Spis treści:
- Acidantera dwubarwna — charakterystyka
- Acidantera dwubarwna — odmiany
- Acidantera dwubarwna — uprawa
- Acidantera dwubarwna — zastosowanie
Acidantera dwubarwna — charakterystyka
Acidantera dwubarwna, określana także jako mieczyk abisyński lub pachnący mieczyk, to bylina należąca do rodziny kosaścowatych oraz bliska krewna znanego wszystkim mieczyka. Roślina naturalnie występuje na terenach wschodniej Afryki, gdzie porasta górzyste i tropikalne tereny od Etiopii po Malawi.
Acidantera wyglądem nawiązuje do tradycyjnych mieczyków. Jej główny pęd osiąga do 1 m wysokości i wytwarza kilka mieczowatych liści. W drugiej połowie lata, zwykle w sierpniu lub we wrześniu u szczytu pędu pojawia się pojedynczy kwiatostan. Jest on duży i efektowy, może mieć średnicę nawet 10-12 cm. Kwiat składa się z kilku białych płatków, których nasada zabarwiona jest na purpurowy kolor.
Pachnący mieczyk słynie z przepięknego intensywnego zapachu, który przyciąga liczne pszczoły motyle. Po przekwitnięciu miejsce kwiatu zajmuje pękająca torebka zawierająca nasiona.
Acidantera dwubarwna — odmiany
Acidantera obejmuje około 25 gatunków, które różnią się barwą kwiatów, długością pędu czy okresem kwitnienia. Spośród nich najczęściej uprawiana jest odmiana "Murielae" oraz "Zwanenburg". Ta druga charakteryzuje się dłuższym oraz wcześniejszym okresem kwitnienia.
Przeczytaj również: Kiedy sadzić i jak uprawiać mieczyki w ogrodzie? Poznaj sprawdzone wskazówki
Acidantera dwubarwna — uprawa
Wymagania acidantery są zbliżone do wymagań klasycznych mieczyków. Poniżej przedstawiamy, jak je uprawiać, aby prawidłowo się rozwijały i obficie kwitły w ogrodzie:
- Stanowisko
Mieczyk abisyński wymaga słonecznego i ciepłego stanowiska. Kwiat najlepiej rośnie w pełnym słońcu, ale poradzi sobie również na miejscu częściowo zacienionym.
- Ziemia
Ziemia przeznaczona do uprawy acidantery powinna być żyzna, próchnicza i przepuszczalna oraz stale lekko wilgotna. Odczyn gleby może być obojętny lub lekko kwaśny.
- Sadzenie
Pachnącego mieczyka należy wysadzać do gruntu wiosną, najlepiej w kwietniu lub maju. Bulwy warto sadzić w rzędach, w odległości co 15-20 cm i umieszczać w ziemi na głębokości około 5 cm. Acidantera sprawdzi się również w uprawie doniczkowej, dlatego równie dobrze możemy bulwy umieścić w dużych skrzynkach na balkonie lub tarasie.
Mieczyk abisyński narażony jest na zachwaszczenie, więc chcąc uniknąć zarastania ziemi uciążliwymi chwastami, należy je regularnie usuwać lub opryskiwać herbicydami.
- Podlewanie
Acidantera wymaga regularnego podlewania, zwłaszcza w okresach suszy i kwitnienia. Nie można jej jednak zalewać wodą – to spowodowałoby gnicie bulw. Roślinę należy nawadniać powoli, aby woda zdążyła wsiąknąć w ziemię. Jednocześnie należy unikać polewania liści, aby nie dopuścić do rozwoju chorób grzybowych.
- Nawożenie
Pachnącego mieczyka warto nawozić preparatami mineralnymi o spowolnionym uwalnianiu. Trzeba też zadbać o to, żeby środki te były wieloskładnikowe. Dzięki temu rośliny będą mogły obficie kwitnąć, a ich łodygi utrzymają ciężkie i duże kwiatostany.
- Kwitnienie
Acidantera rozpoczyna kwitnienie po około 3 miesiącach od posadzenia bulw. Zwykle okres kwitnienia pachnących mieczyków przypada w sierpniu i na początku września. Warto jednak pamiętać, że roślina zakwitnie dopiero po 2 lub 3 latach uprawy.
- Rozmnażanie
Rozmnażanie acidantery odbywa się poprzez podział bulw. Nie jest to skomplikowane zajęcie, ponieważ roślina wytwarza wiele bulw potomnych, które po wykopaniu nadają się do posadzenia w kolejnym sezonie.
- Choroby i szkodniki
Największym zagrożeniem dla acidantery jest wciornastek mieczykowiec, który żeruje na kwiatach, co objawia się ich zasychaniem i brązowieniem. Szkodnika można zwalczyć stosując chemiczny oprysk.
Z kolei chorobą atakującą pachnącego mieczyka jest szara pleśń, powodująca brązowe plamy na liściach. Chcąc uratować roślinę należy zastosować oprysk przeciwgrzybiczny.
- Zimowanie
Mieczyk abisyński nie jest odporny na mróz, dlatego jesienią, jeszcze przed pierwszymi przymrozkami, należy go wykopać z ziemi. Najczęściej czynność tę przeprowadza się na początku października. Po ostrożnym wykopaniu bulw trzeba przyciąć część nadziemną rośliny na wysokości około 5 cm. Tak przygotowane bulwy przez okres około dwóch tygodni zasusza się w ciepłym miejscu. Po tym czasie należy oczyścić bulwę z łusek oraz oddzielić bulwy przybyszowe.
Tak przygotowane bulwy następnie przechowuje się do wiosny w chłodnym pomieszczeniu o temperaturze 15-17 stopni.
Przeczytaj również: Twoje mieczyki marnieją, gubią pąki i nie kwitną? Sprawdź, co może być przyczyną
Istnieje kilka powodów, które sprawiają, że mieczyki nie kwitną, są zdeformowane i szybko opadają im kwiaty. Fot. 123RF.com
Acidantera dwubarwna — zastosowanie
Pachnący mieczyk doskonale sprawdza się jako ozdoba letnich rabat. Jego pachnące kwiaty idealnie nadają się również na kwiaty cięte do wazonu.
Roślina doskonale prezentuje się w towarzystwie innych wysokich bylin ogrodowych m.in. dalii, rudbekii, lilii czy floksów.
Mięso i cytrusy? Tego nie można wrzucać do kompostu na INTERIA.TV.