Spis treści:
- Czy przycinanie drzew i krzewów owocowych latem to dobry pomysł?
- 7 drzew i krzewów owocowych, które trzeba przyciąć latem
Czy przycinanie drzew i krzewów owocowych latem to dobry pomysł?
Letnie przycinanie drzew i krzewów owocowych to zabieg, który – wykonany świadomie – przyniesie roślinom szereg korzyści. Jego głównym celem nie jest pobudzenie wzrostu, jak w przypadku cięcia zimowego, lecz przyspieszenie dojrzewania owoców i poprawa kondycji drzewa przed kolejnym sezonem. Delikatne przerzedzenie korony sprawia, że promienie słoneczne docierają głębiej, a ruch powietrza ogranicza ryzyko rozwoju chorób grzybowych. Przede wszystkim powinniśmy przyciąć tegoroczne, nadmiernie zagęszczające pędy, które odbierają owocom światło i konkurują o składniki odżywcze.
Usuwając ok. jednej czwartej do jednej trzeciej masy liści w sierpniu zwiększymy zawartość cukrów w owocach i poprawimy ich wybarwienie. W naszym klimacie lato jest dość krótkie, zatem w ten sposób maksymalnie wykorzystamy ciepłe dni. Efektem dobrze przeprowadzonego letniego cięcia są bardziej dojrzałe, słodsze i aromatyczne owoce oraz korona drzewa przygotowana do bezpiecznego wejścia w stan zimowego spoczynku.
Przycinanie najlepiej przeprowadzić w pogodny, suchy dzień i używać starannie naostrzonych, zdezynfekowanych narzędzi. Zadbaj, by cięcia były równe i gładkie; uszkodzone tkanki goją się wolniej, więc drzewo może być narażone na atak patogenów. Warto też pamiętać o tym, że latem roślina ma ograniczone zasoby energetyczne – usunięcie zbyt dużej ilości liści może osłabić jej zdolność do odżywiania owoców. Dlatego złotą zasadą jest umiarkowanie: lepiej wykonać kilka mniejszych cięć niż jedno drastyczne. Długofalowo zabieg ułatwia zbiory, poprawia strukturę korony i zwiększa odporność drzewa na stres wodny i termiczny.
Przeczytaj również: Przycinanie czereśni i wiśni latem. Prześwietlanie koron po owocowaniu
7 drzew i krzewów owocowych, które trzeba przyciąć latem
Lato to ostatni moment, by pomóc niektórym owocom nabrać pełni smaku i koloru. Wystarczy usunąć kilka pędów, rozluźnić koronę i wpuścić promienie słońca głębiej w gąszcz liści. Tak przygotowane drzewa odwdzięczą się soczystymi owocami – a pierwsze efekty widać już po kilku dniach. Oto 7 gatunków drzew i krzewów owocowy, które trzeba przyciąć latem.
1. Morela
Morele są wyjątkowo wrażliwe na brak światła w środku korony – jego niedobór opóźnia dojrzewanie, ale też sprzyja rozwojowi patogenów. Usuwając pędy rosnące do środka lub krzyżujące się, ułatwiamy cyrkulację powietrza i umożliwiamy promieniom słońca dotarcie do wszystkich zawiązków – dzięki temu owoce są bardziej aromatyczne, słodsze i mają intensywniejszy kolor skórki. Przycinanie zmniejsza też wilgotność wewnątrz korony, tym samym ograniczając rozwój groźnych chorób grzybowych, w tym brunatnej zgnilizny.
Warto pamiętać, że cięcie moreli w sierpniu powinno być delikatne – najlepiej skracać przyrosty nad 2–3 liściem od owocu. Rany po cięciu w tym okresie goją się szybko, a drzewo zachowuje równowagę między kondycją liści a dojrzałością owoców. Regularne letnie prześwietlanie korony przekłada się więc nie tylko na wyższej jakości plon w danym roku, ale i na zdrowie oraz wydajność drzewa w dłuższej perspektywie.
2. Śliwa Lubaszka
Śliwa Lubaszka latem potrafi obciążyć gałęzie tak mocno, że młodsze lub cieńsze pędy zaczynają się uginać, a nawet łamać. W sierpniu drzewa są w szczytowej fazie dojrzewania owoców, dlatego musimy je przerzedzić. Zabieg polega na usunięciu części zawiązków w taki sposób, aby między owocami zachować odstęp 5–7 cm, oraz wycięciu drobnych, nieowocujących pędów. Dzięki temu poprawimy dostęp światła i powietrza do owoców w środku korony, a to przełoży się na równomierne wybarwienie, lepszy smak i większą masę śliwek. Drzewo kieruje wtedy więcej energii w mniejszą liczbę owoców, dzięki czemu są znacznie soczystsze.
Letnie przerzedzanie śliwy Lubaszki ogranicza ryzyko wystąpienia chorób przechowalniczych, czyli m.in. brunatnej zgnilizny, oraz pomaga uniknąć tzw. przemiennego owocowania – roku obfitości, po którym następuje sezon z niewielkim plonem.
W sierpniu, gdy owoce pigwy zaczynają zmieniać barwę z zielonej na złocistą, warto skrócić takie pędy do 2–3 węzłów. Fot. hans/CanvaPro
3. Jabłoń
W sierpniu owoce jabłoni zwiększają masę, nabierają barwy i aromatu. Właśnie wtedy warto wykonać cięcie korygujące, które polega na skracaniu pędów jednorocznych nad 2–3 liściem od ostatniego owocu. Dzięki temu promienie słońca docierają do jabłek równomiernie, sprzyjając ich wybarwieniu i podnosząc zawartość cukrów. Lepsze doświetlenie wnętrza korony ogranicza ryzyko chorób grzybowych takich jak parch jabłoni czy mączniak. Letnie cięcie jabłoni warto przeprowadzić zwłaszcza u odmian o gęstym ulistnieniu, które mają tendencję do ukrywania owoców głęboko w koronie.
