Spis treści:
- Hortensja pnąca — charakterystyka
- Hortensja pnąca — odmiany
- Hortensja pnąca zimozielona — wyjątkowa roślina
- Hortensja pnąca — uprawa i stanowisko
- Sadzenie i rozmnażanie hortensji
- Pielęgnacja hortensji pnącej
Hortensja pnąca — charakterystyka
W 1789 r. pierwsze okazy hortensji sprowadził z Chin angielski przyrodnik sir Joseph Banks, a do Europy hortensja pnąca przybyła w 1865 r. Jej naturalne środowisko to Wyspy Kurylskie, Sachalin, Japonia, Korea Południowa i Tajwan. Możesz tam spotkać okazy, których giętkie i elastyczne pędy osiągają nawet 25 m wysokości.
Hydrangea petiolaris — to łacińska nazwa tej rośliny, a pochodzi od greckich słów hydor — woda i angeion — naczynie. Określenie to najprawdopodobniej symbolizuje apetyt rośliny na wodę. Należy ona do rodziny hortensjowatych a wśród innych roślin z rodzaju Hydrangea wyróżnia ją to, że jako jedyna jest pnączem. Może wspiąć się nawet na wysokość 15 m, jeżeli stworzysz jej taką możliwość. Hortensja pnąca za pomocą korzonków czepnych pnie się po skałach, murach, po grubszych konarach i pniach drzew, porowatych ścianach budynków, pergolach i altanach. W Polsce hortensję dawniej nazywano pieniawami.
Kwiaty są niewątpliwie ozdobą hortensji, która kwitnie na przełomie czerwca i lipca. Hortensje pnące rozwijają białe, baldachowate kwiatostany o luźnej budowie i dość dużej średnicy od 15 do 25 cm. Kwiatostany złożone są z dwóch rodzajów kwiatów:
- płonnych — są to kwiaty białe i większe, pozbawione pręcików i słupków, rosną po stronie zewnętrznej,
- płodnych — seledynowe lub kremowe, drobne kwiaty obupłciowe zebrane wewnątrz kwiatostanu o lekkim miodowym zapachu.
Zwykle roślina zakwita pierwszy raz po 2-6 latach od posadzenia.
Hortensja pnąca wczesną wiosną wypuszcza soczysto zielone, duże liście. Owalne i ząbkowane blaszki osadzone są na smukłych ogonkach dorastają do 10 cm średnicy i pokrywają całą roślinę. Jesienią liście przebarwiają się na przepiękny złoto-żółty kolor a z obupłciowych kwiatów rozwijają się mało ozdobne owoce, które są ulubionym pokarmem ptaków.
Pędy hortensji pnącej są pokryte łuszczącą się czerwoną lub cynowo brunatną korą. Zimą, gdy zrzuci wszystkie liście, przypomina korę cynamonowców i dlatego właśnie wygląda tak niesamowicie.
Hortensja pnąca — odmiany
Do najbardziej popularnych odmian hortensji pnącej należą;
- `Mirranda` – osiąga do 6 m wysokości, roczny wzrost wynosi ok. 1 m. Cechą charakterystyczną są ciemnozielone liście otoczone żółtą lamówką. Odmiana wyselekcjonowana w Ameryce.
- `Take a chance` – pnie się do 4-6 m. Roczny wzrost tej odmiany to 0,5 do 1 m. Wyselekcjonowana została w Japonii. Liście ma jasnozielone z białym lub marmurkowobiałym, nieregularnym przebarwieniem. Odporna na szkodniki.
- `Silver lining` – wolno rosnące pnącze osiąga 3-4 m wysokości. Liście sercowate, szarozielone z białą obwódką. Młode pędy są zielone, ale szybko brązowieją.
- `Cordifolia` – jest to karłowa odmiana hortensji pnącej. Wolnorosnąca, przyrasta na rok zaledwie 0,2 m i osiąga od 1 do 1,5 m wysokości. Liście są zielone i błyszczące na górnej stronie pod spodem natomiast biało — zielone. Odmiana odporna na choroby i szkodniki.
Hortensja pnąca zimozielona — wyjątkowa roślina
Na szczególną uwagę zasługuje hortensja pnąca zimozielona. Rośnie nawet w miejscach, gdzie inne rośliny nie przyjmują się z powodu dużego zacienienia. Osiąga do 6 m wysokości a na szerokość, rozrasta się nawet do 4 m. Charakteryzuje się wysoką odpornością na mróz i jest jedyną hortensją pnącą, która nie gubi liści zimą. Jej koronkowe, kremowobiałe kwiaty osiągają średnicę 15 cm i kwitną do końca pierwszych mrozów. Ciemnozielone, skórzaste i błyszczące liście gubi tylko w bardzo mroźne zimy. Jeżeli nie zapewnisz jej podpór, będzie rosła jako roślina okrywowa. Tak jak inne hortensje wymaga gleby lekko kwaśnej i wilgotnej.
