Charakterystyka powoju polnego
Bardzo długa, elastyczna i cienka łodyga ma możliwość pięcia się, owijania lub płożenia, jej maksymalna długość może wynosić nawet 2 metry. Mimo delikatnego, niepozornego wyglądu jest to trwały, wieloletni gatunek rośliny.
Do nazw zwyczajowych powoju zaliczamy między innymi:
- panny,
- dzwonki,
- wilec,
- powojka.
Kwiaty rosną pojedynczo i są to bladoróżowe kielichy o delikatnym zapachu. Są bardzo nietrwałe, utrzymują się bowiem jedynie około jednej doby. Charakterystyczną cechą kwiatu jest jego dzwonkowaty kształt i pięć pasków ciemniejszej barwy biegnących wzdłuż płatków.
Powój polny należy do grupy uporczywych chwastów. W Polsce występuje powszechnie z wyjątkiem pasm górskich. Ku utrapieniu rolników gatunek szczególnie upodobał sobie pola uprawne. Nasiona mogą kiełkować nawet po kilku latach, a już mały kawałek kłącza pozwala roślinie „odbić”.
Powój to roślina trująca – toksyczne są wszystkie jej części. Najwięcej zagrażających życiu substancji znajduje się w jej nasionach.
Powój polny: wymagania wobec gleby i stanowiska
W naturze powój polny rośnie, zgodnie z nazwą, na polach. Najczęściej są to pola kukurydzy. Spotkać go możemy również na nieużytkach, pastwiskach i wzdłuż dróg oraz terenów kolejowych. Są to tak zwane siedliska ruderalne. Gatunek zasiedla miejsca jasne i preferuje gleby piaszczysto-gliniaste, choć nie pogardzi innym gruntem, o ile nie jest zbyt podmokły.
Jak uporać się z powojem polnym?
Walka z powojem polnym to spore wyzwanie. Mechaniczne metody mogą niestety pogorszyć sprawę, jednak istnieje remedium na ograniczenie jego rozrostu. Powój polny nie znosi wapnowania gleby, dzięki czemu jest to jeden z najskuteczniejszych sposobów odchwaszczania upraw z powoju polnego.
Ciekawostka! System korzeniowy powoju polnego jest palowy, istotne jednak, że długość głównego korzenia może osiągnąć ponad 2,5 metra długości. Korzenie boczne rośliny kierują się a boki, a następnie w dół pod kątem 90 stopni. Ta rachityczna z wyglądu roślina stanowi ogromne niebezpieczeństwo dla upraw również dlatego, że jest odporna na niektóre związki chemiczne i okręca się wokół łodyg zbóż.
Stanowisko: Półcieniste, słoneczne
Wilgotność: Podłoże umiarkowanie wilgotne
Roślina ozdobna z: Kwiaty
Podlewanie: Skąpe, średnie
Wysokość: 1-2m
Pokrój: Płożący
Termin kwitnienia: Maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień
Zimozielone: nie