Usuwanie nadmiaru pędów w sierpniu ma dodatkowy efekt – ogranicza rozwój tzw. "wilków", czyli silnych, pionowych przyrostów, które powstają po zimowym, mocniejszym cięciu. Zostawione bez kontroli zacieniają koronę i konkurują z owocującymi gałęziami o składniki pokarmowe.
4. Grusza
Grusze to drzewa o dość specyficznej architekturze wzrostu – szczególnie gdy są prowadzone w formie szpalerów. W sierpniu, gdy owoce zaczynają się wybarwiać i gromadzić cukry, wykonuje się letnie cięcie, polegające na usunięciu pędów zagęszczających wnętrze korony oraz tzw. przewodników konkurencyjnych, które mogłyby przejąć rolę głównego pnia lub nadmiernie zacieniać dolne partie drzewa. Dzięki temu słońce dociera głębiej, owoce dojrzewają równomiernie, a liście szybciej obsychają po deszczu.
Ograniczenie wzrostu wegetatywnego pozwala roślinie przekierować energię na owoce i przygotowanie pąków kwiatowych na kolejny sezon. Takie cięcie poprawia też cyrkulację powietrza i zmniejsza ryzyko wystąpienia szkodników preferujących wilgotne, zacienione miejsca. Regularne letnie korygowanie struktury gałęzi sprawia, że grusze zachowują odpowiedni kształt, są łatwiejsze w pielęgnacji i wymagają mniej prac zimą.
5. Pigwa
Pigwa odwdzięczy się pięknymi, aromatycznymi owocami, jeśli zapewnimy jej właściwe warunki świetlne i przewiew. Naturalnie ma tendencję do zagęszczania korony – młode, nieowocujące przyrosty szybko zacieniają wnętrze drzewa, hamując dojrzewanie owoców i sprzyjając zaleganiu wilgoci.
W sierpniu, gdy owoce zaczynają zmieniać barwę z zielonej na złocistą, warto skrócić takie pędy do 2–3 węzłów. Dzięki temu promienie słoneczne dotrą do głębiej położonych owoców, przyspieszając ich wybarwienie i podnosząc zawartość cukrów, a lepsza cyrkulacja powietrza obniży ryzyko porażenia przez brunatną zgniliznę czy plamistości liści. Skrócone, dobrze nasłonecznione przyrosty szybciej drewnieją, dzięki czemu są bardziej odporne na mróz.
Przeczytaj również: Zwalczy czarną plamistość róż, zanim się obejrzysz. Naturalny oprysk działa lepiej jak kupiony w ogrodniczym
6. Morwa
Morwy, zarówno białe, czarne, jak i czerwone, słyną z obfitego i długiego owocowania – często od początku lata aż po wczesną jesień. Mają też skłonność do wypuszczania licznych, rozgałęzionych pędów, które potrafią skutecznie zasłonić dojrzewające owoce, utrudniając ich zbiór i ograniczając dostęp światła. Letnie cięcie morwy w sierpniu polega na usunięciu lub skróceniu takich pędów – wówczas otwieramy koronę i odsłaniamy owocujące gałęzie.
Prace wykonujemy wtedy, gdy największa fala zbioru jest już za nami lub pomiędzy kolejnymi etapami dojrzewania, aby nie uszkodzić cennych owoców. Dodatkowym atutem takiego cięcia jest przyspieszone obsychanie liści po deszczu czy porannej rosie – wilgoć nie zalega w gęstwinie, co zmniejsza ryzyko porażenia liści i owoców przez patogeny.
7. Brzoskwinia
Brzoskwinie należą do gatunków, które szczególnie zyskują na letnim cięciu wykonywanym tuż po zbiorach – zazwyczaj w sierpniu. W tym czasie roślina kończy intensywną fazę owocowania i może przekierować energię na przygotowanie pędów do zimy oraz na tworzenie pąków kwiatowych na przyszły rok. Skracanie pędów pionowych (tzw. wilków) i otwieranie środka korony poprawia dostęp światła do wnętrza drzewa, sprzyja lepszemu drewnieniu młodych przyrostów i ogranicza wilgotny mikroklimat sprzyjający patogenom. Dzięki temu minimalizuje się ryzyko wystąpienia kędzierzawość liści brzoskwini czy szarej pleśni, które potrafią znacząco obniżyć plon.
Otwarta, dobrze przewietrzona korona jest łatwiejsza w pielęgnacji, a także bardziej odporna na skrajne warunki pogodowe – pędy zdrewniałe i dobrze nasłonecznione lepiej znoszą mrozy. Cięcie po zbiorach pozwala uniknąć nadmiernego wzrostu wegetatywnego jesienią, dzięki czemu drzewo nie wypuszcza już młodych, niezdrewniałych pędów podatnych na przemarzanie. W efekcie brzoskwinia wchodzi w zimowy spoczynek w optymalnej kondycji, a w kolejnym sezonie oferuje obfite, zdrowe i smaczne owoce.
Źródła: deccoria.pl
Przeczytaj również:
Jak dbać o borówkę amerykańską w sierpniu? Przepis na domowy nawóz
Opaski na drzewa owocowe – rodzaje, stosowanie, alternatywne rozwiązania