Spis treści:
- Kiedy sadzić orzech włoski?
- Najlepsze odmiany orzecha włoskiego
- Uprawa i pielęgnacja orzecha włoskiego
Kiedy sadzić orzech włoski?
Orzech włoski (Juglans regia) to gatunek drzewa liściastego z rodziny orzechowatych, które może dorastać nawet do 20 m wysokości. Swoją popularność zawdzięcza smacznym owocom, czyli orzechom. Są one kuliste i okryte zieloną łupiną, która po dojrzewaniu pęka, ukazując twardą, brązową skorupę. W środku każdego owocu znajduje się jadalne wnętrze. Zbiór orzechów rozpoczyna się pod koniec września i może trwać do listopada (w zależności od odmiany). Trzeba też wiedzieć, że są one prawdziwą skarbnicą zdrowia, dlatego warto włączyć je do codziennej diety. Orzechy włoskie redukują poziom złego cholesterolu, wspierają pamięć, wzmacniają układ nerwowy, a także łagodzą problemy z trawieniem.
Uprawa orzecha włoskiego nie jest trudna ani wymagająca, dlatego często gości w naszych ogrodach. Na rynku dostępne są dwa podstawowe rodzaje sadzonek: z gołym korzeniem oraz te w pojemnikach. Sadzonki z odkrytym korzeniem można sadzić wczesną wiosną (tuż po odmarznięciu ziemi) lub jesienią. Najbardziej korzystny dla sadzenia orzecha włoskiego jest termin jesienny, a dokładnie połowa października (ważne jest, aby zrobić to przed przymrozkami). Warto wiedzieć, że drzewka posadzone wiosną zaczną wegetację później niż te posadzone jesienią. Natomiast sadzonki orzecha włoskiego w pojemnikach można sadzić przez cały sezon, oczywiście z wyłączeniem zimy. Pierwszych owoców można spodziewać się po 2-4 latach od posadzenia (w zależności od wybranej odmiany oraz warunków uprawy).
Orzech włoski rodzi smaczne i bardzo zdrowe owoce. Fot.seven75/CanvaPro
Najlepsze odmiany orzecha włoskiego
Wyróżnia się wiele odmian orzecha włoskiego, które różnią się siłą wzrostu, terminem dojrzewania, a także wielkością i smakiem owoców. Do grona najlepszych warto zaliczyć m.in.:
- 'Jacek' – polska odmiana o gigantycznych owocach, która dobrze plonuje i wykazuje odporność na mróz i choroby. Owoce mają cienką skorupkę oraz duże, jasne i słodkie jądro (może stanowić prawie połowę masy orzecha);
- 'Leopold' – polska odmiana, która charakteryzuje się słabym wzrostem, dlatego może być sadzona w mniejszych ogrodach. Należy do grupy średnio wczesnych, owocuje już w drugim roku po posadzeniu, a jej owoce są średniej wielkości;
- 'Koszycki' – kolejna polska odmiana o smacznych owocach, która nadaje się do niewielkich ogrodów (ma słaby wzrost). Owocuje w drugim roku po posadzeniu, jest odporna na choroby i późnowiosenne przymrozki;
- 'Apollo' – czeska odmiana charakteryzująca się średnim wzrostem. Ma średniej wielkości owoce, które pojawiają się już w trzecim roku po posadzeniu;
- 'Jupiter' – średnio późna polska odmiana, która tworzy duże, smaczne owoce o nieco jajowatym kształcie. Owocuje w trzecim roku po posadzeniu;
- 'Wiśnicz czerwony' – bardzo późna odmiana o silnym wzroście. Wyróżnia się dużymi owocami, które mają wielkość niemal jak piłka do tenisa. Ich miąższ ma różowy odcień. Najlepiej spożywać je na surowo, gdyż nie nadają się do suszenia;
- 'Mleczny wczesny' – bardzo wczesna odmiana, która została wyhodowana w Polsce. Wyróżnia się kulistym pokrojem, jest odporna na choroby i wiosenne przymrozki. Owoce są duże, najlepiej nadają się do spożywania na świeżo.
Inne odmiany orzecha włoskiego, które są godne polecenia, to: 'Targo', 'Mars', 'Resovia', 'Dodo' oraz 'Broadview'.
