Mniszek lekarski to roślina, która występuje dziko na łąkach, przy drogach i w ogrodach. Jego potoczna nazwa to dmuchawiec. Jego korzenie zawierają dużą ilość inuliny (naturalnego probiotyku), trójterpenów (działają przeciwzapalnie) oraz sterolów roślinnych (obniżają stężenie szkodliwego cholesterolu we krwi). Witaminy, które znajdują się w liściach mniszka to C, A oraz witamina z grupy B. Jego młode liście to idealny dodatek do sałatek. Można z niego przyrządzić również syropy, wina, nalewki czy koktajle.
Mniszek lekarski często błędnie nazywany jest mleczem. To błąd, ponieważ mlecz to chwast. W Polsce nie jest spopularyzowany jako roślina jadalna. Ma jedną długą łodygę, od której odchodzą pędy poboczne i drobne listki. Mniszek lekarski jest ziołem jadalnym i leczniczym. Może mieć jedną lub kilka łodyg wyrastających z jednego miejsca przy ziemi. Na każdej łodydze wyrasta tylko jeden kwiatostan. Łodygi mniszka są całkowicie bezlistne.
Fot. Mlecz zwyczajny (po lewej) oraz Mniszek lekarski (po prawej)/ Carl Axel Magnus Lindman [Public domain or Public domain], via Wikimedia Commons
Pokrzywa to roślina, która występuje niemal na całym świecie. Możemy ją znaleźć na łąkach, polach, w lasach, przy drogach oraz w ogrodach. Jej kwiaty mają biały kolor, łodyga jest czterokanciasta, a jej ciemnozielone liście pokryte są parzącymi włoskami. Pokrzywa zawdzięcza swoje lecznicze właściwości znajdującym się w niej witaminach A, C, E i K, białkom, kwasom oraz wielu innym składnikom bioaktywnym. Można z niej zrobić herbaty, soki, a także wykorzystać jako dodatek do zup czy surówek.
Do czego wykorzystać pokrzywę?
Napar
Świeże lub suszone liście pokrzywy należy zalać wrzątkiem i zaparzać ok. 1-2 min. Zaleca się wypijanie dwóch szklanek herbatki dziennie, między posiłkami.
Sok
Przygotujecie go ze świeżych liści przepuszczonych przez sokowirówkę lub ugotowanych parowo w sokowniku. Do uzyskanego w ten sposób nektaru możecie dodać miód w proporcjach 9:1. W ten sposób nie tylko zakonserwujecie sok, ale także poprawicie nieco jego smak (za co pewnie podziękują wam wasze dzieci). Wystarczy spożywać jedną łyżkę dziennie, by po dwóch tygodniach zaobserwować poprawę zdrowia i samopoczucia.
Nalewka
Posiekane liście pokrzywy przełóżcie do butelki lub słoika i zalejcie czystą wódką (można dodać również miodu). Mieszankę odstawcie na 2 tygodnie w chłodne, ciemne miejsce. Z powodu dużej zawartości alkoholu, nalewkę radzimy popijać z umiarem.
Nie tylko do picia...
Roślinę tę można także jeść! Nie obawiajcie się oparzeń języka czy przełyku. Po ususzeniu lub obróbce cieplnej pokrzywa przestaje być groźna. Możecie przygotować z niej zupę, pesto, koktajl lub znakomity farsz do pierogów.
Doskonale smakuje także przyrządzona à la szpinak, z czosnkiem i zmielonym imbirem lub suszoną papryką. Mało znanym sposobem jest dodawanie pokrzywy do grillowania, dzięki czemu mięso będzie miało intensywny aromat i szybciej skruszeje.
Babka zwyczajna to jedno z najbardziej znanych ziół leczniczych na świecie. Rośnie na drogach, przydrożach, rowach, wysypiskach i łąkach. Osiąga od pięciu do trzydziestu centymetrów wysokości, a jej wygląd może różnić się znacząco w zależności o tego, na jakiej glebie jest uprawiana. Roślina ta zawiera witaminy A, C i K oraz pektyny, flawonoidy i wszelkiego rodzaju kwasy organiczne. Z babki zwyczajnej zrobić można syrop lub herbatę.
Zastosowanie babki w leczeniu
Sok. Stosuje się go w czasie zapalenia pęcherza moczowego, biegunki i infekcji płuc. Sok należy wycisnąć ze świeżych liści babki i pić 10ml soku 3 razy dziennie.
