Aranżacja: Podróże

Czantoria - podróż za jeden uśmiech :)

Autor: znajomiztg Kategoria: Podróże Dodano: 2020-08-31, 10:26

Legenda głosi, że we wnętrzu tej granicznej góry, we złotej komnacie, śpią rycerze, gotowi, by w każdej chwili stanąć do walki o ziemię Śląską oraz jej mieszkańców, gdyby jej zagroziło niebezpieczeństwo. Lasy zaś ponoć kryją wielkie skarby, zakopane przez rozbójników Ondraszka:) Nit ich nie widział, za to wokół nieprzebrane ich zasoby ofiaruje przyroda. Od poziomek, jagód, malin i ostrężyc, po niebotyczne stare drzewa, kamieniste, bardzo strome szlaki, leśne polany, zapierające dech w piersiach odsłaniającymi się przed oczyma widokami - o czym zaświadczam wam ja, widząca je na własne oczy:)

Tagi:góry, lato, czantoria, wędrówki, wieża obserwacyjna

Styl:Klasyczny

65 zdjęć w aranżacji "Czantoria - podróż za jeden uśmiech :)"

Sił przyoszczędzić pomoże kolejka linowa, z jednej i drugiej strony góry ułatwiając dostanie się na wyższe jej partie.
Spokojnie, pomaleńku, niespiesznym spacerkiem wywozi nas w górę...wygrzewając po drodze w miłym jeszcze cieple ostatniego sierpniowego weekendu:)
Stacja dolna - Mała Czantoria.

Wysokość jej robi wrażenie...na nieco wrażliwszych na tym punkcie, dość silne:))
Momentami lepiej patrzeć w górę, szczególnie przy masztach podtrzymujących, gdzie nieco huśta:)

Nim się dotrze do celu, można zdążyć się przyzwyczaić do tej niewątpliwej przyjemności.
Stacja górna przed nami.
Turyści zażywają odpoczynku i słońca wprost na zboczu na trawie, bądź na ławeczkach na szczycie.
Zaskoczyło mnie to, że nie było tu tłoku.
A widoki przepiękne:)

Stacja Poniwiec. Tu kolejka zawraca.

Mapka, obrazująca okoliczne trasy turystyczne oraz dostępne atrakcje tego miejsca.
Jest malutki punkt gastronomiczny, można zjeść kiełbaskę z grilla czy krupnioka. Poza tym... nie widać komercji:) Nie ma jej tu.

No to w drogę na Czantorię:)
Trawa, którą widać na zdjęciu, kojarzy mi się z terenami podmokłymi, a tutaj jej sporo.
Trochę dziwne, przez wzgląd, że jesteśmy na górze:)

Kilka kroków na prawo od ścieżki i oto, pomiędzy starymi bukowymi drzewami, otwiera się okienko widokowe na czeską stronę:)
Nie dało się nie zachwycić.

Na lewo zaś takie widoki oko kuszą.
Pogoda dopisała.

W którym kierunku nie spojrzeć, tam pięknie.
Poniwiec bieli się już w oddali, a to rzut okiem na przebyty odcinek drogi, by popatrzeć, jak się malowniczo roztacza:)

Coraz wyżej i coraz stromiej:) Bez przystanków się nie da. Nadzieja na złagodzenie trasy czeka za zakrętem;D..
Jednakże płonna ona:))

Z jednej i drugiej strony ścieżki mnóstwo jagodzin...Ależ tu musiała być obfitość tych leśnych owoców.

Szlak bardzo urozmaicony.
Zachwyt roślinnością towarzyszy na każdym kroku.

Nieco cienia - dla ochłody, i słońca - by było wiadomo, że lato trwa:)

W mocniej zalesionych terenach przesmyki, polany, przestrzenie się otwierają na widoki dalsze..

Słońce daje wycisk. Plecaczek coraz lżejszy się robi - woda znika, buteleczka za buteleczką:)

Przesmyki, polany, widoki...

Na tej wysokości i przy tym zagęszczeniu roślin, w nos przyjemnie uderza intensywny zapach jagodowych krzaczków i paproci.
Po obu stronach ścieżki rezerwaty przyrody - polski oraz czeski.

Stare świerki...pomiędzy nimi przedziera się słońce..

Słupek graniczny pięknie przyozdobiony. Co to za roślinka tak kwitnie?

A jaki ma pokrój, i kwiaty, jakby wyrastały z liścia:)

Tak wdzięcznie się prezentowała.

Te przesmyki świetlne pomiędzy drzewami...urzekające..

Narodni Prirodni Rezervace:)

Stary las...szumiący przyjemnie...

Pozor! statni hranice probihaji
HRANICNI CESTOU;)
cokolwiek to znaczy;)

Jadłodajnia po stronie polskiej.
Taka chatka nieduża, skromna w porównaniu z tą po czeskiej stronie.

Mapka turystyczna, schowała się w starych świerkach. I zawarta w niej prośba, o przestrzeganie zasad.

