Z artykułu dowiesz się:
- Jakie cechy ma pigwowiec japoński
- Jak uprawiać pigwowiec japoński
- Jakie właściwości ma pigwowiec
- Czym się różni pigwowiec od pigwy
Pigwowiec japoński — charakterystyka
Pigwowiec japoński (Chaenomeles japonica) - to roślina wieloletnia należąca do rodziny różowatych. Jak sama nazwa wskazuje, krzew pochodzi z Japonii, gdzie w naturalnym środowisku rośnie na brzegach rzek i jezior. Drzewko to ze względu na swoje walory wizualne uprawiane jest na szaroką skalę na całym świecie, również w Polsce.
Pigwowiec japoński osiąga najczęściej niewielkie rozmiary. Dorasta maksymalnie do 1-1,5 m wysokości, dlatego może być uprawiany również w donicach. Ma rozłożysty pokrój, a jego pędy pokryte są cierniami. Liście pigwowca są jajowate i błyszczące.
Wiosną, na przełomie kwietnia i maja pigwowiec japoński zaczyna kwitnąć. Wtedy na jego gałązkach pojawiają się pięciopłatkowe kwiaty o intensywnej różowo-czerwonej barwie, które są największą ozdobą tego drzewka. Jesienią miejsce kwiatów zajmują niewielkie i żółte owoce, przypominające kształtem i wielkością orzechy włoskie.
Dzięki krzyżowaniu gatunków powstało ponad 500 ozdobnych odmian pigwowca japońskiego, które różnią się wysokością i kolorem kwiatów. Nowe odmiany mogą przybierać łososiową lub pomarańczową barwę.
Jednak cechą wspólną wszystkich pigwowców japońskich jest wysoka mrozoodporność, odporność na suszę i łatwość uprawy niemal w każdych warunkach.
Wiosną pigwowiec japoński obficie zakwita. Fot. Pexels
Pigwowiec japoński — uprawa
Pigwowiec japoński ma bardzo niewielkie wymagania uprawowe. Jest to drzewko odporne na zmienną pogodę i jest w stanie przystosować się do różnych warunków. Poniżej przedstawiamy, jak prawidłowo uprawiać pigwowca, by pięknie prezentował się w ogrodzie:
- Stanowisko
Drzewko najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych, ale poradzi sobie również w półcieniu. Pigwowiec japoński ma szerokie zastosowanie w ogrodzie. Możemy posadzić go w centralnej części ogrodu z przeznaczeniem jako pojedynczy soliter, sprawdzi się też w pobliżu altanek, ścieżek, alejek czy oczek wodnych. Warto go wykorzystać do maskowania skarp w ogrodzie lub obsadzania rabat. Można także z powodzeniem uprawiać go w donicach z przeznaczeniem jako ozdoba balkonów i tarasów. Zdarza się też, że wykorzystywany jest na żywopłoty formowane.
- Ziemia
Pigwowiec japoński ma bardzo niewielkie wymagania względem podłoża. Toleruje w zasadzie każdy typ ziemi. Jest odporny na brak wody i bez problemu urośnie w suchym podłożu.
Pigwowiec japoński bywa wykorzystywany na żywopłoty. Fot. 123RF/PICSEL
- Podlewanie
Podlewania wymagają jedynie te drzewka, które posadzone są w pojemnikach. Okazy rosnące w naturalnej ziemi nie potrzebują dodatkowego podlewania, ponieważ do wzrostu wystarczy im jedynie woda opadowa.
- Nawożenie
Aby wzmocnić wzrost i kwitnienie można wiosną zasilić go mieszkanką nawozów mineralnych. Nie jest to jednak zabieg niezbędny.
- Owocowanie
Owoce pigwowca pojawiają się na drzewie jesienią - najczęściej w październiku. Na pierwsze owocowanie drzewka możemy liczyć dopiero w trzecim lub czwartym roku po posadzeniu.
