Spis treści:
- Amorfa krzewiasta — charakterystyka
- Amorfa krzewiasta – uprawa
- Amfora krzewiasta – pielęgnacja
- Amorfa krzewiasta – zastosowanie w ogrodzie
- Amorfa krzewiasta – ciekawostki
Amorfa krzewiasta — charakterystyka
Czym wyróżnia się amorfa krzewiasta? Charakterystyka tej rośliny obejmuje dość dużą wysokość, bo aż 5–6 metrów, co upodabnia ją do drzewa. Jej liście osiągają średnio 10–25 cm długości. Co ciekawe, złożone są one z nieparzystej liczby (9–21) niewielkich, owalnych listków. Niezwykłe kwiatostany, składające się z malutkich kwiatków złączonych w kłosy, pojawiają się od maja do czerwca. Aby się chronić, roślina ta wydziela toksyczną substancję, która odstrasza i zabija owady.
Nieduże i obupłciowe kwiaty są typowe dla amorfy krzewiastej. Niestety – choć jest to roślina ozdobna – jej liście wydzielają niezbyt przyjemny zapach. Mimo to drzewka amorfy są coraz chętniej uprawiane w ogrodach. Jej owoce to niewielkie, ciemnobrązowe, podłużne strączki pokryte gruczołami. Pojawiają się późnym latem lub jesienią, pozostają przez zimę na drzewie i stanowią piękną dekorację drzewa oraz całego ogrodu.
Dla krzewu amorfa krzewiasta odmiany w Polsce występują tylko w tej jednej formie. Inne można spotkać na przykład w Kanadzie, zwłaszcza w południowej części kraju.
Amorfa krzewiasta – uprawa
Krzew ten rośnie w Polsce często na dziko. Mimo to coraz więcej osób chce go mieć w swoich ogródkach, dlatego w przypadku amorfy krzewiastej uprawa z nasion budzi rosnące zainteresowanie. Jeśli więc chciałbyś posadzić roślinę u siebie, nie musisz się obawiać o trudności w uprawie.
Drzewo to nie jest bardzo wymagające. Toleruje naprawdę różne warunki środowiskowe. Amfora czasami jest określana nawet jako gatunek inwazyjny, ponieważ mało który krzew rozrasta się tak niespodziewanie i bez kontroli. Lubi środowisko wilgotne i zasadowe, ale radzi sobie także przy suchych, kamiennych i mało żyznych podłożach. Planując glebę dla tej rośliny, zadbaj o nasłonecznione miejsce.
Amorfa krzewiasta jest chętnie oblatywana przez pszczoły. Fot.123RF.com
Amfora krzewiasta – pielęgnacja
Przycinanie amorfy krzewistej warto przeprowadzić latem, zaraz po zakończonym kwitnieniu, ponieważ odbywa się ono na tegorocznych pędach. Cięcie jest niezwykle istotne – krzewy lubią się rozluźniać i ogołacać od dołu z liści, przez co mogą przybrać nieuporządkowany i nieco zaniedbany wygląd.
Teoretycznie amorfę krzewistą można rozmnażać dzięki wysiewowi nasion, jednak drzewo to często samo rozprzestrzenia się w parkach oraz rzadko pielęgnowanych ogrodach. Aby dobrze zadbać o roślinę, warto od czasu do czasu zastosować mineralny nawóz lub kompost.
Amorfa krzewista jest dość mrozoodporna, dlatego dobrze rośnie w naszym klimacie. Mimo to nie warto uprawiać jej w najchłodniejszych rejonach. Przez pierwsze kilka lat należy okrywać ją na zimę włókniną, by młode pędy nie przemarzły. Na szczęście wiosną drzewa doskonale się regenerują.
Krzew jest dość odporny na szkodniki. Substancje wydzielane przez jej liście są dla nich toksyczne. Nie są znane także żadne choroby, charakterystyczne dla tej rośliny. Dlatego też w przypadku amfory krzewiastej uprawa wydaje się tak atrakcyjna.
Przeczytaj również: Będzie chlubą każdego ogrodu. Jak założyć i pielęgnować skalniak?
