Spis treści:
Przycinanie porzeczek latem
Letnie cięcie porzeczek polega na usuwaniu najstarszych, przeważnie trzy- lub czteroletnich głównych pędów tuż po zbiorze owoców. Ten termin jest szczególnie korzystny, bo po zebraniu owoców łatwo ocenić, które pędy były najplenniejsze, a które już słabiej owocują lub są zacienione. Główna zasada tego zabiegu to pozostawianie wyłącznie młodych, silnych pędów (jedno- do trzyletnich), które w nadchodzącym sezonie zapewnią najlepszy plon, natomiast pędy najstarsze przeznaczone są do wycięcia bezpośrednio przy ziemi.
Celem letniego przycinania porzeczek jest regularne odmładzanie krzewu, utrzymanie go w zdrowej kondycji i zapewnienie maksymalnych plonów w kolejnych latach. Usuwając stare, gorzej owocujące pędy, krzew może skupić siły na rozwoju młodych przyrostów, które są najbardziej efektywne pod względem owocowania. Prawidłowe cięcie porzeczki poprawia także przewiewność i doświetlenie wnętrza krzewu, co ogranicza ryzyko chorób grzybowych oraz sprzyja zawiązywaniu zdrowych, dorodnych owoców.
Regularne, letnie cięcie skutkuje większymi i bardziej dorodnymi owocami oraz silną, dobrze rozbudowaną strukturą krzewu. Metoda ta pozwala zachować optymalną liczbę głównych pędów (średnio 8–12, maksymalnie czteroletnich), eliminując zagrożenie nadmiernego zagęszczenia. Krzew dłużej utrzymuje żywotność i świeżość, jest mniej podatny na choroby, a nowe przyrosty mają odpowiednią przestrzeń do wzrostu i owocowania.
Przeczytaj również: Porzeczka słabo owocuje? Popraw proste błędy, a będziesz je zbierał wiadrami
3 błędy podczas przycinania porzeczek
Przycinanie porzeczek jest podstawowym zabiegiem pielęgnacyjnym, który ma bezpośredni wpływ na wielkość i jakość plonów. Oto 3 najczęstsze błędy popełnianie przez ogrodników podczas przycinania krzewów, których należy unikać:
1. Przycinanie w nieodpowiednim momencie
Jednym z najczęstszych błędów popełnianych przy przycinaniu porzeczek jest wybór niewłaściwego terminu. Wiosenne cięcie należy wykonać jeszcze przed ruszeniem wegetacji, aby nie uszkodzić pąków kwiatowych. Natomiast cięcie letnie, najlepiej przeprowadzić bezpośrednio po zbiorze owoców. Cięcie wiosenne i letnie jest polecane do wszystkich odmian porzeczek, natomiast w przypadku czarnej porzeczki dopuszczalne jest jeszcze cięcie jesienne, po zakończeniu wegetacji (opadnięciu liści).
2. Niewłaściwa technika cięcia
Źle przeprowadzone cięcie, np. zostawianie zbyt długich kikutów, przycinanie zbyt blisko pąka lub miażdżenie pędów, może przynieść więcej szkody niż pożytku. Takie błędy sprzyjają zasiedlaniu przez grzyby i bakterie, a przy tym zaburzają naturalny wzrost rośliny. Cięcie należy wykonywać ostrym, czystym sekatorem, tuż nad oczkiem lub przy nasadzie pędu, bez pozostawiania zbędnych resztek. Ważne jest też usuwanie starszych pędów oraz tych, które krzyżują się lub rosną do środka krzewu, by zapewnić dobrą cyrkulację powietrza.
Przy doborze techniki cięcia bardzo ważne jest rozróżnienie odmian porzeczki białej, czarnej i czerwonej. Fot. Andrei Potorochin/CanvaPro
3. Stosowanie tej samej metody dla różnych odmian porzeczek
Częstym błędem jest nierozróżnianie porzeczek czarnych od czerwonych i białych, gdyż wymagają one innej techniki cięcia. Porzeczki czerwone i białe owocują na starszych pędach – ok. 3-letnich, dlatego nie należy ich zbyt agresywnie odmładzać. Z kolei porzeczki czarne owocują głównie na pędach jednorocznych, co oznacza, że powinny być częściej odmładzane, a starsze pędy szybciej usuwane. Stosowanie tego samego sposobu przycinania do wszystkich odmian może prowadzić do obniżenia plonów lub osłabienia krzewów.
Źródło: deccoria.pl
Przeczytaj również:
Dlaczego zawiązki ogórków gniją? Przyczyny i najlepsze rozwiązania problemu
Warto posadzić pod gruszą. Będzie miała słodkie i bardziej odporne na upały owoce
Te kwitnące rośliny trzeba przyciąć w lipcu. Rozrosną się i będą miały więcej kwiatów