty). Podlewa się je dopiero wtedy, gdy podłoże przeschnie. Warto przy tym pamiętać, że zbyt obfite podlewanie prowadzi do żółknięcia liści oraz rozwoju chorób grzybowych. Bardzo dobrą praktyką przy podlewaniu jest dodanie do wody soku z cytryny (kilka kropel na litr).
- Nawożenie – kluzja nie ma dużych wymagań pokarmowych. Dokarmiamy ją trzy razy w roku: wiosną, latem oraz jesienią. W tym celu sprawdzi się dowolny nawóz do roślin doniczkowych (stosujemy połowę dawki zalecanej przez producenta). Pamiętaj, że przenawożenie może skutkować żółknięciem liści.
- Wilgotność powietrza – choć w naturze kluzja rośnie w wilgotnym klimacie, jest odporna na wahania wilgotności powietrza. Świetnie znosi suche powietrze, dlatego nie wymaga dodatkowego zwilżania. Jest znana ze swojej zdolności przetrwania w trudnych warunkach.
- Przesadzanie – kluzja nie przepada za przesadzaniem. Przesadzamy ją dopiero wtedy, gdy jej korzenie nie mieszczą się w doniczce. Optymalnym wyborem będą płytkie, ale szerokie donice (roślina posiada płytki system korzeniowy). Należy przy tym uważać, aby nie uszkodzić delikatnych korzeni. Warto również pamiętać o warstwie drenażu (2-3 cm) – umożliwia to odpływ wody i zapobiega gniciu korzeni.
- Przycinanie – kluzja dobrze znosi przycinanie, które pozwala nie tylko na kształtowanie wyglądu rośliny, ale także stymuluje jej wzrost. Najlepiej to robić wiosną (w marcu i kwietniu), przycinając pędy tuż nad węzłami. Ponadto należy co jakiś czas czyścić liście rośliny z kurzu za pomocą wilgotnej ściereczki (można też zrobić roślinie kąpiel pod prysznicem).
Zapotrzebowanie kluzji na wodę zmienia się w zależności od fazy rozwojowej. Fot.tnizoli/123RF.com
- Rozmnażanie – proces ten jest dość czasochłonny. Do rozmnażania można wykorzystać sadzonki pędowe – odrywamy je wiosną i umieszczamy w naczyniu z wodą. Proces tworzenia korzeni może trwać nawet 4 miesiące, po czym umieszczamy sadzonki w doniczce wypełnionej podłożem. Okazy starsze można rozmnożyć przez odkłady powietrzne. W tym celu ze zdrewniałego pędu zdejmujemy pasek kory o szerokości 2-3 cm, a następnie okładamy to miejsce wilgotnym torfem i owijamy folią. Po 8-10 tygodniach pod warstwą torfu wytworzą się korzenie. Wtedy odcinamy pęd od rośliny matecznej i sadzimy do nowej doniczki.
- Choroby i szkodniki – kluzja różowa jest dość odporna na choroby i szkodniki, ale czasem może paść ofiarą niektórych chorób grzybowych (m.in. mączniaka). Może też wystąpić antraknoza, która przyczynia się do żółknięcia liści. Wśród szkodników mogą się pojawić wełnowce oraz tarczniki.
Kluzja różowa – warto wiedzieć
Warto wiedzieć, że w naturze kluzja różowa jest semiepifitem. To oznacza, że rozpoczyna swój wzrost jako epifit, porastając gałęzie drzew (podobnie jak storczyki). Z czasem jej korzenie pocierają do podłoża, gdzie się ukorzeniają. Następnie zaczynają one ściśle oplatać pień drzewa macierzystego i twardnieć, całkiem go zaduszając (stąd nazwa okrętnica).
Co ciekawe, liście kluzji posiadają nietypową cechę – nawet najmniejsze uszkodzenie czy wydrapane napisy będą widoczne na liściu do końca jego „życia” (z tego powodu roślina bywa nazywana „drzewem autografów”). Co więcej, w niektórych krajach liście kluzji wykorzystuje się do pisania niedługich notatek, natomiast dzieci robią z nich karty do gier i zabaw.
Oprócz tego kluzja różowa jest wyjątkowo przydatna w sypialniach. W nocy wytwarza tlen, jednocześnie pochłaniając dwutlenek węgla, dzięki czemu poprawia komfort naszego snu. Warto również wiedzieć, że sok kluzji zawiera lateks, który działa drażniąco na skórę. W związku z tym podczas prac pielęgnacyjnych zaleca się zakładanie rękawic.
Źródło: deccoria.pl
Przeczytaj również:
Na liściach drzewka laurowego pojawił się lepiący sok? To znak, że zaatakowały go szkodniki
Błędy w pielęgnacji grubosza. Co zrobić, żeby drzewko szczęścia miało dużo liści?
Gdy storczyk nie chce kwitnąć, dodaję do wody i podlewam. Znów ma mnóstwo pąków