Spis treści:
- Runianka japońska – roślina okrywowa
- Odmiany runianki japońskiej
- Uprawa runianki japońskiej
- Zastosowanie runianki japońskiej
Runianka japońska – roślina okrywowa
Runianka japońska (Pachysandra terminalis) to niewysoka, liściasta krzewinka z rodziny bukszpanowatych pochodząca z Azji (a dokładniej z Chin i Japonii). Do Europy trafiła w połowie XIX wieku, gdzie z czasem zyskała popularność jako roślina ozdobna. Z każdym rokiem runianka japońska zdobywa nowych zwolenników, gdyż nie tylko przyciąga swoim wyglądem, ale również jest łatwa w uprawie. Jest to roślina o płożącym pokroju, która dorasta do 30 cm wysokości (choć można też spotkać odmiany wyższe). Szybko rozrasta się za pomocą podziemnych rozłogów, dzięki czemu tworzy efektowne, zielone dywany.
Runianka japońska wytwarza duże, błyszczące, skórzaste, ząbkowane na brzegach liście o mocno zielonym zabarwieniu. Nie opadają one na zimę, dzięki czemu stanowią wspaniałą ozdobę ogrodu przez cały rok. Wczesną wiosną na szczytach pędów pojawiają się nieduże, groniaste kwiatostany złożone z drobnych, bezpłatkowych kwiatów. W zależności od odmiany mogą przybierać barwę białą lub różową, ale nie stanowią one dużego waloru ozdobnego rośliny. Mimo to wytwarzają one delikatny zapach, który przyciąga liczne owady (w tym pszczoły i motyle). Czasem po przekwitnieniu runianka japońska może zawiązywać owoce w postaci kulistych, szklisto białych jagód zebranych w luźne grona.
Odmiany runianki japońskiej
Runianka japońska występuje w kilku odmianach, jednak najpopularniejsze z nich to:
- Green Carpet – odmiana o błyszczących, intensywnie zielonych liściach, która osiąga około 20 cm wysokości. W maju na szczytach rośliny pojawiają się kłosokształtne grona złożone z niepozornych, białych kwiatów o delikatnym, słodkim zapachu;
- Variegata – wyróżnia się ciemnozielonymi, ząbkowanymi liśćmi, które mają kremowe obrzeża. Charakteryzuje się wolnym wzrostem oraz dorasta do 30 cm wysokości. Ponadto do wybarwienia liści wymaga odpowiedniej ilości światła, dlatego należy unikać jej uprawy w całkowitym cieniu;
- Green Sheen – odmiana o liściach w kolorze ciemnej zieleni. Są duże i błyszczące. Odmiana ta jest najbardziej zwarta ze wszystkich runianek.
Runianka kwitnie wiosną, najczęściej w kwietniu lub maju. Fot.orestligetka/123RF.com
Uprawa runianki japońskiej
Runianka japońska z pewnością przypadnie do gustu poczatkującym ogrodnikom, gdyż jest bardzo łatwa w uprawie. Doskonale znosi chłodne zimy (do -23 st. C) i wiosenne przymrozki, jednak w chłodniejszych rejonach kraju warto zabezpieczyć roślinę na okres zimowy (np. stroiszem). Ponadto nie szkodzą jej zanieczyszczenia powietrza, dlatego świetnie poradzi sobie w pobliżu ruchliwych ulic. Runianka japońska rzadko pada ofiarą chorób i szkodników, ale warto mieć na uwadze, że jest to roślina ekspansywna. Oto wszystko, co musisz wiedzieć o uprawie i pielęgnacji tej niezwykłej rośliny.
- Sadzenie
Runiankę japońską można sadzić w jednym z dwóch terminów – od marca do kwietnia oraz od sierpnia do listopada. Dołek, w którym umieszcza się roślinę, powinien mieć głębokość około 40 cm. Należy też pamiętać o zachowaniu odstępu pomiędzy poszczególnymi okazami – krzewinki sadzimy w rozstawie co 20-25 cm. Po posadzeniu warto zadbać o regularne podlewanie. Runianki nie należy sadzić w sąsiedztwie roślin, które mają płytki system korzeniowy. W przeciwnym wypadku będą konkurować z nimi o wodę oraz składniki pokarmowe.
Przeczytaj również: Rośliny okrywowe na kwietne kobierce. Tworzą w ogrodzie poduszki z kwiatów
- Stanowisko i ziemia
Runianka japońska najlepiej rozwija się na stanowiskach półcienistych lub cienistych, dlatego doskonale poradzi sobie pod koronami wysokich drzew i na zacienionych skarpach. Z kolei mocne słońce może powodować poparzenie liści. Warto pamiętać, że jedynie odmiana 'Variegata' dobrze znosi słoneczne stanowiska, co pozytywnie wpływa na atrakcyjność liści. Runianka preferuje podłoże żyzne, próchnicze, przepuszczalne, lekko kwaśne (pH 5,5-6,5) i stale umiarkowanie wilgotne.
- Podlewanie i nawożenie
W zasadzie runianka japońska nie wymaga częstego i obfitego podlewania, natomiast jest to niezbędne w czasie upalnych dni. O nawadnianiu należy też pamiętać w przypadku młodych okazów, gdyż mają one większe zapotrzebowanie na wodę. Uprawiana na glebach żyznych i próchniczych runianka poradzi sobie bez nawożenia. Mimo to będzie wdzięczna za dokarmienie jej nawozami organicznymi, takimi jak kompost czy biohumus.
- Przycinanie
Choć roślina nie wymaga specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych, wiosną warto przyciąć jej pędy. To sprawi, że intensywniej zagęści się w nowym sezonie.
Runianka japońska najlepiej rośnie na stanowiskach półcienistych lub cienistych. Fot.martinaundbehauen/123RF.com
- Rozmnażanie
Runianka japońska może być rozmnażana na dwa sposoby. Można to zrobić poprzez ukorzenione rozłogi. Najlepiej pobierać je wiosną, podczas przycinania rośliny (powinny one mieć co najmniej dwa węzły i dobrze wytworzony system korzeniowy). Drugim sposobem jest pobieranie sadzonek półzdrewniałych, które pozyskuje się w okolicach lipca-września. Powinny mieć długość około 20 cm, a także przynajmniej jedną rozetę liściową.
- Choroby i szkodniki
Runianka japońska jest stosunkowo odporna na choroby i szkodniki. Niestety niektóre błędy pielęgnacyjne mogą wywołać gnicie pędów, szarą pleśń czy chlorozę. Jeśli chodzi o szkodniki, roślina może być atakowana przez mszyce, ślimaki i opuchlaki.
Zastosowanie runianki japońskiej
Runianka japońska to wspaniała roślina okrywowa do tworzenia zimozielonych dywanów w zacienionych częściach ogrodu. Jest niewymagająca i szybko się rozrasta, można ją sadzić zarówno pod wysokimi drzewami czy krzewami, jak i pod murem. Ponadto sprawdzi się na zacienionej rabacie i skalniaku. Co więcej, można ją też uprawiać w dużych skrzyniach czy donicach na cienistych balkonach. Runianka japońska dobrze rośnie w towarzystwie takich roślin, jak funkie, pragnia syberyjska czy ułudka wiosenna. Ładnie wygląda w zestawieniu z ozdobnymi krzewami liściastymi lub iglastymi.
Źródło: deccoria.pl
Przeczytaj także: Kocha słońce, po rabacie rozlewa kwietny dywan. Sadzenie i pielęgnacja rogownicy kutnerowatej