Spis treści:
- Wilczomlecz – ciekawe gatunki
- Dlaczego warto mieć wilczomlecz w ogrodzie?
- Wilczomlecz – środki ostrożności
Wilczomlecz – ciekawe gatunki
Wilczomlecz Euphorbia to niezwykle zróżnicowany rodzaj roślin, który obejmuje ok. 2000 gatunków występujących od strefy tropikalnej po umiarkowaną. Wśród wilczomleczy znajdują się zarówno rośliny jednoroczne, byliny, sukulenty, krzewy, jak i niewielkie drzewa. Część gatunków przypomina wyglądem kaktusy, inne mają postać krzewinek lub rozłożystych bylin. Wysokość roślin może wahać się od kilkunastu centymetrów do nawet 15 metrów w przypadku niektórych drzewiastych form.
Kwiaty wilczomleczy są małe i otoczone barwnymi liśćmi podkwiatostanowymi w różnych kolorach, najczęściej zielonym, żółtym, czerwonym lub kremowym. Ich owoce to najczęściej trójkomorowe torebki z pojedynczymi nasionami w każdej z nich.
Oto najczęściej spotykane gatunki wilczomleczy w domach i ogrodach:
- Wilczomlecz nadobny Euphorbia pulcherrima
Nazywany także poinsecją lub gwiazdą betlejemską, to krzew lub półkrzew o wysokości 30-100 cm. Jego najbardziej dekoracyjną częścią są duże, kolorowe przysadki liściowe (czerwone, różowe, białe lub kremowe) otaczające drobne, żółte kwiaty. Jego liście są ciemnozielone, jajowate i lekko ząbkowane. Wilczomlecz nadobny lubi stanowiska jasne, ale z rozproszonym światłem.
Wymaga żyznej i przepuszczalnej ziemi oraz umiarkowanego podlewania. Poinsecja nie jest odporna na mróz, dlatego w Polsce najczęściej jest uprawiana jako roślina doniczkowa lub jednoroczna w gruncie.
- Wilczomlecz mirtowaty Euphorbia myrsinites
Ma postać niskiej byliny (15-30 cm) o płożących i mięsistych pędach pokrytych niebieskozielonymi, łuskowatymi liśćmi ułożonymi spiralnie. Kwiaty żółtozielone, zebrane w efektowne kwiatostany na końcach pędów. Wilczomlecz mirowaty preferuje stanowiska słoneczne. Jest bardzo odporny na mróz i suszę. Dobrze rośnie na glebie ubogiej, suchej i dobrze przepuszczalnej. Dzięki temu ta wieloletnia bylina jest idealna na skalniaki i suche rabaty. Nie wymaga nawożenia ani częstego podlewania. Rozmnaża się przez podział kęp lub samosiew.
Wilczomlecz mirtowaty Euphorbia myrsinites to sukulent, który często jest uprawiany jako roślina skalniakowa i okrywowa. Fot. Olga Seifutdinova/CanvaPro
- Wilczomlecz obrzeżony Euphorbia marginata
To roślina jednoroczna, dorastająca do 40-80 cm wysokości. Ma jasnozielone liście z wyraźnym, białym obrzeżeniem. Jego kwiaty są białe i drobne, ale za to otoczone efektownymi, białymi przysadkami. Wilczomlecz obrzeżony preferuje stanowiska słoneczne lub lekko ocienione. Dobrze rośnie na glebach lekkich, przepuszczalnych i umiarkowanie wilgotnych. Nie toleruje przelania. Może być uprawiany z rozsady lub siewu wprost do gruntu wiosną. Jest odporny na suszę i dobrze znosi upały.
- Wilczomlecz groszkowy Euphorbia lathyris
Roślina dwuletnia, dorastająca do 1,5 m wysokości. Jej łodygi są sztywne, a liście lancetowate, naprzeciwległe i niebieskozielone. Wilczomlecz groszkowy ma żółtozielone kwiaty, zebrane w szczytowe kwiatostany. Roślina preferuje stanowiska słoneczne i dobrze przepuszczalną glebę. Odporny na suszę i mróz. Nie lubi przesadzania i łatwo rozsiewa się samodzielnie.
Wilczomlecz groszkowy Euphorbia lathyris to dwuletnia roślina o sztywnych, niebieskozielonych liściach. Fot. ChuckSchugPhotography/CanvaPro
Dlaczego warto mieć wilczomlecz w ogrodzie?
Wilczomlecz to roślina, która zasługuje na miejsce w ogrodzie nie tylko ze względu na swój oryginalny wygląd, ale także praktyczne właściwości. Większość gatunków charakteryzuje się wysoką odpornością na suszę i ma małe wymagania glebowe, dzięki czemu bardzo są łatwe w uprawie. Jednak jedną z najcenniejszych zalet wilczomlecza są jego właściwości odstraszające szkodniki.
Przeczytaj również: 12 roślin, które pomogą odstraszyć szkodniki. Piękny ogród bez mszyc, kleszczy i nornic
Roślina wydziela biały sok mleczny, który zawiera toksyczne związki chemiczne, skutecznie zniechęcające mszyce, nornice, krety oraz inne szkodniki glebowe do żerowania w pobliżu. Dzięki temu sadzenie wilczomlecza w ogrodzie może stanowić naturalną barierę ochronną dla warzyw, cebul, bulw czy roślin ozdobnych. Dodatkowo, za sprawą białego soku wilczomlecz rzadko pada ofiarą chorób i szkodników, co czyni go rośliną idealną do ogrodów ekologicznych oraz miejsc, gdzie ogranicza się stosowanie chemicznych środków ochrony roślin.
Wilczomlecz – środki ostrożności
Cechą wspólną wszystkich roślin z rodzaju Euphorbia jest obecność w każdej ich części tzw. wilczego mleka, które ma postać gęstego, białego soku. Ze względu na obecność związków chemicznych, takich jak diterpeny, triterpeny oraz estry diterpenowe jest silnie trujący – pełni funkcję obronną przed roślinożercami i szkodnikami. Substancje te działają drażniąco na skórę, błony śluzowe i oczy, a po spożyciu mogą powodować nudności, wymioty, biegunkę, bóle brzucha, a w cięższych przypadkach nawet objawy neurologiczne.
Z uwagi na brak mrozoodporności wilczomlecz nadobny Euphorbia pulcherrima może być uprawiany w gruncie jako roślina jednoroczna. Fot. Wirestock/CanvaPro
Aby uniknąć zatrucia, należy zachować szczególną ostrożność podczas pielęgnacji wilczomleczy: zawsze pracować w rękawiczkach i unikać dotykania twarzy, a po kontakcie z rośliną dokładnie umyć ręce wodą z mydłem. Wszelkie prace pielęgnacyjne (cięcie, przesadzanie) najlepiej wykonywać przy dobrej wentylacji, po zabiegu dokładnie umyć narzędzia, a fragmenty roślin zabezpieczyć przed dziećmi i zwierzętami domowymi. W przypadku przypadkowego kontaktu soku z błonami śluzowymi należy natychmiast przemyć je dużą ilością czystej wody i skonsultować się z lekarzem (lub weterynarzem).
Źródła: deccoria.pl
Przeczytaj również:
Jak zrobić dobry nawóz z pokrzywy. Czego nie podlewać gnojówką z pokrzyw?
Dlaczego funkia nie rośnie? Złe nawożenie to jedna z przyczyn. Najlepsze nawozy doi host
Dlaczego liście pomidorów żółkną? Sposób na uratowanie żółknących krzewów pomidorów