Nigdy nie jesteśmy sami w mieszkaniu, zawsze ktoś nam towarzyszy. Chociaż nie widać ich na pierwszy rzut oka, instynktownie wyczuwamy ich obecność. O kim mowa? O mikroskopijnych stworzonkach, żyjących obok nas. Naukowcy z Uniwersytetu Stanowego Karoliny Północnej na podstawie przeprowadzonych badań szacują, że w przeciętnym domu przebywa średnio 200 gatunków rozmaitych żyjątek – owadów, stawonogów i tym podobnych. Każdy z nas zapewne widział nieraz pająki przemykające brzegiem wanny lub walczył z muchami latającymi pod sufitem. Co jeszcze można spotkać w domu?
Mrzyk dziewannowiec (Anthrenus verbasci)
Owady te osiągają do paru milimetrów wielkości. Dorosłe osobniki nie są bardzo groźne, żywią się pyłkami kwiatów. Chętnie wystawiają się na promienie słoneczne, dlatego często można znaleźć je wygrzewające się na oknach i parapetach. Mniej sympatyczne są larwy mrzyków. Ich pokarmem są substancje pochodzenia organicznego, szczególnie upodobały sobie martwe owady oraz drobne szczątki odzwierzęce – zrzuconą sierść czy naskórek. Podgryzają również wełnę oraz jedwab, zatem uważajcie na ubrania i tkaniny wykonane z tych materiałów.
Mrówki faraona (Monomorium pharaonis)
Mrówki są pożyteczne i nieszkodliwe, dopóki nie pojawią się w naszych domach. Tworzą bardzo złożone, ale sprawnie funkcjonujące, hierarchiczne społeczności, na których czele stoją królowe. Faraonki pochodzą z obszarów tropikalnych, obecnie występują w większości stref klimatycznych. Na swoje siedziby wybierają zamknięte, ciepłe przestrzenie, w których panuje wysoka wilgotność. Chowają się w zakamarkach łazienki lub kuchni, skąd mają łatwy dostęp do pożywienia. Bardzo ciężko się ich pozbyć z mieszkania, zabijanie pojedynczych osobników jest bezcelowe. Królowa stada zorientuje się, że jej orszaki się zmieszają i zacznie składać dużo więcej jaj, co multiplikuje problem.
fot. Wikimedia Commons
Kątnik domowy (Tegenaria domestica)
Stare przysłowie mówi: „szczęśliwy dom, gdzie pająki są”, ale chyba nie ma w nim zbyt wiele prawdy. Większość nas na widok pająków reaguje co najmniej z odrazą, kątnika domowego na szczęście nie należy się bać. W polskich domach możemy spotkać dwa gatunki tego stawonoga – kątnika mniejszego i większego (ten drugi osiąga nawet 8 cm, mierząc razem z odnóżami). Ukrywają się w ciemnych, zakurzonych kątach. Chociaż oba gatunki są jadowite, ich ugryzienia nie stanowią zagrożenia dla ludzi. Pająki te są bardzo pożyteczne, żywią się owadami, którymi gardzimy najbardziej – muchami.
fot.Wikimedia Commons/sanja565658
Rybik cukrowy (Lepisma saccharina)
Gdy zapada mrok, budzą się rybiki. Pod osłoną nocy opanowują łazienki. Ciepło, ciemność i wilgoć to dla nich wymarzone warunki. Owady te osiągają nawet 10 mm, poznać je można po srebrzystym zabarwieniu maleńkich łusek i długich, nitkowatych czułkach. Ich ulubionym pokarmem są produkty zawierające skrobię oraz inne polisacharydy, nie pogardzą także klejami organicznymi i martwymi owadami. Zdolność trawienia celulozy umożliwia mu zjadanie papieru. Rozmnaża się szybko, dość długo żyje, co znaczenie utrudnia próby pozbycia się go z domu.
Przeczytaj również: Jak się pozbyć rybików z łazienki?
Mklik mączny – mól spożywczy (Ephestia kuehniella)
Te kilkumilimetrowe owady z rodziny motyli nocnych to prawdziwa zmora każdej gospodyni. W domach pojawiają się przypadkiem, zwykle sami je do nich przywlekamy, wraz z zakupioną w sklepach żywnością. Mkliki osiedlają się w pobliżu sypkiego i suchego pożywienia, np. w mąki, płatków zbożowych, ryży czy kaszy. Dorosłe osobniki żyją przez kilka dni. W tym czasie składają jaja, z których szybko wykluwają się larwy. Ich potomstwo jest na tyle żarłoczne i zawzięte, że w poszukiwaniu pożywienia jest w stanie przegryźć nawet plastikowe opakowania. Ich obecność rozpoznamy po drobnych nitkach oprzędu (podobnej do pajęczyny) sklejającej sypkie produkty w „grudki”.
Przeczytaj również: Jak pozbyć się moli spożywczych?
Roztocza (Acari)
Roztocza to mikroskopijne pajęczaki, które żyją w każdym mieszkaniu. Żywią się złuszczonym naskórkiem ludzkim, wydzielinami i krwią. Najlepiej czują się w domowym kurzu: w dywanach, zasłonach i pościeli. Obcowanie z ich odchodami (które pozostawiają tam, gdzie się osiedlą) może wywoływać alergie, a w konsekwencji także i astmę. Rozmnażają się w temperaturze ok. 24 stopni Celsjusza i wilgotności przekraczającej 70%. W ciągu trzech miesięcy jedna samica jest w stanie urodzić do 120 osobników. Giną w niskich temperaturach, dlatego warto wietrzyć pościel na zewnątrz, kiedy pogoda nie dopisuje.
Przeczytaj również: Jak się pozbyć roztoczy z domu?
Pluskwa domowa (Cimex lectularius)
To jedne z najniebezpieczniejszych, domowych insektów. Tak jak komary, żywią się krwią człowieka. Zazwyczaj atakują nocą, kiedy śpimy. Pluskwy roznoszą groźne bakterie gronkowca złocistego, które wywołują tak poważne infekcje, jak posocznica, zespół wstrząsu toksycznego, czy zapalenie szpiku kostnego. Są płaskie, wytrzymałe i bardzo szybkie – poruszają się z prędkością 3 cm/sek. Najczęściej przynosimy je do domu na ubraniach. Gnieżdżą się w spojeniach łóżek, tapczanów, w szczelinach ścian, pod ramami obrazów, na wyściełanych częściach mebli, zasłonach i żaluzjach.
Przeczytaj również: Jak pozbyć się pluskwy domowej?
Deccoria.pl
Zdjęcie główne: 123RF/PICSELL