Apteka w ogrodzie: Żywokost lekarski

Nowy popularny styl życia – bliski naturze, zatroskany o zdrowie i witalność – skłania nas do sięgania po dobroczynne zioła. Rośliną o ciekawych, choć niedocenianych i po trosze zapomnianych właściwościach jest żywokost leczniczy, doskonale znany jeszcze naszym prababkom.

Żywokost lekarski
Żywokost lekarski (Symphytum officinale), znany też jako kosztywał lub polski żeń-szeń to wieloletnia roślina z rodziny ogórecznikowatych. Występuje głównie w Europie. Jest byliną o wzniesionym pokroju, osiąga od 20 do 150 cm wysokości. Wykształca duże, ostro zakończone liście o charakterystycznym wydłużonym, lancetowatym kształcie. Tak jak łodyga, są one szorstko owłosione. Ubarwione na biało, fioletowo i purpurowo kwiaty żywokostu pojawiają się w maju i czerwcu. W systemie korzeniowym rośliny kumuluje się wiele cennych składników odżywczych, dlatego warto stosować go również jako materiał na odżywczą gnojówkę.

Warunki uprawy żywokostu
Żywokost nie sprawia najmniejszych trudności w uprawie. W naturze występuje pospolicie na łąkach i nieużytkach, spotkać go można także w dużych miastach. Nie jest wymagający, jeśli chodzi o glebę, chociaż lepiej rozwija się na wilgotnych, żyznych podłożach. Toleruje stanowiska zarówno słoneczne, jak i zacienione. Posadzony w ogrodzie w pobliżu zbiorników wodnych i „leśnych” zakątków może wyglądać bardzo urokliwie, jest jednak mocno ekspansywny, dobrze więc zapobiegać rozsiewaniu się jego nasion. Żywokost jest rośliną miododajną – jego obecność może przyciągnąć do przydomowego zieleńca motyle i pszczoły.

W Polsce można spotkać również inne gatunki żywokostu: bulwiasty, sercowaty, kłujący.

Uprawa ziół na balkonie » 

Żywokost – właściwości i kontrowersje
Surowcem leczniczym żywokostu jest korzeń, który zbiera się na wiosnę i jesienią. Zawiera on allantoinę (nawilża, wspomogą proces regeneracji naskórka), taniny (działają przeciwutleniająco), kwas rozmarynowy (ogranicza rozwój wolnych rodników), krzemionkę, śluzy roślinne, saponiny, inulinę oraz liczne olejki eteryczne. Kosztywał w medycynie ludowej wykorzystywany był od bardzo dawna – stosowano go w maściach i okładach oraz w formie naparów i nalewek.