Spis treści:
Dlaczego wężownica marnieje?
Sansewieria to bardzo odporna i wytrzymała roślina. Jej mięsiste liście magazynują wodę i składniki odżywcze, dzięki czemu w naturze dobrze znosi okresy suszy. Właśnie dlatego wężownica najczęściej marnieje z powodu błędów w podlewaniu – zbyt wilgotne podłoże prowadzi do gnicia korzeni, przez co liście żółkną, stają się miękkie, pojawiają się na nich brązowe plamy. Z kolei długotrwała susza, połączona z ciepłem (np. od grzejników pod parapetem), powoduje wiotczenie, marszczenie i zasychanie liści.
Roślina często marnieje także z powodu nieodpowiedniego odczynu pH podłoża, pomimo odpowiedniej pielęgnacji. Sansewieria najlepiej rośnie w lekko zasadowej ziemi (pH 7,5). Gdy ta ulegnie zakwaszeniu, np. poprzez źle dobrany nawóz, roślina nie jest w stanie pobrać z podłoża potrzebnych składników odżywczych, co bezpośrednio przekłada się na jej gorszy wygląd.
Kondycja rośliny ulega pogorszeniu także przez nieodpowiednie stanowisko oraz stres termiczny. Silne, bezpośrednie słońce może przypalać liście, powodując suche, brązowe plamy, a przeciągi i spadki temperatury poniżej 15°C osłabiają roślinę, spowalniają wzrost i sprzyjają gniciu.
Przeczytaj również: Przepis na odżywkę do sansewierii dostałam od koleżanki. Znów jest zielona i ma więcej liści
5 porad, jak dbać o sansewierię
Sansewieria jest idealną propozycją dla początkujących miłośników roślin, ponieważ wybacza wiele błędów pielęgnacyjnych. Jednak, aby cieszyć się jej zdrowiem i bujnym wyglądem warto przestrzegać tych pięciu zasad:
1. Optymalne stanowisko
Wężownica wymaga jasnego miejsca z dużą ilością rozproszonego światła. Stanowisko powinno być ciepłe, najlepiej z temperaturą 21-24°C latem. Zimą należy zapewnić roślinie jeszcze więcej światła, ale temperaturę nie niższą niż 15°C, unikając bliskości źródeł ciepła, zimnych przeciągów i gwałtownych zmian temperatury.
2. Przepuszczalne podłoże i drenaż
Dla wężownicy najlepiej sprawdzi się przepuszczalne podłoże, które jest ubogie w składniki odżywcze. Może to być np. ziemia dla sukulentów lub kaktusów – bogata w minerały, ale uboga w próchnicę. Alternatywnie można wymieszać uniwersalną ziemię doniczkową z perlitem lub grubym piaskiem w proporcji 3:1. Na dnie warto zapewnić drenaż z keramzytu oddzielonego organiczną włókniną.
Sansewieria najlepiej rośnie na stanowisku z dużą ilością rozproszonego światła. Fot. dolan730/123RF.com
3. Oszczędne podlewanie
Sansewierię można podlewać dopiero po wyschnięciu wierzchniej warstwy ziemi, ponieważ roślina magazynuje wodę w liściach i źle znosi nadmiar wilgoci w podłożu. Zimą wystarczy ją podlewać raz w miesiącu, najlepiej wodą deszczową lub o niskiej zawartości wapnia (odstana, przegotowana lub przefiltrowana kranówka). Strumień wody należy kierować na podłoże, nie bezpośrednio do rozety liści.
4. Umiarkowane nawożenie
Od marca do października wężownicę można nawozić słabym roztworem nawozu dla kaktusów lub roślin zielonych (połowa zalecanej dawki). Roślina nie ma dużych wymagań pokarmowych, jej podłoże wystarczy wzbogacać co 3-4 tygodnie w trakcie sezonu. Zimą nie wymaga nawożenia.
5. Rzadkie przesadzanie
Sansewierię najlepiej przesadzać w marcu lub kwietniu, gdy korzenie wychodzą już górą lub dołem doniczki. Co prawda roślina ta lubi ciasne pojemniki, ale z czasem rozrastające się korzenie i kłącza mogą uszkodzić doniczkę. Podczas przesadzania należy wybrać nieco większy pojemnik i sadzić rośliny na tej samej głębokości. Bezpośrednio po przesadzeniu warto ustawić rośliny na kilka dni w półcieniu i wstrzymać się od podlewania.
Źródło: deccoria.pl
Przeczytaj również:
Co zrobić, żeby fikus wypuścił boczne pędy? Pielęgnacja fikusa w zimie
Zimowy spoczynek – jak wspierać rośliny doniczkowe, które w tym czasie zwalniają?