Właściwości gatunku i ciekawe odmiany
Frizea lśniąca należy do rodziny ananasowatych. Naturalnie rośnie w lasach Ameryki Południowej i Środkowej. Jest epifitem, czyli zasiedla konary innych drzew. Cechą charakterystyczną frizei lśniącej jest rozeta z ciemnozielonych liści, z której wyrasta pojedynczy czerwony kwiatostan przypominający kłos. Liście są ostro zakończone i mają charakterystyczny, wydłużony kształt. Po przekwitnięciu roślina zamiera.
Wymagania: stanowisko i temperatura dla frizei lśniącej
Frizea lśniąca najlepiej rośnie na stanowisku słonecznym i widnym, gdzie wybarwia intensywniej swój kwiatostan. Jako roślina tropikalna lubi przebywać w cieple. Optymalna temperatura to dla niej więcej niż 20°C (zimą ok. 18°C). Lepiej rośnie w wilgotnym powietrzu, dlatego możesz ją ustawić koło nawilżacza.
Podlewanie i pielęgnacja frizei lśniącej
Do podlewania frizei lśniącej najlepsza jest woda deszczowa lub przegotowana. Nawadniaj ją dosyć często – trzy razy w tygodniu (zimą rzadziej). Wodę możesz też wlać do środka rozety i pilnować, aby część ta była stale wilgotna. Wyjątkiem jest okres kwitnienia, kiedy do tzw. lejka rośliny nie należy nalewać wody. W okresie wzrostu i kwitnienia frizeę możesz nawozić co dwa tygodnie. Pamiętaj, że po kwitnieniu frizea lśniąca zamiera. Wcześniej wytwarza jednak młode osobniki, które możesz przesadzić do nowych doniczek. Cykl życia rośliny wynosi najczęściej 2–2,5 roku.
Choroby frizei lśniącej
Frizea lśniąca choruje najczęściej z powodu przelania kwiatostanu, który łatwo gnije. Mogą też jej dokuczać przędziorki lub tarczniki.
Stanowisko: Słoneczne
Wilgotność: Podłoże wilgotne
Roślina ozdobna z: Kwiaty, liście
Podlewanie: Obfite
Wysokość: 0,2-0,5 m
Pokrój: Wzniesiony
Termin kwitnienia: Lipiec
Zimozielone: -