Spis treści:
Gil – tęgi jegomość w ogrodzie
Gil (Pyrrhula pyrrhula) to niewielki ptak z rodziny łuszczakowatych o krępej sylwetce, dużej głowie oraz mocnym i krótkim dziobie. Gatunek ten jest nieco większy od znanego wszystkim wróbla. U gili występuje dymorfizm płciowy, czyli osobniki męskie i żeńskie wyglądają nieco inaczej. Samce wyróżniają się jaskrawoczerwoną piersią, policzkami i brzuchem. Natomiast ubarwienie samic jest zdecydowanie bardziej stonowane – pierś i boki ciała mają delikatnie brązowo-różowy kolor. Natomiast obie płcie mają czarny czepek na głowie, biały kuper i niebiesko-czarny ogon.
Ten barwny ptak występuje na terenie całej Polski, chociaż z różnym zagęszczeniem. To gatunek preferujący przede wszystkim bory świerkowe i lasy mieszane, ale zimą chętnie odwiedza również parki i starsze cmentarze, gdzie szuka pożywienia – często przylatuje także do karmników ogrodowych. W okresie zimowym gatunek ten jest łatwiej zauważalny, ponieważ jaskrawe brzuchy samców kontrastują z gałęziami pokrytymi śniegiem. W Polsce gil jest ptakiem osiadłym, chociaż zimą do lokalnych populacji dołączają również osobniki z chłodniejszych, północnych obszarów Europy.
Przeczytaj również: Wkładaj często do karmnika. Sikorki będą chętnie i tłumnie przylatywać do ogrodu
Jakie zwyczaje mają gile?
Oprócz oryginalnego ubarwienia, gile wyróżniają się również ciekawymi zwyczajami. Gatunek ten jest monogamiczny – ptaki łączą się w pary na kilka lat, a często nawet na całe życie, co jest stosunkowo rzadko spotykane u ptaków. Dzięki temu samiec nie musi co roku szukać partnerki, imponując jej przy tym melodyjnym śpiewem czy akrobacjami w locie. Cecha ta determinuje także ich pokojowe nastawienie – gile nie zaznaczają swojej obecności na danym terenie donośnym głosem, ani nie bronią swojego terytorium. Jednak przez cały rok wydają tzw. głosy kontaktowe, które mają postać cichych, miękkich i fletowych gwizdów.
W zależności od dostępu pokarmu, gile wyprowadzają 2-3 lęgi w ciągu roku. Samica znosi średnio 4 niebieskie, ciemno nakrapiane jaja, które następnie wysiaduje przez ponad 2 tygodnie. Przez ten czas to samiec zdobywa dla niej pożywienie. W sezonie lęgowym gile są bardzo skryte. Jeżeli wysiadująca jaja samica zostanie spłoszona z gniazda, najczęściej porzuca swój lęg. Zimą gile często łączą się w małe stadka, które wspólnie mogą odwiedzać karmniki ogrodowe.
Jednym z przysmaków gili są nasiona znajdujące się w owocach jarzębiny. Fot. mikelane45/123RF.com
Czym dokarmiać gile w ogrodzie?
Gile należą do rodziny ptaków nazywanej łuszczakowatymi, których charakterystyczną cechą są grube, krótkie i bardzo silne dzioby, służące do otwierania oraz obrabiania twardych nasion. Gile żywią się głównie nasionami drzew i krzewów, szczególnie lubią nasiona klonu, jarzębiny, głogu oraz dzikiej róży. W przeciwieństwie do większości ptaków, gile nie interesują się miąższem owoców, ale ukrytymi w nich nasionami. Wiosną sięgają także po pąki i młode pędy drzew, a pisklęta początkowo są karmione mieszanką rozmoczonych w wolu nasion i miękkich owadów.
Aby przyciągnąć gile do ogrodu, warto posadzić w nim wymienione wyżej drzewa i krzewy, które będą stanowiły dla nich naturalne źródło pokarmu. Natomiast do karmnika warto wykładać dla gili m.in. nasiona dyni i słonecznika, rozdrobnione orzechy, siemię lniane, pszenicę, owies i proso. Dobrze sprawdzą się do tego gotowe mieszanki dla dzikich ptaków, które można kupić w sklepach zoologicznych. Najważniejsze, aby podawana ptakom karma nie była solona ani spleśniała, ponieważ zamiast pomóc, może im poważnie zaszkodzić. Dlatego niezmiernie ważna jest dbałość o czystość karmnika i regularna wymiana pokarmu.
Źródło: deccoria.pl
Przeczytaj również:
Sadzenie cebul kwiatowych jesienią. Trzy błędy, które popełniają mało doświadczeni ogrodnicy
Prawidłowe sadzenie piwonii na jesień. Dobra gleba to połowa sukcesu
Najlepszy sposób na przezimowanie fuksji. Wiosną odżyją i wypuszczą mnóstwo pąków
