Aranżacja: Pozostałe

Polubiłam jesień:)

Autor: mysz_on Kategoria: Pozostałe Dodano: 2011-10-30, 22:29

Nigdy nie lubiłam jesieni. I nagle, obrażona na koniec lata, zauważyłam niezwykłą harmonię i współgranie tych złotych liści, siwego dymu i swojej wewnętrznej nostalgii. Człowiek po prostu dojrzewa. Lubię ten smutek. Smutek jesieni, który mimo wszystko odznacza się lekkim uniesieniem kącików ust, podczas spaceru między drzewami. Odkąd jesień, znacznie bardziej doceniam ciepły kąt, kubek gorącej herbaty a i inspiracji jakoś tak przybyło. Tak więc zaprosiłam tą Jesień do domu. A Ona co? Tak się rozpanoszyła że wlazła mi nawet ...na talerz! Z resztą sami zobaczcie:)

Tagi:kuchnia, jedzenie, ozdoby, jesień

29 zdjęć w aranżacji "Polubiłam jesień:)"

Nowy nabytek. Małe foremki:))

Uwaga! Seria zdjęć małych foremek;)

Tadaa!

Tadaa!

Szybko znalazły wspólny język ze starszą koleżanką - która, jak zauważycie na następnych zdjęciach jest najczęściej używanym przedmiotem w mojej kuchni:)

Nigdy nie lubiłam jesieni. I nagle, obrażona na koniec lata, zauważyłam niezwykłą harmonię i współgranie tych złotych liści, siwego dymu i swojej wewnętrznej nostalgii. Człowiek po prostu dojrzewa. Lubię ten smutek. Smutek jesieni, który mimo wszystko odznacza się lekkim uniesieniem kącików ust, podczas spaceru między drzewami. Odkąd jesień, znacznie bardziej doceniam ciepły kąt, kubek gorącej herbaty a i inspiracji jakoś tak przybyło. Tak więc zaprosiłam tą Jesień do domu. A Ona co? Tak się rozpanoszyła że wlazła mi nawet ...na talerz! Z resztą sami zobaczcie:)

Nigdy nie lubiłam jesieni. I nagle, obrażona na koniec lata, zauważyłam niezwykłą harmonię i współgranie tych złotych liści, siwego dymu i swojej wewnętrznej nostalgii. Człowiek po prostu dojrzewa. Lubię ten smutek. Smutek jesieni, który mimo wszystko odznacza się lekkim uniesieniem kącików ust, podczas spaceru między drzewami. Odkąd jesień, znacznie bardziej doceniam ciepły kąt, kubek gorącej herbaty a i inspiracji jakoś tak przybyło. Tak więc zaprosiłam tą Jesień do domu. A Ona co? Tak się rozpanoszyła że wlazła mi nawet ...na talerz! Z resztą sami zobaczcie:)

Żółte naleśniki ze szpinakiem, pieczarkami i kurczakiem i..świeżą melisą.

Nigdy nie lubiłam jesieni. I nagle, obrażona na koniec lata, zauważyłam niezwykłą harmonię i współgranie tych złotych liści, siwego dymu i swojej wewnętrznej nostalgii. Człowiek po prostu dojrzewa. Lubię ten smutek. Smutek jesieni, który mimo wszystko odznacza się lekkim uniesieniem kącików ust, podczas spaceru między drzewami. Odkąd jesień, znacznie bardziej doceniam ciepły kąt, kubek gorącej herbaty a i inspiracji jakoś tak przybyło. Tak więc zaprosiłam tą Jesień do domu. A Ona co? Tak się rozpanoszyła że wlazła mi nawet ...na talerz! Z resztą sami zobaczcie:)

A tu, pożarta ozdoba jaką był patison. Wystąpił w towarzystwie pomidorów, czosnku i bazylii.

Pstrąg w liściach tuż przed..

..i po upieczeniu. Maślany, nadziewany świeżymi ziołami z nutą cytrynową.

Jako dodatek..jesienne barwy pieczonych ziemniaków i marchewki.

Długo się do niej przymierzałam. Zupa, krem z dyni. Z bardzo wyraźną nutą orientalną.

Nigdy nie lubiłam jesieni. I nagle, obrażona na koniec lata, zauważyłam niezwykłą harmonię i współgranie tych złotych liści, siwego dymu i swojej wewnętrznej nostalgii. Człowiek po prostu dojrzewa. Lubię ten smutek. Smutek jesieni, który mimo wszystko odznacza się lekkim uniesieniem kącików ust, podczas spaceru między drzewami. Odkąd jesień, znacznie bardziej doceniam ciepły kąt, kubek gorącej herbaty a i inspiracji jakoś tak przybyło. Tak więc zaprosiłam tą Jesień do domu. A Ona co? Tak się rozpanoszyła że wlazła mi nawet ...na talerz! Z resztą sami zobaczcie:)

Jesienna sałatka..nie mogłam się oprzeć kolorom tych sałat. Trochę octu balsamicznego, miodu i orzechy włoskie.

