Spis treści:
Por jest rośliną dwuletnią należącą do rodziny czosnkowatych. W pierwszym roku wytwarza zgrubienie cebulowe nad piętką będącą skróconą łodygą oraz płaskie liście z białymi nasadami, które są najlepszą częścią jadalną.
Por nie jest wymagający, jeśli chodzi o glebę i o klimat. Najlepiej rośnie w klimacie umiarkowanym. Warto nawozić go obornikiem – uprawiamy warzywo pierwszy rok po zastosowaniu tego nawozu.
Pory siejemy od połowy marca do początku kwietnia w zależności od odmiany i terminu sadzenia. Zbiory wykonujemy późnym latem. Mogą one potrwać do maja następnego roku.
Przeczytaj również: Wykopywanie porów na zimę. Jak przechowywać pory, żeby nie wiotczały i zachowywały witaminy?
Por letni a por zimowy
Por letni ma krótki okres wegetacji i nie jest odporna na temperatury niższe niż -10 stopni Celsjusza. Uprawiamy ją na letni zbiór. Por letni w odróżnieniu od tej zimowej charakteryzuje się jasnozielonymi liśćmi, większą soczystością, delikatniejszym smakiem, a także bardziej miękką konsystencją pochew liściowych.
Por zimowy lepiej znosi ujemne temperatury niż letnie warzywo, jednak poszczególne odmiany różnią się od siebie wytrzymałością mrozów. Zimują nawet w trakcie występowania śniegów. Ich okres wegetacji wynosi od 150 do 170 dni. Zbieramy je jesienią lub wiosną następnego roku. Charakteryzuje je krótka i gruba łodyga oraz ciemnozielone liście z woskowatym nalotem.
Obecnie wiele odmian porów zimowych zbieramy zimą, a nawet później. Firmy nasienne oferują pory zimowe przeznaczone na zbiór jesienny z możliwością przetrzymania ich na polu. W ten sposób możemy przechowywać warzywa do wiosny na terenach o łagodnych zimach.
Jedną z metod zimowania porów jest kopczykowanie. Fot.123RF/Piscel
Czy pory trzeba okrywać na zimę?
Pory warto okrywać na zimę, aby zwiększyć szansę ich przetrwania i uzyskać duże okazy o dobrej jakości. Podczas tej pory roku warzywa są narażone na mróz i śnieg, dlatego należy je dodatkowo zabezpieczyć.
Pory okrywamy agrowłókniną np. używając stelaża w postaci kilku desek. Kolejnym materiałem do okrycia jest folia tunelowa, która nie może stykać się z warzywami. Pamiętajmy, że pora pod osłonami należy podlewać.
W przypadku, gdy mamy duże ilości porów, to nie musimy używać stelaża. Wystarczy przykryć rośliny samą agrowłókniną, a boki zasypać ziemią lub kamieniami, tak, jak robią to rolnicy.
Inne rozwiązanie to lekkie zakopczykowanie pora za pomocą ziemi wymieszanej z torfem. Zasypujemy warzywo ziemią, uważając na jego stożek.
Przeczytaj również: Jak przechowywać ziemniaki na zimę? Stare, sprawdzone metody na to, żeby ziemniaki były twarde i nie kiełkowały
Zimowanie porów w gruncie
Jeśli chcemy spożywać pory, gdy ziemia jest zmarznięta, to najpierw powinniśmy wykopać je jesienią, następnie obciąć ich korzenie przy piętce, skrócić liście o połowę i na koniec wkopać do dołu. W zagłębieniu należy gęsto i na ukos ustawić warzywa, obsypać wilgotnym piaskiem i przykryć je suchymi liśćmi albo trocinami. Nie zapomnijmy o okryciu.
Wiosenny zbiór następuje do połowy kwietnia. Gdy zima jest łagodna, to ten zimowy plon jest niewiele mniejszy od jesiennego, nawet jeśli nie był pod osłoną.
Źródło: deccoria.pl
Przeczytaj również:
Kiedy wykopywać buraki? Sposoby przechowywania buraków
Jak przechowywać czosnek? Standardowe i starodawne metody przechowywania czosnku