Prusznik: pochodzenie
Prusznik to krzew ozdobny z rodziny szakłakowatych. Często nazywa się go także kalifornijskim bzem, choć nie jest z bzem spokrewniony. Nazwa nawiązuje jednak do pochodzenia prusznika – jego ojczyzną jest zachodnie wybrzeże Ameryki Północnej, a większość odmian prusznika pochodzi właśnie z Kalifornii. Niektóre można spotkać także na południu USA, granicy z Meksykiem oraz w północnych rejonach Ameryki Południowej.
W warunkach naturalnych prusznik preferuje stanowiska suche, kamieniste oraz wapienne. Rośnie na morskich wybrzeżach i skalistych lasach.
Prusznik: wygląd rośliny
Prusznik to krzew o gęstym, rozłożystym pokroju, dorastający do około 1,5 metra wysokości. Wykształca dość sztywne pędy oraz lancetowate liście, o długości od 1 do 5 centymetrów. W zależności od odmiany prusznik może zrzucać liście na zimę (prusznik niebieski) lub pozostać zimozielony (prusznik płożący).
Charakterystyczną dla prusznika ozdobą są duże, gęste i wiechowate kwiatostany. Ich kształt przypomina nieco kwiatostany lilaków, stąd skojarzenia z bzem. Kwiatostany pojawiają się na wierzchołkach pędów i osiągają długość około 6-10 centymetrów. Kwiaty mogą przybierać barwę od niebieskiej, po różową i fioletową. Prusznik kwitnie bardzo obficie, tak że kwiatostany pokrywają niemal całą roślinę, a pędy uginają się pod ich ciężarem.
Uprawa i wymagania prusznika
Prusznik pochodzi ze słonecznej Kalifornii, więc nic dziwnego, że przyzwyczajony jest do stanowisk ciepłych i słonecznych. Do jego uprawy najlepiej wybrać miejsce przy murze, gdzie krzew będzie osłonięty od wiatru i częściowo od deszczu. Kwitnienie na stanowiskach ciemnych i zacienionych będzie dużo słabsze.
Gleba nie musi być żyzna. Prusznik radzi sobie na stanowiskach ubogich w składniki odżywcze, ale dobrze przepuszczalnych. Lubi gleby suche, świeże i piaszczyste o odczynie neutralnym, lekko kwaśnym lub zasadowym.
Pielęgnacja i zimowanie prusznika
Prusznik ma umiarkowane zapotrzebowanie na wodę, więc nie wymaga obfitego podlewania. Bardzo dobrze znosi okresowe susze, a zwykłe opady deszczu w pełni zaspokajają jego potrzeby. Szkodzi mu natomiast namiar wilgoci, a zwłaszcza woda stojąca w ziemi.
Krzew nie wymaga także nawożenia, ponieważ jego korzenia potrafią gromadzić azot. Nadmiar nawozu może nawet zaszkodzić prusznikowi i znacznie ograniczyć jego kwitnienie.
Istotną kwestią jest natomiast zimowanie prusznika. Większość jego odmian nie jest w pełni mrozoodporna i znosi jedynie spadki temperatury do -10°C. Krzewy, zwłaszcza te młode, należy zatem zabezpieczyć na zimę, okrywając strefę korzeni i nasadę rośliny. Wykorzystuje się do tego słomę, suche liście lub gałęzie jodłowe. Pędy nadziemne mogą częściowo przemarzać, ale nie zagraża to żywotności rośliny. Wiosną martwe pędy należy podciąć, by ułatwić roślinie regenerację.
Stanowisko: Słoneczne
Wilgotność: Podłoże umiarkowanie wilgotne
Roślina ozdobna z: Kwiaty, liście
Podlewanie: Umiarkowane
Wysokość: 1-2m
Pokrój: Rozłożysty, luźny
Termin kwitnienia: Czerwiec, lipiec
Zimozielone: -