Syrop. Stosuje się go w infekcjach i bólach gardła. Jest idealny również na kaszel. Syrop przygotowuje się na bazie soku. Część soku miesza się z równą wagowo częścią cukru lub miodu. Należy pić po 1 łyżeczce od herbaty, 2-3 razy dziennie.
Okłady. Zmiażdżone, świeże liście babki można używać do okładów na użądlenia pszczół, zranienia (również zapalne), oparzenia, obrzęki i wolno gojące się rany.
Herbatka z liści. Herbatkę stosuje się jako środek przeciw krwotokom, czerwonce, biegunce, zimnicy, krwiopluciu, chorobom nerek i pęcherza.
Płukanki na ból gardła i łupież. Rozcieńczony sok z babki można stosować do płukania gardła i jamy ustnej podczas infekcji, jak również przy zapaleniu dziąseł.To skuteczny środek na łupież, więc stosuje się go również do płukania głowy. Aby przygotować płukankę przeciwłupieżową wystarczy do litra przegotowanej wody dodać 2 łyżki stołowe suszonych liści babki. Macerujemy je 12 godzin, odcedzamy i używamy do mycia głowy.
Napar z liści babki. Napar z liści babki używa się do leczenia nieżytów przewodu pokarmowego, niedokwaśności i chorobach górnych dróg oddechowych. Aby przygotować taki napar wystarczy dodać łyżeczkę suszonych liści do szklanki wrzątku. Napar parzymy pod przykryciem przez 20 minut. Pijemy ½ szklanki, 2-3 razy dziennie.
Nasiona. Nasiona babki zwyczajnej to świetny środek na zatwardzenia. Aby przygotować taki preparat wystarczy dodać łyżeczkę jej nasion do szklanki wrzącej wody. Napar chłodzimy i pijemy razem z nasionami, tuż przez snem.
Zastosowanie w kuchni
Młode liście babki są jadalne. Można dodawać je do sałatek, lub gotować jak kapustę. Zawiera sporą dawkę witamin, więc dodając ją do codziennych posiłków możemy uniknąć przeziębienia. Suszone liście dodaje się również do tytoniu i herbaty.
Szczaw to roślina rosnąca na łąkach, polanach i przy drogach. Ma około 30-100 cm wysokości, duże liście o długich ogonkach i małe kwiaty. Szczaw dostarcza do naszego organizmu składniki mineralne takie, jak magnez czy żelazo. Jest także źródłem witaminy C i beta-karotenu. Zawiera garbniki i inne polifenole, które działają przeciwzapalnie, niwelują wpływ toksyn bakteryjnych i szkodliwych produktów przemiany materii na organizm. Działa także moczopędnie. Potrawy, jakie można wykonać ze szczawiu to: zupa szczawiowa, sosy i farsz do pierogów.
Szczaw jest wykorzystywany w kuchni i w medycynie ludowej już od starożytności. W czasach odrodzenia zalecano stosowanie szczawiu zwyczajnego przy chorobach wątroby i kamicy. Uważano także, że łagodzi bóle zębów.
Książka kucharska: 15 przepisów na szczaw. Kliknij!
Czosnek niedźwiedzi to roślina, która występuje na terenach górzystych, w lasach i na łąkach. Roślina ta przypomina nieco konwalie. Jednak jej zielonych liści nie sposób pomylić z tym majowym kwiatem, gdyż po potarciu roztaczają wokół siebie silny, czosnkowy zapach. Witaminy, jakie zawiera to A, C oraz te z grupy B. Dodatkowo w jego skład wchodzi żelazo, selen i saponiny. Zawarte w nim substancje pobudzają produkcję przeciwciał i mobilizują nasz organizm do walki z chorobą. Co więcej, dzięki związkom siarkowym, czosnek niszczy bakterie, grzyby i wirusy. Jego aromat nadaje świeżości wielu potrawom. Młode, liście czosnku niedźwiedziego to świetny dodatek do sałatek, można przygotować z nich również domowe pesto.
Zobacz też: Nie pomyl czosnku niedźwiedziego z konwaliami! Skutki tego błędu mogą być tragiczne. Kliknij!
Na polskich łąkach, wbrew pozorom możemy znaleźć wiele różnych, wartościowych roślin nadających się do jedzenia. Warto zwrócić równiez uwagę na miętę polną, kwiatki pierwiosnka, czy stokrotkę pospolitą.
Deccoria.pl
Zdjęcia 123RF.com