Spis treści:
- Laurowiśnia wschodnia - piękna cały rok
- Odmiany laurowiśni
- Uprawa laurowiśni wschodniej
- Laurowiśnia na żywopłot
Laurowiśnia wschodnia to wieloletni krzew z rodziny różowatych, wywodzący się z rejonów Azji Mniejszej, Kaukazu i Półwyspu Bałkańskiego. W Polsce zyskuje na popularności, szczególnie jako roślina na żywopłot. Odznacza się drobnymi, białymi kwiatami, które pojawiają się w maju oraz ozdobnymi liśćmi.
Laurowiśnia wschodnia - piękna cały rok
Laurowiśnia wschodnia (łac. Prunus laurocerasus), nazywana również wawrzynośliwą, jest dużym, zimozielonym krzewem liściastym lub małym drzewem. Ma rozłożysty pokrój i dorasta nawet do 6 metrów wysokości. Zakwita w maju; wytwarza wówczas drobne, białe kwiaty, zebrane w grona, które wydzielają przyjemny zapach. Najbardziej cenionym walorem laurowiśni są jednak jej liście: duże, eliptyczne, ciemnozielone, połyskujące z wierzchu. Przypominają liście laurowe, stąd właśnie zwyczajowa nazwa tej rośliny. Wawrzynośliwa jest krzewem zimozielonym, co oznacza, że jesienią nie gubi liści – wtedy właśnie wygląda najbardziej zjawiskowo.
W naturalnych warunkach krzew owocuje, ale w polskim klimacie rzadko się to zdarza. Czarne, okrągłe owoce, wyglądem przypominające wiśnie, są trujące dla ludzi.
Przeczytaj również: Czym nawozić laurowiśnię, żeby szybciej rosła i pięknie kwitła? Uprawa i pielęgnacja laurowiśni
Odmiany laurowiśni
Odmiany laurowiśni różnią się osiąganą wysokością, pokrojem, a także kształtem i kolorem dekoracyjnych liści. Najciekawsze z nich to:
- ‘Schipkaensis’ – odmiana najbardziej odporna na mróz, dorasta do 2 m.
- ‘Otto Luyken’ – popularnie stosowana na żywopłoty, dorasta do ok. 1-1,5 m wysokości. Kwitnie na wiosnę i jesienią.
- ‘Microphylla’ – odmiana o bardzo drobnych liściach
- ‘Rotundifolia’ – wysoki, prawie 4-metrowy krzew, którego liście są okrągłe.
- ‘Zabeliana’ – z powodu płożących się, niskich pędów sprawdzi się jako roślina okrywowa.
- ETNA ‘Anbri’ – odmiana o liściach, które zmieniają barwę – od brązowej przez jasnozieloną do ciemnozielonej.
- ‘Marbled White’ – niewysoki krzew wyróżniający się biało nakrapianymi liśćmi.
Laurowiśnia to krzew, który wygląda reprezentacyjnie przez cały rok. Fot.123RF.com
Uprawa laurowiśni wschodniej
Zimozielona laurowiśnia jest rośliną łatwą w uprawie, ale wymagającą. Gdy zapewnimy jej właściwe warunki, z pewnością będzie ozdobą ogrodu. Ze względu na małą odporność na mróz, poleca się sadzić laurowiśnię głównie w cieplejszych rejonach kraju, ale to nie jest reguła – przy większych staraniach uprawa uda się niemal wszędzie; można ją również prowadzić w pojemniku. Laurowiśnia to dobra roślina do miasta: nie przeszkadza jej zanieczyszczenie powietrza i nie jest szczególnie podatna na ataki szkodników i chorób. Toleruje przycinanie i formowanie, doskonale nadaje się na żywopłoty i szpalery.
- Zimowanie laurowiśni
Najlepsze warunki do zimowania zapewnia okrywa śnieżna, więc w przypadku bardzo chłodnych, bezśnieżnych zim roślinę należy luźno okryć osłoną, np. agrowłókniną. Nie powinna ona ciasno przylegać do korony i kory krzewu. Mimo dużej wrażliwości na niskie temperatury wawrzynośliwa szybko regeneruje obrażenia powstałe na skutek mrozu. Warto jednak pamiętać, by wiosną, z końcem marca usunąć pędy przy ziemi.
