Spis treści:
- Jak wyglądają hiacynty?
- Najpiękniejsze odmiany hiacyntów
- Hiacynty w ogrodzie – uprawa, pielęgnacja, choroby
- Pędzenie hiacyntów – co to znaczy?
- Kiedy sadzić hiacynty?
- Uprawa hiacyntów po przekwitnięciu
Jak wyglądają hiacynty?
Hiacynty są rodzajem rodzaj roślin z rodziny szparagowatych. Jednym z bardziej powszechnych gatunków jest hiacynt wschodni (łac. Hyacinthus orientalis), zwany również orientalnym, o niebieskich kwiatach. To właśnie tę odmianę można najczęściej spotkać w polskich domach i ogrodach
Na uwagę zasługują różnokolorowe dzwonkowate kwiaty ujęte w gęste kwiatostany. Wysokość roślin wynosi od 20 do 30 cm – na mniej więcej taką wartość wyrastają hiacynty. Kwiaty mogą natomiast przybierać różne barwy:
- niebieską,
- fioletową,
- czerwoną,
- łososiową,
- żółtą,
- białą.
Na świecie łącznie wyróżnia się zaledwie 100 odmian hiacyntów, co nie jest imponującą liczbą, gdy weźmie się pod uwagę mnogość innych pokrewnych roślin cebulowych. Poza tym, tylko około 25 z nich rozprzestrzeniło się na tyle, że są uprawiane w ogrodach.
Warto wiedzieć, że suma kwiatów hiacynta zebranych w gronie uzależniona jest nie tylko od wybranej odmiany, ale głównie od wielkości cebuli. Te największe będą dawać najpiękniejsze efekty podczas zbiorów – można uzyskać nawet 60 kwiatów.
Przeczytaj również: Kiedy sadzić hiacynty, by zakwitły na Wielkanoc? Czy hiacynt może kwitnąć kilka razy w roku?
Najpiękniejsze odmiany hiacyntów
Hiacynt (łac. Hyacinthus) to chętnie uprawiana roślina cebulowa, znakomicie pachnąca i kwitnąca wiosną. Doskonale prezentuje się:
- na rabatach ogrodowych,
- na balkonie,
- na tarasie,
- w domowych doniczkach.
Tak wszechstronne zastosowanie, w połączeniu z piękną prezencją, sprawia, że hiacynty cieszą się tak dużą popularnością. Do popularniejszych odmian należą też m.in.:
- hiacynty wschodnie - "Hyacinthus orientalis" to wiosenna roślina cebulowa. Jego cebula jest stosunkowo duża – ok. 3-6 cm średnicy, okryta suchymi łuskami. Wczesną wiosną wyrasta z niej kilka szablastych, sztywnych liści o szerokości 2-3 cm i długości ok. 20 cm, ułożonych w niewielką rozetę. Równocześnie z liśćmi ze środka rozety wyrasta gruby pęd - czasem dwa pędy kwiatostanowe, zakończone dużym gronem - nawet kilkudziesięciu dzwonkowatych kwiatów. W słoneczne dni hiacynty otulają się obłokiem intensywnego zapachu – nieodłącznie kojarzącego się z wiosną. Kwiaty utrzymują się stosunkowo długo – bo nawet do 4 tygodni na zewnątrz, a do dwóch tygodni w domu.
- hiacynty holenderskie: „Carnegie”, „City of Haarlem”, „Splendid Cornelia”, „Concord”,
- hiacynty multiflora: „Multiflora White”, „Multiflora Blue”,
- hiacynty rzymskie: „Blue Festival”.
Hiacynt wchodni to najpopularniejsza i najchętniej wybierana odmiana tego kwiatu.Fot.123RF.com
W rodzimym klimacie hiacynty sadzone w ziemi kwitną w okresie od kwietnia do maja, choć w cieplejszych regionach świata, proces ten rozpoczyna się już pod koniec zimy. Pojedynczy hiacynt kwitnie przez czas 2 – 3 tygodni.
Przeczytaj również: Hiacynty będą pięknie kwitły przez wiele lat. Zadbaj tylko o jeden szczegół
Hiacynty w doniczce – uprawa w warunkach domowych
Jeśli poszukujesz rośliny, która zakwitnie zarówno w ogrodzie, jak i w domu, to doskonałym wyborem będzie właśnie hiacynt. Uprawa tego gatunku w warunkach mieszkalnych jest jak najbardziej możliwa. Wystarczy zasadzić go w doniczce.
