Atrakcyjne drzewo do ogrodu. Jej nasiona to prawdziwa bomba witaminowa!

Z artykułu dowiesz się:

• Pinus siberica — czym wyróżnia się sosna syberyjska?
• Uprawa cedru syberyjskiego
• Jak samodzielnie wyhodować cedr syberyjski?
• Jakie wymagania ma cedr syberyjski?
• Cedr syberyjski - naturalny sprzymierzeniec zdrowia

Pinus siberica — czym wyróżnia się sosna syberyjska?

Sosna syberyjska jest jedną z odmian sosny limby. Przypisanie do drzewa nazwy cedr jest poniekąd błędne, jednak pod taką nazwą drzewo to jest często rozpoznawalne przez ogrodników i miłośników roślin. Sosna syberyjska oraz cedr syberyjski są zatem tym samym drzewem iglastym, które może osiągać wysokość nawet 50 metrów. Igły cedru syberyjskiego najczęściej mają kolor niebieski oraz szaroniebieski — są stosunkowo długie, osiągają nawet 5 centymetrów. 

Cedr syberyjski charakteryzuje się równą, delikatną korą. Ta jednak zmienia się wraz z rozwojem okazu. Z biegiem lat może ulegać naturalnemu procesowi pękania. Drzewo doskonale prezentuje się w okresie zawiązywania szyszek, chociaż i w innych porach roku robi wrażenie. Same szyszki są stosunkowo drobne i mają kształt beczułek. W początkowej fazie rozwoju ich zabarwienie jest zielone. Z czasem przybierają odcień czerwieni. Cechą charakterystyczną dla tego drzewa iglastego jest jego duża odporność na działanie niskich temperatur.

Uprawa cedru syberyjskiego

Cedr syberyjski z uwagi na swój charakterystyczny i majestatyczny wygląd jest często wybieranym drzewem do dużych ogrodów. Jego uprawę można rozpocząć na dwa sposoby, z wykorzystaniem:

• sadzonek,
• nasion.

Najłatwiejszą metodą hodowli jest wykorzystanie sadzonek. Roślina jest chętnie wybierana do dużych przestrzeni, dlatego jej dostępność jest stosunkowo wysoka. Zwykle sadzonki można znaleźć w wybranych szkółkach. Sprzedaje się je w niewielkich pojemnikach, z których przesadza się młody cedr do wybranego miejsca. Bardzo ważne jest, aby zachować taką samą głębokość w podłożu, na jakiej drzewko rosło w szkółce. Cena tych niewielkich sadzonek nie jest wygórowana, a za sztukę trzeba zapłacić około 25 złotych.

Sadzonkę najlepiej przesadzić na wybrane miejsce początkiem wiosny lub jesieni. Warto pamiętać, że sosna syberyjska jest mrozoodporna, dlatego młode drzewko powinno spokojnie przyjąć się w ziemi przed nadejściem pierwszych mrozów. Stanowisko, gdzie planuje się zasadzić cedr warto odpowiednio przygotować. W tym celu należy przekopać podłoże oraz dodać do niego niewielką ilość popiołu. Należy zadbać również o odpowiedni drenaż. Gleba musi być koniecznie przepuszczalna.

Jak samodzielnie wyhodować cedr syberyjski?

Wyhodowanie cedru syberyjskiego w ogrodzie jest możliwe nie tylko dzięki sadzonkom, ale także dzięki wykorzystaniu nasion. Te są ogólnodostępne, a z wyglądu przypominają niewielkie orzeszki. Mają gładką powierzchnię i jasnobrązowy kolor. Chociaż samo wyhodowanie cedru syberyjskiego z nasiona jest prawdziwym wyzwaniem, to decyduje się na nie coraz więcej osób. 

Najczęściej cały proces hodowania cedru syberyjskiego z orzeszka rozpoczyna się w okolicach grudnia oraz stycznia. 

• Przygotowane nasiona umieszcza się w misce, którą następnie zalewa się letnią wodą. W ciągu 24 godzin woda powinna być wymieniana trzykrotnie — i tak przez trzy kolejne dni. 
• Po trzech dniach namaczania nasion cedru część z nich osiada na dnie, a część unosi się na powierzchni wody. Te, które unoszą się na powierzchni na nic się nie przydadzą, nie uda się z nich wyhodować cedru. Należy zebrać i osuszyć wyłącznie te orzeszki, które opadły na dno naczynia. 
• Kolejnym krokiem jest zastosowanie odpowiedniej mieszanki, która będzie chroniła nasiona przed chorobami np. grzybami. W tym celu wykorzystuje się nadmanganian potasu.
• Następny etap przygotowania nasion to ich przemrożenie. Proces ten polega na umieszczeniu zaprawionych nasion w pojemniku i wymieszanie ich z trocinami oraz piaskiem. Całość należy schować w lodówce na okres przynajmniej czterech miesięcy, okresowo podlewając. 
• Po czterech miesiącach spędzonych w lodówce, nasiona należy wyjąć i oczyścić. Można wysadzić je do gleby — np. w doniczki lub skrzynki.