A wszystko to po to, aby polędwiczki nadziewane figami miały towarzystwo.

Nigdy nie lubiłam jesieni. I nagle, obrażona na koniec lata, zauważyłam niezwykłą harmonię i współgranie tych złotych liści, siwego dymu i swojej wewnętrznej nostalgii. Człowiek po prostu dojrzewa. Lubię ten smutek. Smutek jesieni, który mimo wszystko odznacza się lekkim uniesieniem kącików ust, podczas spaceru między drzewami. Odkąd jesień, znacznie bardziej doceniam ciepły kąt, kubek gorącej herbaty a i inspiracji jakoś tak przybyło. Tak więc zaprosiłam tą Jesień do domu. A Ona co? Tak się rozpanoszyła że wlazła mi nawet ...na talerz! Z resztą sami zobaczcie:)

Nie mogłam się bez nich obejść tej jesieni. Polecam jajecznicę z kurkami na śniadanie:)

Zakupiłam mini obrusik na wyprzedaży jesiennej. Bardzo go lubię.

Nigdy nie lubiłam jesieni. I nagle, obrażona na koniec lata, zauważyłam niezwykłą harmonię i współgranie tych złotych liści, siwego dymu i swojej wewnętrznej nostalgii. Człowiek po prostu dojrzewa. Lubię ten smutek. Smutek jesieni, który mimo wszystko odznacza się lekkim uniesieniem kącików ust, podczas spaceru między drzewami. Odkąd jesień, znacznie bardziej doceniam ciepły kąt, kubek gorącej herbaty a i inspiracji jakoś tak przybyło. Tak więc zaprosiłam tą Jesień do domu. A Ona co? Tak się rozpanoszyła że wlazła mi nawet ...na talerz! Z resztą sami zobaczcie:)

Wariacje na temat jesieni.

Ten bukiecik kupiłam od pewnej starszej Pani. Jest piękny i ma niezwykły kolor. Tak intensywny że czasami sprawia wrażenie jakby był pomalowany:)

Na zdjęciu, ostatnie ujęcie patisona przed kuchenną egzekucją..oraz świeże pigwy. Polecam do herbaty:)

Jesień jesienią, ale czasami tęskno mi do lata. Ostatnio, ku mojej radości udało mi się jeszcze kupić maliny.

Nie zastanawiałam się za długo..

Powstała tarta z masą mascarpone z malinami i truskawkami (te niestety już mrożone)

Nigdy nie lubiłam jesieni. I nagle, obrażona na koniec lata, zauważyłam niezwykłą harmonię i współgranie tych złotych liści, siwego dymu i swojej wewnętrznej nostalgii. Człowiek po prostu dojrzewa. Lubię ten smutek. Smutek jesieni, który mimo wszystko odznacza się lekkim uniesieniem kącików ust, podczas spaceru między drzewami. Odkąd jesień, znacznie bardziej doceniam ciepły kąt, kubek gorącej herbaty a i inspiracji jakoś tak przybyło. Tak więc zaprosiłam tą Jesień do domu. A Ona co? Tak się rozpanoszyła że wlazła mi nawet ...na talerz! Z resztą sami zobaczcie:)

Nigdy nie lubiłam jesieni. I nagle, obrażona na koniec lata, zauważyłam niezwykłą harmonię i współgranie tych złotych liści, siwego dymu i swojej wewnętrznej nostalgii. Człowiek po prostu dojrzewa. Lubię ten smutek. Smutek jesieni, który mimo wszystko odznacza się lekkim uniesieniem kącików ust, podczas spaceru między drzewami. Odkąd jesień, znacznie bardziej doceniam ciepły kąt, kubek gorącej herbaty a i inspiracji jakoś tak przybyło. Tak więc zaprosiłam tą Jesień do domu. A Ona co? Tak się rozpanoszyła że wlazła mi nawet ...na talerz! Z resztą sami zobaczcie:)

Święta, święta...

Święta, święta...

danone

8 18

W domku

W domku

margaret06

31 85

Jeszcze nie calkiem swiateczna :)

Jeszcze nie calkiem swiateczna :)

izape

18 44

Kilka fotek..

Kilka fotek..

alikante4

15 102

drzwi...

drzwi...

mo_na

21 130

Słoneczny październik.........

Słoneczny październik.........

tessa163

10 497

Sponsor serwisu