Do wyboru mamy mnóstwo odmian orzecha włoskiego, m.in. o większych lub większych owocach. Fot.bigbizu/123RF.com
Uprawa i pielęgnacja orzecha włoskiego
Z uprawą orzecha włoskiego poradzi sobie każdy, nawet początkujący ogrodnik. Mimo to należy zapewnić mu jak najlepsze warunki do prawidłowego wzrostu i rozwoju. Sprawdź, jak uprawiać i pielęgnować orzecha włoskiego.
- Sadzenie
Przed posadzeniem orzecha włoskiego należy odpowiednio przygotować podłoże – ziemię należy odchwaścić oraz spulchnić, przekopując ją i rozbijając większe grudki. Wskazane jest też dodanie kompostu lub obornika, które zwiększą żyzność gleby i dostarczą młodym roślinom niezbędnych składników odżywczych. Następnie trzeba wykopać dołek o wielkości większej od bryły korzeniowej sadzonki. Na dno warto wysypać trochę żyznej ziemi (może być kompost). W przypadku sadzonek z odkrytym korzeniem, na dnie dołka należy usypać kopczyk, a następnie rozłożyć na nim korzenie i zasypać podłożem. Na koniec drzewka obficie podlewamy. Jeśli sadzimy orzech włoski w terminie jesiennym, wokół sadzonki należy uformować kopczyk lub obłożyć dolną część pędu liśćmi czy stroiszem, ponieważ młode drzewka są wrażliwe na przemarznięcie.
- Stanowisko i gleba
Orzechy włoskie nie lubią przesadzania, dlatego stanowisko pod ich uprawę powinniśmy dokładnie przemyśleć. Preferują miejsca słoneczne, najlepiej osłonięte przed wiatrem. Warto mieć na uwadze, że drzewa te osiągają spore rozmiary, dlatego należy zapewnić im odpowiednio dużo przestrzeni dla prawidłowego rozwoju. Uprawa orzecha włoskiego najlepiej udaje się na glebach żyznych, próchniczych i zasobnych wapń. Nie lubi podłoża ciężkiego, gliniastego, podmokłego i kwaśnego. W celu neutralizacji kwaśnego pH gleby warto dodać do niej wapń, z kolei dodanie piasku lub perlitu poprawi jej strukturę oraz przepuszczalność.
Najlepszym terminem na sadzenie orzecha włoskiego jest jesień, a mianowicie połowa października. Fot.volff/123RF.com
Przeczytaj również: Najszybciej plonujące drzewa i krzewy owocowe. Posadź, nie będziesz długo czekać na zbiory
- Podlewanie i nawożenie
Do prawidłowego wzrostu i rozwoju orzech włoski potrzebuje lekko wilgotnego podłoża. W związku z tym należy zadbać o regularne podlewanie, zwłaszcza w okresach długotrwałej suszy (szczególnie okazy młode są wrażliwe na niedobory wody). Trzeba jednak uważać, by nie dopuścić do zastojów wody. Orzechy włoskie uwielbiają nawozy organiczne – po przyjęciu najlepiej zasilać je kompostem lub obornikiem (granulowanym lub przekompostowanym). W przypadku nawożenia mineralnego warto wybrać preparaty bogate w potas i fosfor. Ponadto trzeba uważać na przenawożenie azotem.
- Choroby i szkodniki
Niestety orzech włoski może być porażany przez choroby, takie jak antraknoza, bakteryjna zgorzel orzecha włoskiego czy mączniak prawdziwy. Czasem drzewo może ucierpieć z powodu szkodników. Największe zagrożenie stanowią mszyce, które żerują na liściach i ogonkach liściowych. Prawdziwą zmorą jest też szpeciel pilśniowiec orzechowy, który wysysa soki z liści (podobnie jak mszyce).
Źródło: deccoria.pl
Przeczytaj również:
Zapomniana roślina, którą warto mieć w ogrodzie. Sadzenie i pielęgnacja morwy czarnej
Czym pryskać drzewa owocowe na jesień? Dlaczego warto pryskać mocznikiem i miedzianem
Ściółkowanie trocinami. Jak je stosować, by nie zaszkodzić roślinom?