Pigwowiec jesienią wydaje niewielkie żółte owoce bogate w składniki odżywcze. Fot. Pexels
- Cięcie
Aby utrzymać drzewko w dobrej kondycji i zapewnić mu obfite kwitnienie i owocowanie niezbędne jest wykonywanie cięcia formującego i sanitarnego. Pigwowiec japoński zawiązuje pąki na pędach tegorocznych, dlatego zabieg przycinania należy wykonać dopiero po przekwitnięciu drzewka. W innym wypadku pozbawimy roślinę pączków i nie zakwitnie.
Pierwsze cięcie pigwowca należy wykonać w pierwszym roku od posadzenia. Warto wtedy skrócić wszystkie pędy o połowę, co zagęści drzewo i nada mu pożądany kształt. W kolejnych latach zaleca się usuwać gałęzie wrastające do środka, uschnięte lub te, które nie owocują. Warto pamiętać, by robić to jednak już po przekwitnięciu roślin.
- Rozmnażanie
Jednym ze sposobów rozmnożenia pigwowca japońskiego jest ukorzenienie półzdrewniałych tegorocznych pędów. Istnieje także możliwość rozmnożenia pigwowca z nasion, jednak jest to bardziej czasochłonna metoda.
- Sadzenie
Młode sadzonki pigwowca japońskiego najlepiej sadzić na wiosnę - w marcu lub kwietniu lub na jesień - od września do listopada. Roślinę sadzimy w ziemi na takiej samej wysokości, jakiej rosła dotychczas w pojemniku. Bezpośrednio po posadzeniu drzewko obficie podlewamy, a wierzch kopczyka możemy obsypać ściółką, która zapobiegnie wyrastaniu chwastów.
- Choroby
Pigwowiec japoński rzadko bywa atakowany przez choroby i szkodniki. Mimo wszystko czasem zdarza się, że żerują na nim mszyce lub przędziorki. Wtedy warto zastosować oprysk zwalczający szkodniki.
Do chorób zagrażających pigwowcom można zaliczyć brunatną zgniliznę, zarazę ogniową czy raka bakteryjnego drzew owocowych. Aby zwalczyć te choroby konieczne będzie zastosowanie chemicznych środków przeciwgrzybicznych.
Przeczytaj również: Jak i kiedy przycinać aronię? Dzięki temu krzew hojnie obrodzi
Młody pigwowiec wymaga przycinania, które zagęści jego pędy. Fot. 123RF/PICSEL
Pigwowiec japoński — właściwości
Owoce pigwowca są niskokaloryczne i mają dużo dobroczynnych właściwości. Mają sporo witaminy C i przeciwutleniaczy. Są także źródłem wielu minerałów, takich jak:
- miedź,
- żelazo,
- potas,
- magnez.
Owoce mają ponadto właściwości antyalergiczne i przeciwzapalne. Dzięki dużej zawartości witaminy C sok z pigwowca wzmacnia także odporność organizmu, pomaga w leczeniu suchego kaszlu i odkrztuszaniu. Owoce pigwowca mają także działanie przeciwbakteryjne, a przygotowany z nich sok może pomóc w problemach z trawieniem, działa kojąco na żołądek, wspomaga leczenie niestrawności, nieżyt jelit czy zgagę.
Przeczytaj również: Apteka w ogrodzie: Sok z pigwowca. Właściwości i przygotowanie
Pigwowiec a pigwa — różnice
Wiele osób stosuje określenia pigwa i pigwowiec zamiennie. Jest to jednak błąd, bo są to dwie różne rośliny. Dają owoce o podobnym smaku i właściwościach, jednak znacząco różnią się w uprawie. Pigwa to drzewo, podczas gdy pigwowiec jest krzewem. Owoce pigwowca mają też nieco kwaśniejszy smak i zawierają zdecydowanie więcej pektyn, dlatego lepiej nadają się na przetwory.
Zarówno pigwa, jak i pigwowiec doskonale nadają się do przygotowania soku. Surowe owoce są twarde i mają bardzo kwaśny, specyficzny smak. Mają jednak również dużą zawartość witaminy C, dzięki czemu sok z ich owoców to świetny dodatek do jesiennej herbaty i smaczny sposób na zwiększenie odporności.
Z lewej - pigwowiec, z prawej - pigwa. Pot. Pexels