Spis treści:
- Cibora zmienna, czyli papirus doniczkowy. Czym się wyróżnia?
- Papirus doniczkowy — uprawa i pielęgnacja
- Czego nie lubi papirus?
Cibora zmienna, czyli papirus doniczkowy. Czym się wyróżnia?
Cibora zmienna (Cyperus alternifolius), znana także jako papirus doniczkowy, należy do rodziny ciborowatych. Naturalnie występuje w Afryce, głównie na Madagaskarze, a także na Półwyspie Arabskim. Z czasem rozprzestrzeniła się w całej strefie tropikalnej i subtropikalnej. Teraz najczęściej rośnie na podmokłych terenach.
Cibory są znane już od średniowiecza. Co ciekawe, dawniej wykorzystywano je do produkcji materiałów piśmienniczych, a także do budowy łodzi, tratw, koszy i skrzynek.
Roślina jest łatwa w uprawie, dlatego coraz częściej hoduje się ją w doniczkach. Wyróżnia się wąskimi i długimi liśćmi, które rozkładają się gwieździście przy ujściu łodygi. Cibora przypomina nieco kępę długiej, bujnej trawy. Wyróżnia się dwie główne odmiany — ciborę papirusową oraz ciborę zmienną, przy czym w Polsce znacznie popularniejsza jest ta druga.
Papirus doniczkowy potrafi osiągać imponujące rozmiary, nawet ponad metr wysokości. Wytwarza także kwiatostany, które są bezpłatkowe, zielone i przypominają baldachy. Wyrastają z górnej części łodygi.
Przeczytaj również: Najlepszy sposób na zimowanie pelargonii. Wiosną bujnie się rozrosną i zachwycająco zakwitną
Papirus doniczkowy — uprawa i pielęgnacja
Uprawa papirusa nie jest skomplikowana. Na początek musisz wybrać dla niego odpowiednie miejsce. Roślina lubi dobrze nasłonecznione stanowisko. Możesz śmiało ustawić ją przy południowym oknie, chociaż dobrze sprawdzi się też lokalizacja od zachodu i wschodu. W cieplejsze miesiące warto wystawić papirusa na balkon, taras lub do ogrodu. Niektórzy trzymają go nawet przy oczku wodnym, ale pamiętaj, że ten gatunek nie poradzi sobie w niskich temperaturach.
Ze względu na swoje naturalne pochodzenie cibora zmienna uwielbia ciepło. Najlepiej rośnie w temperaturze 18–24°C. Zimą papirusy przechodzą w stan spoczynku, dlatego zaleca się nieco obniżyć temperaturę w ich otoczeniu, ale nie powinna ona spadać poniżej 10°C. Jeśli będzie mu za zimno, zacznie żółknąć i wówczas należy uciąć pędy tuż przy ziemi.
Liście papirusa doniczkowego układają się w charakterystyczny, parasolowaty kształt. Fot. seven75/Canva Pro
Papirusy lubią nie tylko wodę w doniczce, ale także w powietrzu. Wilgotność w ich otoczeniu powinna wynosić 40–60%. W okresie grzewczym trzymaj je z dala od kaloryferów. To właśnie dostęp do wody w przypadku cibory ma największe znaczenie. Dlatego wybierając podłoże, upewnij się, że gleba jest przepuszczalna. Najlepiej wymieszać ją z piaskiem i torfem. Niektórzy dodają też do doniczki węgiel aktywny, który zapobiega gniciu korzeni.
Ten gatunek potrzebuje stałego dostępu do wody. Zaleca się nawet, aby doniczka ciągle stała w misce z wodą. Dzięki temu tak trudno go przelać. Jeśli zauważysz, że liście cibory zaczynają brązowieć, to znak, że potrzebuje więcej wody.
Wiosną i latem możesz podsypywać roślinę nawozem. Najlepiej sprawdzą się mieszanki rozpuszczalne w wodzie albo preparaty przeznaczone dla gatunków akwariowych. Niezwykle ważne jest także usuwanie obumierających pędów, co wzmacnia ciborę i pobudza ją do bujniejszego wzrostu.
Cibora zmienna może rosnąć w pobliżu oczek wodnych. Fot. rodho/Canva Pro
Czego nie lubi papirus?
Papirus przede wszystkim nie znosi braku wody i szybko daje znać, że jej mu brakuje. Podobnie jest w przypadku zbyt niskiej temperatury, bo wtedy zaczyna obumierać. Sporym problemem jest także zbyt suche powietrze — liście cibory żółkną wówczas na końcówkach.
Ogólnie przyjmuje się, że papirusy doniczkowe są odporne na szkodniki. Zdarza się jednak, że atakują je mszyce lub wełnowce. Dokładnie obserwuj szczyty łodyg i kwiatostany, bo to tam najczęściej chowają się owady. Z czasem szkodniki, zwłaszcza mszyce, wytwarzają lepką, ciemną maź, która oblepia pędy. Aby pozbyć się nieproszonych gości, przygotuj oprysk. Sprawdzą się zarówno naturalne preparaty oleiste, jak i chemiczne, mocniejsze, ale zawsze skuteczne.
Wełnowce z kolei wydzielają wełniste kłaczki, które otaczają ich ciała. Do walki ze szkodnikami używa się wacika nasączonego roztworem wody i spirytusu w proporcji 100 ml alkoholu do 1 litra wody. Dodatkowo skuteczność mieszanki zwiększy dodatek kilku kropel płynu do mycia naczyń. Później wykonaj oprysk olejowy, który najlepiej powtarzać co 7-10 dni, by całkowicie zapobiec powrotowi szkodników.
W odróżnieniu od wielu innych roślin papirusy nie lubią mieć zbyt dużo miejsca w doniczce. Dlatego przy przesadzaniu wybierz tylko odrobinę większą doniczkę. Pamiętaj również, że łodygi rośliny są delikatne i przy dużych rozmiarach zaczynają się wyginać. Wtedy pomocne będzie podwiązywanie cibory lub zastosowanie specjalnych palików.
Źródło: deccoria.pl
Przeczytaj również:
Zgniłe jabłka nie są nawozem. 4 powody, dla których trzeba usuwać owoce spod drzew