- Stanowisko
Hiacynta doniczkowego ustaw w słonecznym i zacisznym miejscu, z dala od kaloryferów i przeciągów. Spód doniczki wypełnij natomiast drenażem, który zagwarantuje odpływ gromadzącej się wodzie.
Optymalna temperatura to 20 st. C, przy wyższej rośliny szybciej przekwitną. Jeśli pędy lub liście przechylą się na bok – można je podeprzeć. W sytuacji, kiedy kupiona roślina nie ma jeszcze widocznego pąka – możemy przyśpieszyć proces jego rozwoju, umieszczając roślinę w ciemności i chłodzie lub nakładając na kwiat papierowy kapturek.
- Podlewanie
Dobrze, jeśli ich ziemia jest stale lekko wilgotna. Najlepszym rozwiązaniem jest nalewanie wody na podstawkę pod doniczką, aby cebula hiacynta nie była podlewania bezpośrednio. Po upływie kilkunastu minut wylej nadmiar wody, który został na podstawce.
Kwiaty muszą być podlewane regularnie w okresie kwitnienia, ale po przekwitnięciu trzeba je przesuszyć. Jak już wiemy, kwiaty hiacyntów cieszą oczy jedynie przez kilka tygodni. Podobnie będzie w przypadku uprawy hiacyntów w doniczce. Po przekwitnięciu trzeba odczekać, aż liście zaschną, i wyjąć cebulę hiacynta. Powinna być ponownie posadzona jesienią. Uwaga! Nie będzie zdatna do ponownego pędzenia, więc posadź ją w ogrodzie.
Podłoże, w którym rosną hiacynty, powinno być stale wilgotne. Fot.123RF.com
- Uprawa w wodzie
Hiacynty mogą być też uprawiane w sposób hydroponiczny, czyli zamiast ziemi możemy je uprawiać w wodzie. W tym celu należy w pierwszej kolejności delikatnie wypłukać podłoże, w którym do tej pory znajdowały się cebulki i przygotować wybrane szklane naczynie. Wypełniamy je kamieniami, grysem lub keramzytem i na nich umieszczamy cebulki. Wszystko dlatego, że nie mogą być one zanurzone w wodzie, bo zaczęłyby gnić. Do wody dostęp mają mieć tylko korzenie. Nie zaszkodzi je też zasilić odrobiną nawozu do roślin kwitnących.
Hiacynty w ogrodzie – uprawa, pielęgnacja, choroby
Hiacynty dobrze czują się w glebach, które:
- są przepuszczalne,
- cechują się próchniczością,
- mają obojętny odczyn pH,
- są piaszczysto-gliniaste.
Żeby uzyskać optymalne warunki glebowe, można zastosować kompost. Z kolei w okresie wiosennym, gdy hiacynt zacznie już wzrastać, nie zaszkodzi nawóz azotowy, a w późniejszym czasie – preparat wieloskładnikowy. Pamiętaj też o regularnym nawadnianiu. Samo stanowisko uprawy musi być ciepłe i słoneczne. Zadbaj o to, by roślina była osłonięta od wiatrów.
Wśród czynności pielęgnacyjnych wymienia się głównie te standardowe: nawadnianie (i kontrolowanie suchości gleby), usuwanie wyschłych fragmentów itd. W zasadzie nic poza tym.
Zarówno liście, kwiatostany, jak i cebulki hiacyntów narażone są na różnego typu choroby. Zacznij od unikania nadmiaru wody, który może być powodem powstawania infekcji. Poza tym zawsze sadź tylko zdrowe okazy, bez żadnych uszkodzeń. Nie tylko hiacynty, kwiaty i liście, muszą być obserwowane. Sprawdzaj także przechowywane cebule – jeśli pojawią się uszkodzenia lub plamy, niezwłocznie usuń zainfekowaną cebulkę.
Jakie choroby i bakterie atakują hiacynty w ogrodzie i w domu? Szara pleśń, zgnilizna korzeni oraz zgnilizna twardzikowa, a także żółta bakterioza czy mozaika hiacyntów. Z kolei do niebezpiecznych dla nich szkodników należą m.in. mszyce, nornice czy węgorek niszczyk. Jak widzisz, na hiacynty w ogrodzie czyha wiele niebezpieczeństw, dlatego ważny jest szybki czas reakcji i regularna obserwacja kwiatów.
Jak radzić sobie ze szkodnikami hiacyntów?