Przeczytaj również: Ta hortensja ma olbrzymie trójkolorowe kwiaty! Nowa odmiana robi furorę
Hortensja pnąca — uprawa i stanowisko
Hortensja pnąca jest rośliną, której powinieneś zapewnić odpowiednie stanowisko. W zależności od odmiany preferuje miejsca słoneczne i cieniste. Odmiany `Silver lining` i `Cordifolia` wolą stanowisko cieniste i półcieniste. Hortensja pnąca Mirranda woli miejsce jasne i nasłonecznione, a odmiana `Take a chance` - również jasne, ale mało nasłonecznione. Wszystkie odmiany wymagają gleby żyznej, wilgotnej, próchnicznej i lekko kwaśnej o odczynie pH 5-6,5, tolerują nawet pH 7. Powinieneś zapewnić im podłoże przepuszczalne i bezwapienne. Nadmiar wapnia w glebie powoduje blaknięcie liści.
Sadzenie i rozmnażanie hortensji
Najlepsze pory do sadzenia hortensji to wczesna wiosna (marzec-maj) i późne lato/wczesna jesień (sierpień-wrzesień). W środku lata, ze względu na upały, sadzonki mogą się nie przyjąć.
Dołek, do którego będziesz wysadzać hortensję, wykop dwa razy większy od bryły korzeniowej i dobrze spulchnij na dnie. Wypełnij go substratem torfowym wymieszanym z ziemią ogrodniczą lub dobrze rozłożoną ziemią kompostową. Przed posadzeniem suchy korzeń sadzonki możesz zanurzyć w wodzie. Gdy hortensja pnąca będzie już w gruncie, obficie ją podlej i obłóż dookoła ściółką. Zapewni to utrzymanie stałej wilgotności ziemi, zapobiegnie wyrastaniu chwastów oraz będzie regulowało temperaturę podłoża.
Hortensję pnącą możesz rozmnażać na dwa sposoby:
- przez sadzonki — potrzebujesz do tego jednorocznej gałęzi, która nie miała kwiatów, ścinasz ją i dzielisz na odcinki o dł. 10 - 15 cm tak, aby każda miała jeden liść. W płaskiej donicy przygotuj podłoże do sadzenia, najlepiej piasek z odrobiną torfu. Każdą sadzonkę zanurz w ukorzeniaczu następnie wsadź na głębokość 3 - 5 cm lekko dociśnij i podlej. Dbaj, żeby podłoże było lekko wilgotne. Sadzonki przygotuj latem, aby wiosną posadzić je na stałe miejsce.
- przez odkłady — boczne pędy Hortensji przyciągnij do ziemi, umocuj drutem, przysyp ziemią i często podlewaj. Jest to metoda znacznie łatwiejsza i szybsza, a sadzonki ukorzeniają się już po kilku tygodniach. Wiosną następnego roku sadzonki odetnij i przesadź w nowe miejsce.
Hortensja pnąca jest wspaniałą ozdobą ogrodu. Fot. 123RF/PICSEL
Pielęgnacja hortensji pnącej
Hortensja pnąca źle znosi suszę. Młode rośliny musisz systematycznie podlewać zwłaszcza podczas upałów. Hortensja bez wody szybko więdnie, jej liście zwijają się, kwitnie słabiej i ma znacznie mniej kwiatów.
Młode rośliny zwłaszcza te rosnące blisko drzew, którym może brakować pokarmu, wymagają nawożenia. Najlepiej zastosuj do tego celu przekompostowany obornik, specjalny nawóz mineralny do hortensji lub kompost roślinny.
Hortensja pnąca nie wymaga ochrony przed mrozem. Nie wymaga również przycinania. Ze względu na słabą regenerację źle znosi ten zabieg, dlatego zastosuj tylko cięcia kosmetyczne. Przytnij pędy przemarznięte i pędy trzyletnie, aby pąki kwiatowe miały zapewniony dostęp do światła. Przycinanie zawsze wykonuj w marcu.
Hortensja pnąca czasami wymaga dodatkowych podpór. Jeżeli stanowisko jest wietrzne, powinieneś roślinę przywiązać, aby uchronić ją przed oderwaniem się od podpory i runięciem na ziemię. Podpórki do hortensji pnącej powinny być solidne i trwałe, aby utrzymać ciężar rozrośniętych egzemplarzy. Pamiętaj, że nie należy prowadzić hortensji przy murach budynków pokrytych starym i popękanym tynkiem. Nie wytrzyma on ciężaru dorosłej rośliny i na pewno odpadnie. Nie sądź również hortensji przy ażurowych siatkach, bo korzonki nie mogą się do nich przyczepić.
Choroby i szkodniki hortensji
Hortensje pnące rzadko atakują choroby i szkodniki. Należy wśród nich wymienić szarą pleśń, plamistość liści, chlorozę, poparzenia liści, zgniliznę korzeni, mączniaka prawdziwego, mszyce i przędziorka chmielowca.
QUIZ: Czy potrafisz rozpoznać najpiękniejsze odmiany hortensji?