Agresywne zachowania psów – z czego wynikają?
Niektóre psy uznawane są za niebezpieczne ze względów na predyspozycje genetyczne. Często są to także najsilniejsze rasy, które są w stanie przewrócić dorosłego człowieka. Tymczasem pozornie idealne rasy małych psów do mieszkania potrafią wykazywać najbardziej niebezpieczne zachowania.
Niebezpieczne rasy mogą być szkolone i prowadzone w taki sposób, że stają się wspaniałymi członami rodziny.
Behawioryści wyróżniają kilka typów agresji u psów:
- terytorialna,
- związana z bronieniem zasobów np. jedzenia,
- związana z lękiem,
- wynikająca z potrzeb łowieckich,
- dominacyjna,
- przeniesiona,
- spontaniczna/idiopatyczna/o nieznanym podłożu.
Agresja może być skierowana wobec:
- opiekuna,
- obcych ludzi,
- innych gatunków zwierząt,
- innych psów.
Co ciekawe niektóre psy wykazują zachowania agresywne tylko względem osób określonej płci lub starszych. Zwierzęta często nie tolerują także ludzi pod wpływem alkoholu.
Statystyki pogryzeń
Każdego dnia na świecie dochodzi do kilkuset epizodów pogryzień przez agresywne psy. Statystyki na świecie mówią o tym, że za pogryzienia najczęściej odpowiedzialne były mieszańce, a do zdarzeń dochodziło w domu lub na podwórku właścicieli psa. Tylko 1/3 zdarzeń ma miejsce poza domem.
Najgroźniejsze są pogryzienia okolicy szyi oraz innych dużych tętnic organizmu, jak tętnica udowa. Ofiarami bardzo często padają dzieci, których zachowanie oraz sposób poruszania się mogą być dla czworonoga mylące. U dzieci często dochodzi do pogryzień twarzy.
Ciekawostką jest fakt, że w statystykach oprócz ras uzwanaych za agresywne pojawiają się psy rodzinne ogólnie uznawane za łagodne jak labradory czy golden retrivery. Świadczy to o konieczności nadzorowania kontaktów dzieci z psami, a także uczenia najmłodszych odpowiednich zachowań.
Mowa ciała
W świecie psów występuje szeroki wachlarz zachowań związanych z konfliktami. Słabsze lub bardziej uległe czworonogi prezentują innym tak zwane zachowania uspokajające, które mają na celu złagodzenie napięcia. Podobnie w przypadku konfliktu psy agresywne prezentują zachowania grożące. Zdjęcia psa przed atakiem obrazują sygnały, takie jak:
- prezentację kłów,
- oblizywanie kłów,
- znieruchomienie,
- zjeżenie sierści,
- uniesienie łapy,
- pozorowanie ataku – kłapanie zębami.
Pies w tym czasie zwykle warczy lub szczeka. Nawet agresywny pies zwykle nie atakuje bez ostrzeżenia. Wyjątkiem są jednak np. psy szkolone do walk.
Znajdując się w niebezpiecznej sytuacji, należy:
- Zatrzymać się (nie uciekać)!
- Unikać kontaktu wzrokowego z psem.
- Nie okazywać strachu ani nie odwracać się od zwierzęcia.
- Stanąć bokiem do niego na szeroko rozstawionych nogach!
- Przyjąć pozycję “żółwia” osłaniając rękami okolice głowy oraz szyi.
W przypadku zastosowania się do powyższych wskazówek najbardziej prawdopodobne jest, że pies straci zainteresowanie i odejdzie.
Najbardziej nieodpowiednie zachowania to drażnienie psa, szarpanie się z nim lub zabieranie mu jedzenia w momencie prezentowania przez niego wcześniej opisanych sygnałów. Nasza nieodpowiedzialność jest przyczyną znacznej większości ataków psów na swoich opiekunów. Pies nie jest zabawką, ale żywym i czującym stworzeniem. Do agresji sprowokować może go ciągnięcie za uszy lub ogon, przeszkadzanie w spożywaniu posiłku lub rzucać w niego przedmiotami.
Decydując się na pierwszego psa warto zrezygnować z niebezpiecznych ras. Mają one najsilniejsze charaktery, dlatego wymagają pracy i odpowiedniego podejścia. Chcąc kupić groźne rasy psów, trzeba mieć wiedzę oraz doświadczenie!