- Żeby zwalczyć mszyce, musisz szybko zareagować, usuwając pojedyncze jednostki, by uniknąć ich rozmnażania. Jeżeli mszyc jest już więcej, wykonaj oprysk. Możesz użyć preparatów domowej roboty lub gotowych, ze specjalistycznego sklepu.
- Jeśli chcesz odstraszyć nornice, posadź w ogrodzie gatunki, które je odstraszą (np. szachownicę cesarską) lub zastosuj gnojówkę z bzu czarnego (możesz ją przygotować samodzielnie). Istnieją także nieszkodliwe dla środowiska preparaty, którymi możesz podlać ziemię.
- Sposobem na węgorka niszczyka są opryski rośliny. W przypadku tego szkodnika liczy się czas reakcji, dlatego polecamy specjalistyczne środki, które zadziałają szybko, a co najważniejsze – z dużą skutecznością.
Przeczytaj również: Sadzenie hiacyntów do gruntu. Jak wybrać dobre cebule hiacyntów, kiedy i jak je posadzić?
Pędzenie hiacyntów – co to znaczy?
Aby kwiaty zakwitły już w okresie zimowym, można zdecydować się na pędzone hiacynty, które w doniczkach pojawiają się w sklepach już w listopadzie. To rośliny, którym przez odpowiednią pielęgnację zmieniono rytm rocznego kwitnienia. Doniczki z tymi roślinami ustaw w słonecznym miejscu, na przykład na parapecie, gdzie temperatura wynosi około 20℃. Jeśli temperatura będzie znacznie wyższa, roślina bardzo szybko przekwitnie.
Ta metoda uprawy hiacyntów w doniczce nie jest trudna. Jeśli chcesz, możesz samodzielnie pędzić rośliny. Cebula hiacynta kupiona jesienią w sklepie ogrodniczym sprawdzi się doskonale.
- Zamiast posadzić ją w ogrodzie, zdecyduj się na niewielkie doniczki z przepuszczalnym podłożem.
- Po wsadzeniu hiacyntów ustaw pojemniki w ciemnym i chłodnym miejscu, np. w piwnicy.
- Operuj właściwie temperaturą. Dobrze, jeśli nie przekroczy 10 st. C.
- Po upływie 10 tygodni możesz przenieść doniczki do jasnego i ciepłego pokoju, a tam – czekać na kwitnienie, które nastąpi maksymalnie po upływie 30 dni.
Jak widzisz, możesz uzyskać kwitnące hiacynty w domu znacznie wcześniej, niż pojawią się na dworze.
Kiedy sadzić hiacynty?
Pozostaje jeszcze pytanie: kiedy sadzić hiacynty? Zwykle robi się to na przełomie sierpnia i września, choć niektórzy ogrodnicy podejmują się tej czynności także w październiku.
Warto pamiętać o tym, że cebula hiacynta może być zasadzona dopiero w takiej glebie, która będzie wcześniej odchwaszczona i odpowiednio przekopana (spulchniona). Cebulki sadzi się piętką do dołu, na głębokość równą trzykrotnej ich wysokości.
Już po zasypaniu, podłoże trzeba dokładnie nawodnić i wyściółkować. A potem pozostaje już tylko oczekiwanie na pojawiające się na wiosnę kwiaty.
Na co warto zwrócić uwagę, sadząc kwiaty?
- Cebula hiacynta nie może zostać uszkodzona, dlatego trzeba być delikatnym.
- Głębokość sadzenia powinna wynosić tyle, co dwie wysokości średniej cebulki.
- Nie sadź roślin zbyt blisko siebie, najlepiej zachowaj odstępy wynoszące około 10 cm.
- Przed posadzeniem cebulek przekop ziemię z kompostem, który poprawi jakość gleby, wpłynie na rozwój i fazę kwitnienia rośliny.
Szybkie zakończenie kwitnienia nie oznacza, że popełniłeś błąd w uprawie. Pamiętaj, że kwiaty kwitną tylko przez 3 tygodnie.
Cebule hiacyntów mogą rosnąć 3-4 lata w jednym miejscu bez wykopywania. Fot.123RF.com
Uprawa hiacyntów po przekwitnięciu
Zostało już wspomniane, że w sezonie wiosennym hiacynty w ogrodzie tworzą zjawiskowe wielobarwne kompozycje. Natomiast ten malowniczy rezultat nie trwa wiecznie. Już późnym majem można zauważyć, że wspomniane kwiaty mizernieją, bledną, tracą majestat.
