Spis treści:
- Jakie właściwości ma ściółka?
- Ściółki organiczne – rodzaje i zalety
- Do czego stosować ściółki organiczne?
- Ściółki nieorganiczne – rodzaje i zalety. Do czego je stosować?
Jakie właściwości ma ściółka?
Ściółka to warstwa materiału, służąca do przykrycia powierzchni gleby. Ściółkowanie jest jednym z najważniejszych zabiegów pielęgnacyjnych, który przynosi wiele korzyści dla ogrodu. Jakie właściwości ma ściółka? Jej rola jest nie do przecenienia. W zależności od rodzaju ściółka oferuje cały szereg zalet, m.in.:
- zasila podłoże w substancje odżywcze oraz poprawia strukturę gleby;
- ogranicza rozwój chwastów;
- chroni korzenie roślin przed zimowym chłodem;
- zapewnia glebie korzystny mikroklimat – w okresie letnim zapobiega nadmiernego nagrzewaniu gleby;
- wspomaga utrzymanie wilgotności podłoża, dzięki czemu ziemia wymaga rzadszego podlewania;
- pomaga zachować prawidłowe pH gleby;
- zapobiega erozji gleby, gdyż chroni przed szkodliwym działaniem czynników atmosferycznych;
- pozwala na zachowanie czystości opadających lub nisko rosnących owoców.
Do wyboru mamy dwa główne rodzaje ściółek – organiczne i nieorganiczne.
Przeczytaj również: Co daje przekopanie ziemi w ogrodzie? Co to jest test ziemi?
Ściółki organiczne – rodzaje i zalety
Ściółki organiczne pochodzą z naturalnych materiałów, które z czasem się rozkładają, użyźniając glebę. Oferują wiele zalet, a przy tym są łatwo dostępne. Wśród nich możemy wymienić ściółki uniwersalne, takie jak:
- kompost – to podstawowy materiał do ściółkowania roślin, który zawiera najwięcej składników odżywczych. Poza tym poprawia strukturę gleby, zapobiega rozprzestrzenianiu się chwastów, a także ogranicza parowanie wody z gleby;
- obornik – to nie tylko doskonały nawóz organiczny, to także jeden z najlepszych materiałów na ściółkę. Warto jednak pamiętać, że świeży obornik, pochodzący wprost spod zwierząt zawiera toksyczny amoniak, który może źle wpływać na rośliny. Dlatego należy stosować materiał przekompostowany;
- ziemia liściowa – robi się podobnie jak kompost, ale w przeciwieństwie do niego składa się ona tylko z liści. Gotowa ziemia liściowa ma dużo próchnicy oraz obojętne lub lekko kwaśne pH.
Jak podpowiada Małgorzata Lorenz z kanału Ogrodnictwo Intuicyjne – Permakultura TV na YouTube, ściółki organiczne można podzielić na węglowe, azotowe oraz pełne minerałów.
Odpowiednio dobrana ściółka pozwala ograniczyć rozwój chwastów oraz pomaga utrzymać wilgotność podłoża. Fot.123RF.com
Do czego stosować ściółki organiczne?
Ściółki węglowe, jak sama nazwa wskazuje, są bogate w węgiel. Ich największą zaletą jest to, że chronią korzenie roślin przed mrozem. Do ściółek węglowych należą m.in.:
- jesienne liście – wystarczy rozłożyć opadłe liście na grządki i ścieżki między nimi. Taka warstwa zapobiega wypłukiwaniu minerałów z gleby, a zimą nie pozwala na przemarznięcie. Ściółka jest dobra nie tylko pod zimujące rośliny, ale i pod czosnek ozimy;
- zrębki, kora, wióry, trociny – przed rozłożeniem ich na glebie trzeba je kompostować przez minimum jeden sezon, ponieważ świeże mogą przyczynić się do utraty azotu z gleby. Doskonale nadają się na rabaty bylinowe oraz pod drzewa;
- słoma – jeden z najpopularniejszych materiałów ściółkujących. Idealnie nadaje się do ściółkowania takich warzyw, jak dynie, cukinie czy kabaczki. Równie często stosowana jest w uprawie truskawek i poziomek. Taka ściółka nie tylko zapobiega nadmiernemu wzrostowi chwastów, ale również zabezpiecza owoce przed zabrudzeniem oraz ogranicza rozwój chorób grzybowych;
- igły sosnowe i szyszki – nadają się głównie do ściółkowania roślin kwasolubnych (np. rododendronów czy wrzosów), gdyż zmienia pH gleby, zakwaszając ją.
Ściółki azotowe z kolei rozkładają się o wiele szybciej. Są doskonałe dla roślin, które wytwarzają dużo masy zielonej. Do tego rodzaju zaliczają się m.in. fusy z kawy oraz skoszona trawa. Istnieję też ściółki, które są bogate w mikroelementy. Wśród nich warto wymienić m.in. wodorosty, które wspomagają wzrost roślin, gdyż są bogate w azot, potas, żelazo, cynk, miedź i bor.
Warto też wspomnieć o ściółkach żywych – jest to rodzaj ściółkowania, który polega na współrzędnej uprawie roślin okrywowych. W tym przypadku rośliny okrywowe powinny być niskie oraz mieć niewielkie zapotrzebowanie na wodę i składniki pokarmowe. Na takie ściółki doskonale nadają się takie rośliny, jak koniczyna biała czy życica trwała. Taki rodzaj ściółkowania zapewni też redukcję szkodników w uprawach kapusty, papryki czy pomidorów.
Ściółkowanie to przykrywanie wierzchniej warstwy gleby warstwą materiału organicznego lub nieorganicznego. Fot.123RF.com
Ściółki nieorganiczne – rodzaje i zalety. Do czego je stosować?
Poza naturalnymi metodami ściółkowania dobrym rozwiązaniem są również ściółki nieorganiczne. Ich główną zaletą są trwałość, gdyż długo się rozkładają. To oznacza, że ściółki nieorganiczne będą służyły znacznie dłużej niż ściółki organiczne oraz nie będą wymagały wymiany co sezon. Wśród nich na uwagę zasługuje:
- agrowłóknina – jest to najpopularniejszy, nieorganiczny materiał ściółkujący, który zapobiega rozwojowi chwastów oraz zmniejsza utratę wody z podłoża. Agrowłóknina stosowana jest zarówno przy uprawach warzywnych, jak i w ogrodach ozdobnych;
- karton – świetnym materiałem do ściółkowania jest karton, który nie tylko ogranicza rozwój chwastów, ale również przyciąga dżdżownice (dzięki zawartości celulozy). W tym celu należy wybierać materiał bez folii i napisów;
- łupek – to skała osadowa, która głównie pełni funkcję ozdobną. Co ciekawe, wyłożona wokół podstawy roślin bardzo dobrze akumuluje ciepło, dlatego doskonale sprawdzi się w przypadku roślin ciepłolubnych;
- żwir lub kamyki – dostępne są one w różnych formach i barwach, co sprawia, że tworzą estetyczny i piękny ogród. Wykorzystywane są najczęściej do wykończenia ogrodów minimalistycznych, japońskich i śródziemnomorskich.
W roli ściółki nieorganicznej sprawdzą się też muszle, a nawet szkło morskie.
Źródło: deccoria.pl
Przeczytaj również: Co zrobić z krzakami pomidorów, gdy przestaną owocować? Nie wyrzucaj, wykorzystać ich cenne właściwości