Wrotycz jest wieloletnią rośliną o niezbyt dużych wymaganiach uprawowych. Często porasta on nieużytki, przydroża, skraje lasów i zarośla. Uwagę przyciągają złociste kwiatostany byliny, za których sprawą bywa ona hodowana w ogrodach – zwłaszcza tych wiejskich i naturalistycznych.
Jak wygląda wrotycz zwyczajny?
Za sprawą silnych kłączy wrotycz rozrasta się w duże, zwarte kępy. W sprzyjających warunkach jego łodygi osiągają ponad metr wysokości. Są one proste i sztywne, czterokanciaste w przekroju.
Liście wrotyczu mogą być pierzastosieczne lub pierzastodzielne. Ich blaszka jest powcinana bądź ząbkowana. Układają się one na łodygach skrętolegle.
Kwiaty zebrane są na szczytach pędów w kwiatostany typu podbaldachy. Tworzą je płaskie, zwarte koszyczki w kolorze żółtym lub żółto-pomarańczowym. Znajdujące się w nich kwiaty brzeżne są żeńskie, podczas gdy te środkowe – rurkowate i obupłciowe. Owocem tej byliny jest żebrowana niełupka.
Wrotycz pospolity: uprawa i wymagania
Wrotyczowi najlepiej służą stanowiska słoneczne, choć jest on w stanie znieść trochę cienia. Najlepiej rośnie on w glebach suchych, dobrze przepuszczalnych. Z wyjątkiem przedłużających się susz, nie trzeba go podlewać. Nawożenie go również nie jest konieczne.
Zioło to wykazuje odporność na niskie temperatury, zanieczyszczenie, choroby oraz szkodniki. Decydując się na jego uprawę w ogrodzie, trzeba wiedzieć, że wrotycz ma dosyć ekspansywny charakter. Warto wybrać dla niego ustronne miejsce, gdyż może on zagłuszyć pozostałe uprawy.
Wrotycz najłatwiej jest rozmnożyć przez sadzonki lub podział kłączy w okresie jesiennym. Zasiew można przeprowadzić zarówno wiosną, jak i jesienią. Ziemia przygotowana pod zasiew musi być dobrze ubita, a w początkowych etapach wzrostu rośliny – nieustannie lekko wilgotna.
Zastosowanie dla wrotycza pospolitego
Wrotycz zawiera szereg substancji (m.in. kamfen, tujon, flawonoidy), dzięki którym wykazuje działanie przeciwzapalne, przeciwbakteryjne i pobudzające. Surowcem zielarskim są jego kwiaty, a także łodygi, liście i owoce. Pamiętaj jednak, by zachować dużą ostrożność podczas stosowania tego zioła, gdyż znajdujący się w nim tujon można przedawkować.
Preparaty sporządzone z wrotyczu pomagają w walce z chorobami grzybowymi (mączniak prawdziwy, rdze) oraz szkodnikami (mszyce, mrówki, pędraki, owocówki) atakującymi rośliny uprawiane w ogrodzie.
Wrotycz pospolity wydziela silną woń – to zasługa zawartych w nim olejków eterycznych. Zapach ten trochę przypomina kamforę. Działa odstraszająco na mole, komary i kleszcze.
Wrotycz pospolity – choroby i szkodniki
Wrotycz pospolity jest odporny na choroby, nie atakują go również szkodniki.
Stanowisko: Słoneczne
Wilgotność: Podłoże suche, podłoże umiarkowanie wilgotne
Roślina ozdobna z: Kwiaty
Podlewanie: Skąpe, średnie
Wysokość: -
Pokrój: Wzniesiony
Termin kwitnienia: Czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień
Zimozielone: nie