Spis treści:
Czego zamiokulkas nie lubi?
Zamiokulkas (Zamioculcas zamiifolia) to okazała bylina wyróżniająca się pierzastozłożonymi liśćmi o ciemnozielonej, błyszczącej powierzchni – są grube, ostro zakończone i osadzone na mięsistych, wyprostowanych oraz brązowo nakrapianych ogonkach wyrastających z podziemnych bulwiastych kłączy. Dorosłe okazy mogą osiągać ponad metr wysokości. Zamiokulkas magazynuje wodę zarówno w kłączu, jak i w liściach oraz ogonkach liściowych, co pozwala mu dobrze radzić sobie podczas suszy.
Taka budowa nie jest przypadkowa – w naturze zamiokulkas porasta m.in. cieniste runa zadrzewionych sawann i formacji krzewiastych w suchych i półpustynnych obszarach Afryki. Dzięki temu jest wybitnie odporny na niedobór wody oraz niesprzyjające warunki środowiskowe. Jednak można go także spotkać w bardziej wilgotnym środowisku, np. w lasach tropikalnych, co świadczy o jego dużej tolerancji względem panujących warunków. Wszystkie te cechy sprawiają, że zamiokulkas jest bardzo łatwy w uprawie, przez co stał się popularną rośliną doniczkową we wnętrzach.
Chociaż zamiokulkas jest bardzo odporną i niewymagającą rośliną, to istnieje jednak kilka czynników, których zdecydowanie nie toleruje. Ich unikanie jest sekretem do zachowania zdrowego wyglądu rośliny i zapobiegania gniciu kłączy czy utracie liści. Czego nie lubi zamiokulkas?
1. Nadmiernego podlewania i ciężkiego podłoża
Zamiokulkas źle znosi nadmiar wody – przelanie to jeden z najczęstszych błędów w jego uprawie. Ciężkie, zbite i stale mokre podłoże szybko prowadzi do gnicia korzeni i kłączy, a w efekcie do obumarcia całej rośliny. Roślina zdecydowanie lepiej znosi suszę niż zalanie – podlewanie powinno nastąpić dopiero wtedy, gdy ziemia w doniczce całkowicie przeschnie. Zamiokulkas wymaga przy tym lekkiego i przepuszczalnego podłoża z dodatkiem piasku lub perlitu.
2. Bezpośredniego nasłonecznienia
Choć roślina lubi jasne miejsca, nie toleruje bezpośredniego słońca. Promienie słoneczne powodują oparzenia i brązowe plamy na liściach. Dla zamiokulkasa najlepsze jest stanowisko z rozproszonym światłem lub półcieniste. Jednak z niczym nie należy przesadzać – w zbyt ciemnym miejscu jego liście mogą blaknąć, a pędy nadmiernie się wydłużać w poszukiwaniu światła.
3. Zimna i przeciągów
Zamiokulkas jest ciepłolubny – optymalna temperatura to 20-25°C. Spadki poniżej 16°C ograniczają jego wzrost, a poniżej 5°C mogą być dla rośliny zabójcze. Zamiokulkas źle znosi przeciągi, które mogą powodować zrzucanie liści.
Zamiokulkas najlepiej rośnie w warunkach, które przypominają jego naturalne stanowiska. Fot. Tatjana Meininger/CanvaPro
4. Zbyt dużych doniczek
Roślina preferuje lekko ciasne pojemniki. W dużych donicach nadmiar wolnego podłoża zatrzymuje wodę i sprzyja gniciu kłączy i korzeni. Dla zamiokulkasa najlepsze są doniczki szerokie, ale płytkie z dobrym drenażem na dnie i koniecznie z otworem odpływowym. Podczas przesadzania rośliny, należy wybrać doniczkę o 1-2 rozmiary większą niż poprzednia.
5. Częstego nawożenia
W naturze zamiokulkas rośnie raczej na słabych glebach, dlatego nadmiar nawozów może uszkodzić jego kłącza i tym samym spowolnić wzrost. Wystarczy nawozić go raz na 3-4 tygodnie w sezonie wegetacyjnym, a zimą zrezygnować z tego całkowicie. Zamiokulkas dobrze reaguje zarówno na gotowe nawozy, jak i odżywki domowej roboty.
Przeczytaj również: Zamiokulkas będzie rósł szybko jak nigdy dotąd. Wystarczy jedna z trzech domowych odżywek
Złoty nawóz na wzmocnienie zamiokulkasa – receptura i stosowanie
Cynamon to popularna przyprawa kojarzona głównie z sezonem jesienno-zimowym. Oprócz charakterystycznego, lekko ostrawego smaku cynamon charakteryzuje się również obecnością minerałów, takich jak magnez, wapń, potas, żelazo, fosfor, cynk czy mangan, a także witamin z grupy B.
Dodatkowo badania naukowe – prowadzone także przez polskich uczonych – potwierdzają jego silne działanie fungistatyczne wobec wielu patogenów roślinnych, takich jak Botrytis cinerea (szara pleśń), Fusarium spp., czy Rhizoctonia solani. Dzięki temu cynamon chroni rośliny przed chorobami grzybowymi, co pośrednio wspiera ich rozwój i zdrowie.
Dzięki licznym właściwościom ta znana przyprawa może być cennym nawozem dla roślin domowych, w tym dla zamiokulkasa. Wystarczy wsypać 1 łyżeczkę cynamonu do 250 ml wrzącej wody. Po ostygnięciu należy rozcieńczyć otrzymany płyn 500 ml wody i tak przygotowanym nawozem można podlewać roślinę 1-2 razy w miesiącu. Ten naturalny nawóz wzmacnia roślinę, chronią ją przed patogenami i stymuluje wzrost korzeni oraz nowych pędów.
Nasza rada: Zamiokulkas to roślina idealna dla początkujących, ponieważ dobrze sprawdza się w tzw. leniwej pielęgnacji – im mniej się go przelewa, przestawia, przesadza i nawozi, tym lepiej wygląda.
Źródło: deccoria.pl, publikacja naukowa przytoczona w tekście: Kowalska, J., Tyburski, J., Matysiak, K., Jakubowska, M., Łukaszyk, J., & Krzymińska, J. (2021). Cinnamon as a useful preventive substance for the care of human and plant health. Molecules, 26(17), 5299.
Przeczytaj również:
Kwiat jak z baśni, pachnący wanilią. Albuca spiralis – wymagania i uprawa
Liście skrzydłokwiatu przestaną brązowieć na końcach. Prosta czynność zajmie tylko chwilę