A to już Chata Czantoria - o wiele okazalszy punkt gastronomiczny czeski. Jako, że wycieczka jest za jeden uśmiech, a i wiatr nagania prędkie chmury, czasu aby tyle, co na kilka pstryknięć:)

Najsłynniejsza czeska rodzinka:)

Sporo tu sów...widać, artysta wykonawca je szczególnie lubi:)

Niedźwiedź piwosz zaprasza:)

Sowy rozsiadły się w całej okolicy:)

...jakby zieleń liści przechodziła w ciepłą żółć kwiatów i odwrotnie...:) Jakas taka... namacalnie zespolona ta roślinka.

A tu cuś...takie... nie wiem co, bo ni to kapliczka, ni we środku jakby dzwonek taki dla owieczek...

...sporo ich po drodze mijałam..

Słup bardziej informacyjny, niż drogowskazowy.

Słup graniczny, za nim szlaki.

Figa mi wyszła z tych śceiżkowskazów:)

Tak ładnie wyglądają w swych sfatygowanych płatkach:)

Się tak wdzięczył, to pstryknęłam:)

Na szczycie Czantorii:)
Nareszcie choć placyk równiejszego terenu:D Człek gdzieniegdzie równowagę łapie, jak na swej rodzimej ziemi;) W tę stronę widoki, ludzie się rozkładają na zboczu i oczy sycą...
Nieco z lewej ze trzy straganiki oraz stary kociołek śmierdzący ropą...ale grochówka z niego widać smakowita, bo chętnych nie brakowało.
Tuż za plecami granica i PL:) i dalsze szlaki..

Na wieżę widokową wchodzi się, jak do piwniczki:)
Pani w okienku mówi po polsku, ale czeski akcent słychać tu wszędzie. Zresztą, i nie tylko czeski - wielu turystów to obcokrajowcy.

Wieża widokowa ma pięć kondygnacji. Podesty i schodki z kratki wema - wprawdzie oko przyciągają widoki na zewnątrz, ale...gdy zdarzy się okiem rzucić pod nogi...krew w żyłach mrozi, nie polecam:))

Widoki z wieży, na czeską stronę. Panorama pięknie opisana, niestety, takiej ilości szczytów widocznych w każdą ze stron, nie zapamiętałam:)

Ponad szczytami tylko wiatr:)

Widoki z wieży na cztery świata strony.

Na samym horyzoncie, ledwo widoczne, jezioro Goczałkowickie.

Na Babią Górę, hotel Gołębiewski w Wiśle.

Dalej już niebo zlewało się z ziemią:)

Z tej strony widok między innymi na Skrzyczne.

Rzut okiem w dół, na okolice wieży.
Wiatr zerwał się bardzo silny, a kiedy poczułam, że wieża pod jego wpływem zaczyna się huśtać, to już nie zwlekałam z zejściem:))
Niezbyt miłe uczucie.

Co za sympatyczny jegomość:)

Taki żarcik mały;) choć przecież swoją rację ma;)
Przy tym upale największym pragnieniem było coś zimnego do picia.
Ale ludzie zamawiali i dania. Pomidorówka, w niewielkiej plastikowej miseczce, wyglądała na cieniutką... Najeść się tym szans chyba nie było.

Wnętrze.
Prostota wręcz nawet toporna. Jednak przystrojenie dodawało przytulności:)

Stara studnia obok karczemki.

Stare drzewa tez mają swoje przejścia...:)

Droga powrotna zasnuta chmurami, pogoda zmieniała się szybko.

Pierwsze krople dla ochłody:)

Miast okolicę podziwiać, pod nogi uważnie patrzeć trzeba było, by się do Poniwca z góry na dół ekspresem nie skulać:):)

Gdybyż czas dało się przytrzymać choć trochę...:)

Znów się natknęłam na roślinkę, której nie znam. Bardzo delikatna...Drobne kwiatki, z nich wystające wąsiki:) cienkie proste łodyżki. Chyba równie rzadko występująca, jak te fioletowe kieliszki, bo też tylko w jednym spotkałam ją egzemplarzu.

Jeszcze rzut okiem na przebytą drogę i - nie zwlekając - dosłownie w ostatnich minutach, załapanie się na zjazd.

Na dół pohuśtało momentami nieco mocniej:)
Z deszczem i słońcem wita nas stacja dolna.
Zdumiało uświadomienie sobie faktu, że wycieczka ta, tu na miejscu licząc, zajęła sześć godzin:)
Nie mam pojęcia, gdzie i w co te godziny wsiąkły - chyba rozsnuły się w krajobrazy.
Z pozdrowieniem dla Was, Ela:)

NAD JEZIOREM SOLIŃSKIM

NAD JEZIOREM SOLIŃSKIM

wertycha

20 5

Zamek Tenczyn

Zamek Tenczyn

wiosna11

25 10

Słoneczna listopadowa

Słoneczna listopadowa

wiosna11

30 80

WŚRÓD LISTOPADOWEGO PIĘKNA

WŚRÓD LISTOPADOWEGO PIĘKNA

wertycha

20 10

JARMARK W POZNANIU :)

JARMARK W POZNANIU :)

mironino

60 80

ŚWIĄTECZNY CZAS NA CMENTARZU

ŚWIĄTECZNY CZAS NA CMENTARZU

wertycha

8 0