Charakterystyka gatunku
Klon srebrzysty pochodzi z Ameryki Północnej i dorasta tam nawet do 40 metrów wysokości. W Polsce osiąga jednak trochę mniejsze wymiary – do 20-30 metrów. Ma długie, proste i wzniesione konary. Jego gałęzie są cienkie i zwisające. Kora gładka, popielata, łuszcząca się i o podłużnych płatach.
Liście klonu są głęboko pięcioklapowe, klapy silnie wydłużone i ostre, głęboko i podwójnie piłkowane. Dolna strona liście jest srebrzystobiała. Całkowita długość liści 8-14 cm. Podczas wiatru ukazują swoje srebrzyste spody, które jesienią barwią się na żółto.
Kwiaty klonu zbierają się w pęczki na krótkich szypułkach. Są zielonkawe i bezpłatkowe. Na każdym osobniku występują kwiaty zarówno jedno-, jak i dwupłciowe, niekiedy jednak są rozdzielnopłciowe. Kwitnienie rozpoczyna się bardzo wcześnie, bo już w marcu, przed rozwojem liści. Skrzydlaki (oskrzydlony orzech) są długości 3,5-6 cm, orzeszki eliptycznie wydłużone. Owoce klonu srebrzystego dojrzewają na przełomie maja i czerwca, jednocześnie zaraz opadają.
Jest to jeden z najbardziej ozdobnych gatunków klonów. Krótkowieczny, żyje najwyżej 100 lat.
Wyświetl ten post na Instagramie.
Uprawa i pielęgnacja
Najlepsze stanowisko do rozwoju jest słoneczne lub cieniste. Dobrze znosi miejskie zanieczyszczenia i niskie temperatury.
Nie jest wymagający co do gleby, jednak powinna być ona żyzna i wilgotna – spełnienie tych warunków pozwoli wyrosnąć mu na wysokie i gęsto ulistnione drzewo. Poradzi sobie na suchych, uboższych glebach, ale odbije się to jego żywotności, bo będzie żył krócej oraz nie osiągnie dużych rozmiarów. Gałęzie łatwo łamią się na wietrze, więc należy posadzić go w miejscu, które jest wolne od mocnych wiatrów.
Pielęgnacja opiera się głównie na podlewaniu go w czasie suszy, głównie młodych osobników. Nie trzeba go również specjalnie nawozić.
Gałęzi nie trzeba przycinać i raczej należy tego unikać, gdyż to narusza pokrój. Jeśli uważasz, że skrócenie gałęzi będzie konieczne, najlepiej zrób to latem.
Klon srebrzysty: zastosowanie
Drzewo jest dekoracyjne ze względu na liście. Najlepiej prezentuje się jako soliter (rosnący pojedynczo) w dużych ogrodach i na większych przestrzeniach.
Bardzo często sadzony jest w przestrzeni miejskiej, jednak sadzenie go wzdłuż ulic to nie najlepsze rozwiązanie. W trakcie silnych wiatrów gałęzie łatwo się łamią, tym samym mogą stanowić zagrożenie. Korzenie często uszkadzają płyty chodnikowe oraz mogą kolidować z kanalizacją i miejską infrastrukturą.
Stanowisko: Półcieniste
Wilgotność: Podłoże umiarkowanie wilgotne
Roślina ozdobna z: Liście
Podlewanie: Umiarkowane
Wysokość: Powyżej 20m
Pokrój: Rozłożysty
Termin kwitnienia: -
Zimozielone: nie