Robinia akacjowa, zwana też grochodrzewem, ma swoją ojczyznę w Ameryce Północnej, występuje naturalnie głównie na terenie Stanów Zjednoczonych. W Polsce zadomowiła się w miejskich parkach, przy drogach oraz na terenach rekultywowanych.
Robinia akacjowa: przyrost i wysokość
Młode osobniki rosną dość szybko, by w wieku ok. 30-40 lat osiągnąć docelową wysokość 25-30 m (gatunek żyje ok. 100 lat). Tak wysokie drzewo doskonale sprawdzi się w dużym ogrodzie, natomiast do mniejszych lepiej pasują kultywary (odmiany uprawne) robinii akacjowej. Wysokość nisko rosnących odmian często nie przekracza 10 m.
Jak wygląda robinia akacjowa?
Jak przystało na przybysza zza oceanu, drzewo wygląda dość egzotycznie. Korona robinii ma szeroki, parasolowaty pokrój, a jednocześnie lekką, ażurową formę. Pień pokrywa szara kora, która u starszych osobników naznaczona jest głębokimi, pionowymi pęknięciami.
Roślinę rozpoznasz po pierzastych liściach, składających się z 7-9 par jajowatych listków. Innym atrybutem robinii akacjowej są ciernie, wyrastające na gałęziach i w górnej części pnia (u młodych osobników).
W maju i czerwcu drzewo wypuszcza białe, zebrane w grona kwiaty, które wydzielają dość intensywny, przyjemny zapach. To właśnie kwiaty robinii akacjowej służą pszczołom do wyrobu wyraźnie słodkiego, jasnego miodu. Charakterystyczne dla tego gatunku są również czarnobrązowe, podłużne owoce, które przypominają strąki fasoli.
Robinia akacjowa: odmiany
Wysokie, rozłożyste drzewo potrzebuje otwartej przestrzeni, dlatego w mniejszych ogrodach lepiej sprawdzą się mniej dominujące odmiany uprawne (kultywary). Po jakie sadzonki robinii akacjowej warto sięgnąć? Oto kilka najciekawszych odmian:
- robinia akacjowa Twisty Baby: o silnie poskręcanych, powyginanych pędach, wys. do 6 m;
- robinia akacjowa Umbraculifera: o kulistej koronie, zwykle w formie piennej, wys. 3-5 m;
- robinia akacjowa Frisia: o kolumnowym pokroju i ładnych liściach, wys. do 12 m;
- robinia akacjowa Aurea: o szerokiej, kulistej koronie, wys. 5-6 m;
- robinia akacjowa Pendulifolia: o zwisających liściach, wys. do 15 m;
Robinia akacjowa: wymagania
Robinia akacjowa to roślina bardzo ekspansywna, co oznacza, że szybko zwiększa swój zasięg, często wypierając inne gatunki. Łatwo przystosowuje się do trudnych warunków, wyrośnie nawet na suchej i wyjałowionej glebie. Nieco większe wymagania ma co do stanowiska, które powinno być ciepłe i słoneczne.
Dzięki dobrze rozwiniętemu systemowi korzeniowego oraz zdolnościom adaptacyjnym robinia akacjowa nadaje się do użyźniania terenów piaszczystych, nieużytków i hałd kopalnianych, a także do wzmacniania stromych skarp.
Robinia akacjowa w ogrodzie
Jeżeli chcesz zaprosić robinię akacjową na swoją posesję, weź pod uwagę, że części tej rośliny (kora, liście, nasiona) są trujące dla ludzi i zwierząt. Co ciekawe, kwiaty są jadalne i można je wykorzystać do sporządzania leczniczych herbatek.
Biorąc pod uwagę niskie wymagania, jakie ma robinia akacjowa, pielęgnacja tego drzewa będzie czystą przyjemnością. To roślina bardzo odporna na trudne warunki. Dobrze znosi suszę i mróz, choć późne wiosenne przymrozki mogą dać się we znaki najmłodszym pędom. Drzewo można przycinać w celu nadania bardziej regularnej formy lub pozbycia się przeszkadzających gałązek.
Stanowisko: Słoneczne
Wilgotność: Roślina tolerancyjna
Roślina ozdobna z: Kwiaty, liście
Podlewanie: Skąpe
Wysokość: Powyżej 20m
Pokrój: Nieregularny, drzewiasty
Termin kwitnienia: Maj, czerwiec
Zimozielone: nie