Skalniak ogrodowy przypomina górskie krajobrazy. Fot. 123RF.com
Amorfa krzewiasta – zastosowanie w ogrodzie
Nie tylko ze względu na wygląd sadzi się amorfę krzewiastą. Zastosowanie w ogrodzie tego ciekawego drzewa uwzględnia także funkcję rekultywacji, stabilizowania brzegów zbiorników wodnych oraz nieformowanego żywopłotu.
Głównie jest to jednak roślina ozdobna, która pięknie komponuje się z innymi krzewami ozdobnymi takimi jak jaśminowce czy hortensje. Właśnie dlatego pasjonaci krzewów decydują się na posadzenie amorfy krzewiastej. Zastosowanie w ogrodzie może także sprowadzać się do odstraszania szkodników.
Amorfa krzewiasta doskonale wygląda w ogrodach o charakterze naturalistycznym i wiejskim. Jeśli jednak żyjesz w sposób bardziej nowoczesny, przy odpowiednim podejściu możesz ją ładnie wyeksponować także w futurystycznych przestrzeniach. W przypadku, gdy lubisz komponować suche bukiety, kwiatostany tego drzewa doskonale nadają się do suszenia.
W dawnych latach amorfę krzewiastą wykorzystywano w celach wydobywczych jej barwnika, który jest zbliżony do indygo. Jednak z czasem zaprzestano tej praktyki, ponieważ śladowe ilości substancji przesądziły o nieopłacalności tego procesu.
Amorfa krzewiasta – ciekawostki
Jeśli chodzi o amorfę krzewiastą, ciekawostki na jej temat mogą okazać się pomocne w wyborze. Roślina wykazuje duże zdolności wiązania azotu w glebie. Według badań jej liście zawierają owadobójcze substancje, dlatego doskonale radzą sobie same ze szkodnikami i chorobami. Mimo to amorfa krzewiasta jest źródłem pokarmu oraz jedynym pożywieniem dla niektórych owadów i motyli.
Kraje anglosaskie nadal nazywają amorfę „fałszywym krzewem indygo” (false indigo bush), a to ze względu na wspomniany wcześniej zbliżony do indygo barwnik. Co ciekawe, łacińska nazwa Amorpha fruticosa posiada aż 16 synonimów funkcjonujących w botanicznym świecie.
Ojczyzną amorfy krzewiastej jest Ameryka Północna, a w szczególności tereny południowej Kanady, Stany Zjednoczone oraz północny Meksyk. Na początku XVIII wieku została wprowadzona do uprawy na terenie Europy jako ozdobna roślina. Obecnie można spotkać ją niemalże na całym świecie.
Mimo że osiąga do 5-6 m wysokości, amorfa krzewiasta jest krzewem. Fot.123RF.com
W naturze amorfa krzewiasta tworzy często zarośla na skrajach lasów oraz nad brzegami, ponieważ lubi środowisko wilgotne. Choć ze względu na swoją wysokość uważana jest za drzewo, w rzeczywistości roślina jest krzewem i odznacza się stosunkowo luźnym pokrojem.
W Polsce rzadko słyszy się o potencjalnych właściwościach leczniczych amorfy krzewiastej. Zagraniczne badania donoszą jednak, że jest spora szansa na zastosowanie tej rośliny w terapii cukrzycy oraz zespołu metabolicznego.
W pierwszej połowie XX w. udało się wyizolować z pędów amfory pierwszy czysty flawonoid, a za nim kolejne biologicznie aktywne substancje. Dało to ponad 50 różnych związków, głównie reotenoidów. Ich obserwacja wykazała, że mogą one pozytywnie wpływać na organizm człowieka, jednak nadal brakuje pełnych badań, które dotyczyłyby ewentualnej toksyczności tej rośliny wobec ludzi. Warto również zaznaczyć, że rdzenni Amerykanie używali liści i owoców amorfy krzewiastej jako środek wspomagający gojenie ran. Współczesne badania potwierdzają działanie antybakteryjne niektórych substancji zawartych w liściach tej rośliny.
Przeczytaj również: Podczas kwitnienia nie ma sobie równych. Posadź glicynię w swoim ogrodzie
Glicynia (wisteria) to niezwykle popularne pnącze, które znajduje wiele zastosowań. Fot.pixabay.com