Jak wygląda podagrycznik pospolity?
Podziemne kłącza podagrycznika są grube i dosyć żywotne. Tworzą one liczne rozłogi. Jego łodyga wznosi się na wysokość ok. 60-90 cm. Nieznacznie rozgałęzia się ona w górnych partiach. W środku jest ona pusta, a na wierzchu bruzdkowana.
Trójdzielne liście podagrycznika złożone są z jajowatych, niesymetrycznych listków ze szpiczastą końcówką i ząbkowaniem na brzegach. Charakterystyczne dla tej rośliny są duże baldachowate kwiatostany. Płatki korony kwiatów są szpiczaste, lekko podwinięte do środka. Mają one biały lub jasnoróżowy kolor.
Kwiaty aegopodium podagraria przeważnie są obupłciowe lub tylko męskie. Zapylają je owady. Wydzielanym przez nie pyłkiem żywią się chrząszcze. Owocem tej rośliny jest rozpadająca się na 2 brunatne rozłupki rozłupnia.
Podagrycznik pospolity: uprawa i choroby
Roślina ta preferuje stanowiska zacienione i wilgotne. Najlepiej rośnie ona w glebach żyznych i próchnicznych. Podagrycznik jest szczególnie niebezpieczny dla upraw roślin strączkowych, truskawek i krzewów owocowych. Zabiera on im z podłoża wodę i składniki pokarmowe (azot, fosfor, potas), co skutkuje obniżeniem ich wzrostu oraz plonowania.
Brak nawożenia podłoża jest jednym ze sposobów na uniknięcie przedostania się podagrycznika pospolitego do upraw. I odwrotnie – stosowanie nawozów stymuluje jego wzrost.
Na podagryczniku pasożytują grzyby powodujące rozwój chorób grzybowych u innych roślin. Mowa jest o mączniaku prawdziwym i rzekomym, plamistości liści oraz rdzy. Na pędach tej rośliny może żerować pluskwiak, larwy muchówek oraz chrząszcze.
Idealne miejsca pod uprawę podagrycznika pospolitego
Roślina ta chętnie porasta zacienione parki, lasy, zarośla oraz brzegi zbiorników wodnych. Podagrycznik pospolity często pojawia się w sadach i ogrodach, gdzie stanowi spore zagrożenie dla upraw.
Krzaczasty pokrój i obfite baldachy podagrycznika sprawiają, że bywa on uprawiany jako roślina ozdobna – głównie w ogrodach wiejskich i naturalistycznych.
Rozmnażanie podagrycznika pospolitego
Podagrycznik rozmnaża się głównie wegetatywnie, czyli poprzez podział kłaczy, gdyż jego nasiona słabo kiełkują. Z uwagi na wszędobylski charakter tej rośliny, w ogrodzie należy sadzić ją z dala od rabat. Dobrym pomysłem jest uprawa podagrycznika pospolitego w donicy.
Właściwości lecznicze podagrycznika pospolitego
Podagrycznik zawiera flawonoidy, węglowodany, kwasy organiczne, terpeny, związki kumarynowe, sole mineralne. Dawniej leczono nim rany oraz dnę moczanową (podagrę). Stąd zresztą wywodzi się jego nazwa. Ziele tej rośliny wykazuje działanie moczopędne i przeciwzapalne.
Stanowisko: Cieniste, półcieniste
Wilgotność: Podłoże umiarkowanie wilgotne, podłoże wilgotne
Roślina ozdobna z: Kwiaty, liście
Podlewanie: średnie
Wysokość: 0,2-0,5 m, 0,5m- 1m
Pokrój: Wzniesiony
Termin kwitnienia: Czerwiec, lipiec
Zimozielone: nie