Tak przygotowane i umieszczone w ziemi nasiona mogą zacząć kiełkować już po kilku tygodniach. Jeżeli okres ten przypada na drugą połowę maja, wówczas można wystawić skrzynki z kiełkującym cedrem na zewnątrz. Warto wybrać jednak zacienione i zaciszne miejsce, aby mógł spokojnie wzrastać. 

Wyświetl ten post na Instagramie

Post udostępniony przez Nikolai Onistratenko (@nikolayonistratenko)

Przez cały okres kiełkowania nasion i ich wzrostu, należy podlewać sosnę syberyjską wodą z domieszką nadmanganianu potasu. Preparat ten skutecznie zabezpieczy młode siewki przed rozwojem grzybów, którym sprzyja przede wszystkim wilgoć. Sadzonki rosną bardzo wolno — tak naprawdę są one gotowe dopiero po kilku latach. Dopiero po takim czasie można je umieścić w docelowym miejscu swojego ogrodu.

Jakie wymagania ma cedr syberyjski?

Uprawa cedru syberyjskiego nie należy do skomplikowanych. Warto przede wszystkim mieć na uwadze fakt, że tego typu drzewo iglaste wymaga dobrze zdrenowanego, ale również wilgotnego podłoża. W naturalnych warunkach ma pod dostatkiem wody, dlatego trzeba pamiętać o obfitym podlewaniu także w swoim ogrodzie. 

Drzewo nie ma zbyt wygórowanych wymagań. Nie ma konieczności dodatkowego nawożenia, ponieważ to w żaden sposób nie przyspieszy wzrostu. Młode sadzonki w donicach zdecydowanie bardziej wolą półcień, jednak po przesadzeniu ich do gleby drzewo może rosnąć zarówno w półcieniu, jak i w nasłonecznionym miejscu.

Cedr syberyjski - naturalny sprzymierzeniec zdrowia

Cedr syberyjski jest cenionym drzewem iglastym nie tylko ze względu na swój charakterystyczny wygląd i fakt, że stanowi piękną ozdobę ogrodu. Drzewo to ma również pewne właściwości lecznicze, z których mogą skorzystać jego właściciele. Na uwagę zasługuje między innymi olejek pozyskiwany z cedru. Ten wymaga jednak odpowiedniego przygotowania, dlatego wiele osób rezygnuje z możliwości jego pozyskiwania.

Kolejną zaletą cedru są jego orzeszki. Te mogą być wykorzystywane jako produkt spożywczy. Na ich bazie przygotować można między innymi mąkę lub olej. W porównaniu z innymi produktami odznaczają się bardzo dużą zawartością witamin z grupy B jak również E. Wyczyszczone i uprażone orzeszki cedrowe mogą stanowić idealny zamiennik dla niezdrowych przekąsek. Można je schrupać solo lub dodać do ulubionej sałatki.

Nasiona sosny syberyjskiej - orzeszki cedrowe. Fot. 123RF/PICSEL

Orzeszki cedrowe wykorzystuje się również do przygotowania nalewki.

• 30 gramów oczyszczonych z łupin orzeszków należy zalać 0,5 litrem wódki, a następnie odstawić na 40 dni od czasu do czasu wstrząsając butelką.
• Nalewka cedrowa ma działanie lecznicze, wpływa na przywrócenie prawidłowego funkcjonowania układu pokarmowego.
• Należy przyjmować ją w niewielkich ilościach, stopniowo je zwiększając.
• Pełna kuracja z jej wykorzystaniem takiej cedrowej nalewki trwa około jednego miesiąca. 

W domowych warunkach wykorzystuje się również zielone igiełki cedru. Wyciąg z nich wskazany jest u osób, które borykają się z anginą czy zapaleniem jamy ustnej. Wykonanie inhalacji pozwala na złagodzenie uciążliwego kataru. Stosowanie wywaru z zielonych igieł cedru do płukania jamy ustnej skutecznie wzmacnia natomiast zęby oraz dziąsła.

Przeczytaj: Siedem naturalnych olejków, które warto mieć w domowej apteczce