Jasnota purpurowa to jednoroczna lub dwuletnia roślina zielna, obejmująca swym zasięgiem Afrykę Północną, większą część Europy oraz Azję Zachodnią. Rośnie niemal w całej Polsce, choć częściej można ją spotkać na nizinach niż w górach.
Zachwaszcza uprawy, chętnie rozprzestrzenia się na śmietniskach, w zaroślach oraz terenach mocno zmienionych przez działalność człowieka. Co ciekawe, traktowana jako chwast jasnota purpurowa zawiera cenne substancje odżywcze i może mieć pozytywny wpływ na organizm człowieka.
Jak wygląda jasnota purpurowa?
To niewielkie, brzydko pachnące ziele z podnoszącą się lub wzniesioną łodygą, rozgałęzioną nad ziemią. Niektórym przypomina pokrzywę, innym razem bywa mylona z miętą. Jak wysoko rośnie? W przypadku jasnoty purpurowej wysokość przeciętnych osobników wynosi od 10 do 20 cm, choć zdarzają się okazy dorastające do 30 centymetrów.
Najbardziej ozdobnym elementem rośliny są drobne, różowopurpurowe kwiaty, zebrane wokół łodygi na jednym poziomie (tzw. nibyokółka). Liście jasnoty purpurowej są karbowane, lekko owłosione, różnokształtne: od jajowatych, przez okrągło- i trójkątniejajowate aż po sercowate w dolnej części rośliny. Cechą ułatwiającą rozpoznanie gatunku jest purpurowe wybarwienie łodygi oraz wierzchołka rośliny.
Jasnota purpurowa: wymagania
Jak na pospolity chwast przystało, jasnota purpurowa nie ma specjalnych wymagań co do stanowiska. Chętnie rośnie przy drogach, w pobliżu skał, w rowach i zaroślach. Mimo to preferuje gleby żyzne i próchniczne, a zwłaszcza tereny przystosowane do uprawy warzyw. Kwitnie długo, od wczesnej wiosny do jesieni, a nawet w cieplejsze zimy.
Stanowisko: Półcieniste, słoneczne
Wilgotność: Podłoże umiarkowanie wilgotne
Roślina ozdobna z: Kwiaty, liście
Podlewanie: Umiarkowane
Wysokość: 0,2-0,5 m
Pokrój: Wzniesiony
Termin kwitnienia: Marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik
Zimozielone: nie