- Stanowisko
Roślina nie ma dużych wymagań co do nasłonecznienia. Jej stanowisko powinno być zaciszne i zapewniające ochronę przed wiatrem. Umiejscawiamy ją w cieniu lub półcieniu, np. pod koronami wyższych, zimozielonych drzew, które uchronią roślinę przed intensywnym słońcem.
- Ziemia
Laurowiśnia – jaka ziemia do sadzenia jest najlepsza? Roślina dobrze rośnie w żyznej, umiarkowanie wilgotnej, bogatej w próchnicę glebie o zasadowym lub neutralnym odczynie i o podwyższonej zawartości wapnia. Ziemię wokół rośliny warto wyściółkować 5-centymetrową warstwą kory sosnowej.
- Sadzenie
Optymalny termin na sadzenie laurowiśni przypada na jesień — roślina zdąży wtedy rozwinąć korzenie przed mroźną zimą. Nasadzenia można wykonywać również wczesną wiosną, do marca włącznie. Rośliny w pojemnikach można sadzić przez cały okres wegetacyjny, należy wówczas pamiętać o intensywnym podlewaniu.
Laurowiśnię uprawia się pojedynczo lub w grupach. Dla solitera wykopujemy dół o głębokości ok. 40-70 cm i szerokości 70-120 cm. Dno należy wysypać warstwą drenażu ze żwiru lub kamyków oraz świeżą ziemią. Przed posadzeniem bryła korzeniowa rośliny powinna przesiąknąć wodą. Następnie umieszczamy ją w dole, zasypujemy i lekko ugniatamy ziemię. Górna część sadzonki powinna wystawać kilka centymetrów ponad powierzchnię gleby; można również wykopać wokół niej nieckę, która zatrzyma wodę i ułatwi jej spływanie do korzeni.
- Podlewanie
Wawrzynośliwa jest wrażliwa na niedobór wody i wymaga systematycznego i obfitego podlewania. W okresie wegetacyjnym jej podłoże powinno być stale wilgotne. O podlewaniu należy pamiętać nie tylko w sezonie, ale przede wszystkim poza nim. Krzewy te są narażone na zimową suszę fizjologiczną, dlatego późną jesienią należy je porządnie nawodnić.
Przeczytaj również: Kiedy najlepiej sadzić laurowiśnię na żywopłot? Które odmiany najlepiej się sprawdzą?
- Nawożenie
Laurowiśnie nawozimy podobnie jak inne zasadolubne drzewa i krzewy. Wiosną, w terminie od końca marca do kwietnia roślinę dokarmiamy nawozem wieloskładnikowym lub kompostem. Zabieg ten można powtarzać do połowy lata.
- Rozmnażanie
Krzew rozmnaża się z odrostów korzeniowych oraz sadzonek pędowych, pozyskiwanych latem i jesienią. Ukorzenia się je w mieszance piasku i wilgotnego torfu, pod osłonami.
- Przycinanie i formowanie
Krzew laurowiśni dobrze znosi przycinanie i formowanie. W pewnym sensie jest to zabieg obowiązkowy dla tego gatunku: roślina rośnie dość bujnie i często wychodzi poza miejsce, które jej przeznaczono. Aby do tego nie dopuścić i zachować odpowiedni kształt, przycinanie laurowiśni zaczynamy już w pierwszym roku uprawy. Po posadzeniu, na wiosnę lub jesienią przycinamy jej pędy o 1/3 długości – ten zabieg sprzyja krzewieniu się rośliny. W kolejnym roku również w marcu skracamy pędy, które pojawiły się u podstawy krzewu. Co do zasady starszych okazów wiśni laurowej nie trzeba przycinać co roku.
Laurowiśnie trzeba systematycznie podlewać. Fot. 123RF/PICSEL
W przypadku paroletnich krzewów można przeprowadzić dwa zabiegi przycinania. Pierwszy w przedwiośniu, gdy pojawiają się pąki liściowe. Usuwamy wówczas pędy uszkodzone przez mróz oraz korygujemy kształt roślin. Zabieg wykonujemy czystymi, naostrzonymi nożycami w pogodny dzień. Roślinę przycinać można również na początku lata, po kwitnieniu.
- Choroby i szkodniki
Wawrzynośliwa rzadko pada ofiarą chorób, jest krzewem przeważnie odpornym na infekcje i ataki szkodników. To zmienia się w przypadku zaniedbań pielęgnacyjnych. