Charakterystyka tawułki Arendsa
Nazwa tawułka Arendsa nadana została roślinie na cześć niemieckiego ogrodnika i projektanta krajobrazu Georga Arendsa. Jest to bylina, czyli dwuletnia roślina zielna, która odznacza się gęstymi, wiechowatymi kwiatami przywodzącymi na myśl kolorowe pióropusze. Kwiaty tawułki tworzą wzniesiony wiecheć złożony z wielu małych kwiatuszków. Pojawiają się one w lipcu i utrzymują się przez kilka tygodni. Wysokość tawułki Arendsa waha się od pół do około półtora metra.
W sklepach i centrach ogrodniczych dostępne są odmiany tawułki w ogromnej liczbie kolorów, między innymi:
- purpurowe,
- fuksjowe,
- koralowe,
- białe,
- różowe,
- fioletowe.
Tawułka Arendsa: wymagania i stanowisko
Roślina ma konkretne wymagania wobec podłoża i środowiska. Tawułka Arendsa potrzebuje gleby żyznej, przepuszczalnej i lekko wilgotnej o lekko obniżonym odczynie pH.
Istotne jest również wybranie dla niej stanowiska półcienistego, aby zminimalizować wysychanie gleby. Tawułka będzie się wyśmienicie prezentować w grupie, a dzięki niemałej ilości zróżnicowanych kultywarów (odmian) daje możliwość stworzenia wielobarwnej rabaty. Idealnym siedliskiem dla tej byliny będzie miejsce zlokalizowane nieopodal oczka wodnego lub innego akwenu.
Uprawa i pielęgnacja tawułki Arendsa
Byśmy mogli cieszyć się dorodną, gęstą byliną, tawułka Arendsa potrzebuje:
- bogatego w składniki odżywcze podłoża,
- stałego, wysokiego poziomu wilgotności powietrza oraz podłoża,
- półcienistego stanowiska.
Po przekwitnięciu obumarłe kwiaty należy usunąć, a całą bylinę otulić agrowłókniną. Tę ostatnią czynność należy wykonać przed nadejściem pierwszych przymrozków.
Ciekawostka - kwiaty tawułki Arendsa – choć piękne – są dość nietrwałe. Znalazły jednak zastosowanie we florystyce i wchodzą w skład suchych kompozycji.
Tawułka Arendsa: choroby i szkodniki
Tawułka Arendsa należy do roślin bardzo odpornych na choroby i szkodniki. Jednak czasem może zostać zaatakowana przez mączniaka prawdziwego – jest to choroba grzybowa, która objawia się, która charakteryzuje się białym, mączystym nalotem na liściach. Zagrożenie może też stanowić plamistość liści. Ta choroba objawia nekrotycznymi plamami, które pod wpływem deszczu powiększają się i zlewają w większe. Najczęściej pojawiającymi się szkodnikami na tawułce Arendsa są mszyce, które wysysają sok z tkanek rośliny.
Stanowisko: Półcieniste
Wilgotność: Podłoże wilgotne
Roślina ozdobna z: Kwiaty
Podlewanie: Umiarkowane
Wysokość: 0,5m- 1m
Pokrój: Kępiasty
Termin kwitnienia: Lipiec, sierpień, wrzesień
Zimozielone: -