Spis treści:
Rabarbar to roślina na lata
Rabarbar to bylina osiągająca ok. 1,5 metra wysokości, której jadalną częścią są czerwono zabarwione łodygi (ogony liściowe). Ich soczysta struktura i intensywnie kwaśny smak sprawiają, że są często wykorzystywane w kuchni – można jeść na surowo, gotować, piec i dusić. Dzięki temu są podstawą do wielu deserów, ciast, kompotów, przetworów czy sosów i zup. Jednak już liście rabarbaru są trujące ze względu na wysoką zawartość kwasu szczawiowego i nie nadają się do spożycia nawet po obróbce.
Przy odpowiedniej pielęgnacji uprawa rabarbaru daje ogromną satysfakcję przez wiele sezonów – może rosnąć w tym samym miejscu nawet przez kilkanaście lat. Rabarbar jest całkowicie mrozoodporny i przy minimalnej pielęgnacji z roku na rok daje coraz większe plony. Gęste kępy rośliny z powodzeniem można dzielić, uzyskując w ten sposób nowe sadzonki.
Soczyste ogonki zbiera się wiosną, gdy mają ok. 25-30 cm długości. Podzielona kępa zaczyna dawać taki plon najwcześniej w drugim roku po posadzeniu. Rabarbar można uzyskać także z nasion, jednak wtedy roślina zazwyczaj plonuje dopiero po 4 latach.
Przeczytaj również: Uprawa i pielęgnacja rabarbaru. Dobre odmiany i nawożenie rabarbaru
Sadzenie rabarbaru jesienią
Rabarbar można sadzić zarówno wiosną, jak i jesienią. Jednak późniejszy termin jest bardziej korzystny dla rośliny i daje lepsze efekty uprawy. We wrześniu i w październiku gleba jest jeszcze ciepła po lecie, a wilgotność powietrza i opady są wysokie, co sprzyja przyjęciu się sadzonek. Rośliny posadzone jesienią mają czas na rozwinięcie systemu korzeniowego, spokojnie przechodzą w stan spoczynku zimowego, a wiosną szybciej rozpoczynają wegetację i rozwój.
Rabarbar najlepiej rośnie na żyznej, próchnicznej i wilgotnej, ale przepuszczalnej glebie. Przed sadzeniem powinna być głęboko przekopana (na głębokość szpadla, ok. 30 cm) i wolna od chwastów. Dla użyźnienia można ją dodatkowo zmieszać z kompostem. Roślina preferuje stanowiska słoneczne, ale poradzi sobie także z lekkim zacienieniem. Natomiast w półcieniu wydaje już słabsze i cieńsze łodygi.
Odpowiednio przygotowana sadzonka to kawałek karpy z przynajmniej jednym zdrowym oczkiem – można ją zdobyć przez podział starszej rośliny lub kupić gotową. Każdej roślinie dobrze jest zapewnić ok. 1 m wolnej przestrzeni wokół, bo silnie się rozrasta. Podczas sadzenia należy zadbać, aby pąki wzrostu znajdowały się 2-3 cm pod powierzchnią ziemi. Następnie wystarczy delikatnie ugnieść ziemię wokół sadzonki.
Rabarbar można zbierać po ok. 2-3 latach od posadzenia kęp. Fot. daseaford/123RF.com
Jak pielęgnować rabarbar po sadzeniu?
Rabarbar to bardzo odporna roślina i nawet młode okazy nie wymagają okrycia na zimę. Po posadzeniu warto go obficie podlać oraz utrzymywać umiarkowaną wilgotność gleby przez jesień i zimę. W tym celu można wyłożyć ściółkę wokół sadzonki, np. korę, zrębki lub kompost. Jesienią roślina przechodzi w stan spoczynku, dlatego nie wymaga nawożenia aż do wiosny.
Wraz z początkiem sezonu można wzbogacić glebę nawozami organicznymi, np. kompostem, obornikiem końskim czy mączką rogową. Główny okres wzrostu rabarbaru przypada na maj i czerwiec – w tym czasie należy zadbać o regularne podlewanie. Należy unikać zbioru rabarbaru w pierwszym roku po posadzeniu, ponieważ można poważnie osłabić młodą roślinę.
Źródła: deccoria.pl
Przeczytaj również:
Jakie nawozy zielone wysiać jesienią pod drzewami owocowymi? Wyjaśniamy, dlaczego warto to zrobić
Werbena patagońska kwitnie do przymrozków. Prosty sposób na przezimowanie zachwycającej rośliny
Kiedy jest najlepszy czas na bielenie drzew owocowych? Sadownicy podają najlepsze terminy