Co robić w takiej sytuacji? Przede wszystkim, powstrzymaj się od spontanicznego ucięcia tego, co wydaje ci się „ostatnim tchnieniem” rośliny. Jeśli będziesz działać zbyt szybko, to jest niestety duże prawdopodobieństwo, że w przyszłym roku hiacynt już nie zakwitnie.
Zamiast tego, już po przekwitnięciu, pozwól roślinie na dalszy rozwój liści, aż zaczną usychać. To ważne, by pozwolić im się zasuszyć – jest to potrzebne cebulkom, które wymagają zapasu składników pokarmowych do przygotowania się do następnego okresu wzrostu kwitnienia. Mniej więcej na początku lipca cebulki hiacyntów możesz już wykopać.
Przeczytaj również: Kwiaty wczesnej wiosny. Jak uprawiać przebiśniegi?
Przekwitnięty hiacynt należy usunąć po to, by nie doszło do sytuacji zawiązania nasion. Jeśli już zaczną się formować, to rozwój części podziemnej natychmiast się zahamuje.
- Pierwszy wariant: składowanie w chłodnym i suchym miejscu
Cebulki, po wykopaniu, możesz wysuszyć, dokładnie oczyścić, a następnie przechowywać w suchym i chłodnym miejscu. Dobrym miejscem będzie na przykład piwnica.
Dobrze sprawdzają się plastikowe siatki lub torby papierowe, powieszone z dala od podłoża. Innym wariantem jest pudło kartonowe. Można w nim układać cebulki warstwowo, przekładając je zwykłym papierem gazetowym. Mała wskazówka: podpisz siatkę lub torbę, by wiedzieć, o jakie rośliny chodzi. Tak składowane do września cebulki można potem ponownie zasadzić właśnie jesienią.
- Drugi wariant: cebula hiacynta pozostawiona w gruncie
Alternatywą dla składowania w piwnicy jest pozostawienie cebul hiacyntów w ziemi. Nie zawsze jest to jednak rekomendowana metoda. Niektóre elementy, zwłaszcza te cięższe, mają tendencję do wchodzenia coraz głębiej w glebę. Potem będą miały trudne warunki do wzrostu.
Poza tym zwierzęta takie jak karczowniki niekiedy po prostu wyjadają umieszczone w gruncie cebule, traktując je jako bardzo atrakcyjny i łatwo dostępny pokarm.
Cebula hiacynta – jak ją wykopać?
Przed przystąpieniem do wykopywania cebulek hiacyntów, upewnij się, że dostatecznie dojrzały. Warto wiedzieć o tym, że cebule mogą dojrzeć jeszcze zanim zaschną liście. Niekiedy jednak, na przykład podczas suchej wiosny, liście zasychają szybciej, mimo że cebulki nie nadają się jeszcze do wykopania.
Nie ma zatem jednej uniwersalnej daty wyciągania z ziemi. Najczęściej odpowiednim czasem będzie początek lipca lub ewentualnie połowa czerwca. Najlepszą metodą będzie jednak wykopanie kilku cebulek na próbę. Ich łuski powinny mieć wybarwienie typowe dla gatunku. Dopiero wówczas nadają się do wybrania z gruntu.
Jak przystąpić do właściwego wykopania? Rób to bardzo ostrożnie. Kolejnym etapem będzie, wspomniane już, oczyszczenie cebulek z resztek ziemi, korzeni i innych zanieczyszczeń. Te, które są uszkodzone, od razu wyrzuć, by nie zainfekowały chorobami grzybowymi pozostałych.
Cebule hiacyntów mogą rosnąć 3-4 lata w jednym miejscu bez wykopywania. Po tym czasie rosnące kwiaty będą już znacznie skromniejsze. Wykopywanie cebul każdego roku – choć nie jest wymagane – to warto to robić. Jeśli co sezon będziesz umieszczać hiacynty w innym miejscu, to możesz w ten sposób zapobiegać wielu chorobom i szkodnikom.
Źródło: deccoria.pl
Przeczytaj również:
Przedwczesne kwitnienie roślin cebulowych. Co trzeba zrobić?
Chcesz cieszyć się tymi kwiatami w swoim ogrodzie? Podpowiadamy, jak uprawiać żonkile
Uprawa jodły z nasion w gruncie i w doniczce. Ciekawe gatunki jodły, sadzenie i pielęgnacja