fot. 123RF/PICSEL
Nie da się ukryć, że kolory i ich odpowiednie połączenie w dużej mierze odpowiada za atrakcyjność aranżacji. Barwy można wymienić bez liku – w różnych odcieniach, nasyceniach, jasności. Jak je wybierać i łączyć ze sobą? ? O to kilka wskazówek, dzięki którym skomponujecie udaną i ładną paletę barw.
Koło barw
Nie sposób zastanawiać się jak łączyć kolory, nie analizując wcześniej koła barw, które w przejrzysty sposób opisuje zależności między nimi.
Znajduje się na nim 12 barw:
- kolory podstawowe (pierwszorzędowe) – żółty, niebieski, czerwony (nie da się ich uzyskać, mieszając inne barwy)
- kolory pochodne (drugorzędowe) – zielony, fioletowy, pomarańczowy (powstają ze złączenia dwóch barw podstawowych)
- kolory dopełniające (trzeciego rzędu) – cynober, purpurowy, turkusowy, seledynowy, ciemnożółty, granatowy – powstają ze złączenia sąsiadujących barw podstawowych i pochodnych.
Znajomość koła barw pozwala budować kompozycje monochromatyczne, harmonijne i mocno kontrastowe.
Jak łączyć kolory?
1. Zestawienie monochromatyczne
Zestawienie monochromatyczne tworzą różne tonacje jednego koloru – operujemy więc na różnych formach jednej i tej samej barwy. Uproszczając, łączymy ze sobą kilka wariantów np. niebieskiego – od najjaśniejszego do najciemniejszego. Występują one na jednym wycinku koła barw.
2. Zestawienie analogiczne
Tworzą je kolory pokrewne, analogiczne, czyli najprościej mówiąc takie, które sąsiadują ze sobą na kole barw. Będą to np. żółty, seledyn i zielony. Ich połączenie da odważny efekt, z pewnością jednak nie przytłoczy brakiem spójności.
3. Zestawienie kontrastowe
Przeciwieństwa się przyciągają – i tak jest również w przypadku kolorów. Te, które znajdują się naprzeciwko siebie na kole barw, dopełniają się (gdyby mieszać dwie farby w komplementarnych kolorach, powstałby brzydki, szarobrązowawy odcień) i pięknie ze sobą kontrastują, zyskując na intensywność. Są to pary: żółty i fiolet, niebieski i pomarańczowy, zielony i czerwony. To połączenia odważne i nie dla każdego. Raczej nie sprawdzą się w małych wnętrzach, czy na małej powierzchni.
4. Zestawienie harmonijne
Powstaje przez połączenie co czwartej barwy na kole barw (trzy różne barwy stanowią wierzchołki trójkąta równobocznego wpisanego w koło), czyli np. żółty, niebieski i czerwony. Jednocześnie dopełniają się one i podkreślają swoją wyrazistość.
Temperatura barw
Z koła barw można również (częściowo) odczytać ich temperaturę. Dzieląc je na pół, łatwo wyróżnimy kolory ciepłe (czerwień, żółć, pomarańcz) i chłodne (niebieski, fiolet). Taka informacja jest szczególnie istotna w przypadku aranżowania przestrzeni – decyduje ona o naszym odbiorze, postrzeganiu wnętrza. Często jest to podyktowane skojarzeniami z daną barwą.
Chłodne kolory dają wrażenie oddalenia, powiększają optycznie wnętrza. Sprawdzą się wszędzie tam, gdzie zależy nam na uzyskaniu wrażenia przestrzenności, przewiewności, spokoju i świeżości. Głównie z tego powodu niebieskości bardzo często pojawiają się w łazienkach czy sypialniach.
Z kolei kolory ciepłe są energetyzujące; dają efekt optycznego przybliżenia, najczęściej stosowane są we wnętrzach typowo „żywych”, pełnych energii, jak kuchnia czy salon.
Na potrzeby urządzania mieszkania wyróżnić też można kolory neutralne – ani przesadnie zimne, ani ciepłe, jak beże, szarości, biel i czerń. Doskonale łączą się one zarówno z kolorami chłodnymi, jak i ciepłymi, które stanowią ciekawe dopełnienie dla prostych, jasnych aranżacji.
Jaka ilość koloru we wnętrzu?
Urządzając mieszkanie, zastanawiając się nad doborem kolorystyki, warto zdać się na umiarkowany minimalizm i matematykę. Jeśli nie mamy wprawy w zabawie kolorami, a chcemy uniknąć efektu przytłoczenia, najlepiej będzie przyjąć zasadę 60:30:10, która w prosty sposób podpowiada, w jakich proporcjach należy łączyć ze sobą trzy różne barwy. Kompozycja złożona z trzech kolorów wystarczy, by zbudować aranżację różnorodną i niemontononną; dynamizującą wnętrze. Wprowadzenie większej liczby barw może wprowadzać wrażenie bałaganu.
60% kompozycji powinien stanowić kolor bazowy, dominujący – stanowiący tło dla pozostałych, zajmujący większość urządzanego pomieszczenia. Najchętniej wybierane kolory bazowe to odcienie bieli, czerni, beżu, szarości; czasem również kolorowe pastele: róże czy niebieskości.
30% dostępnej powierzchni warto zarezerwować dla drugiego koloru, w którym dobierzemy wyposażenie i większe akcesoria — mogą stanowić one odważny akcent na tle neutralnej bazy.
Pozostałe 10% to kolor dla mniejszych dodatków: zegarów, obrazów, dzbanków. Ten podział jest oczywiście umowny – nic nie stoi na przeszkodzie, by wykorzystywać również inne odcienie trzech wybranych barw lub bawić się ich jasnością, temperaturą czy nasyceniem. Proporcję 60:30:10 można też dowolnie modyfikować – przyjmuje się, że we wnętrach można łączyć nawet do pięciu kolorów.
Deccoria.pl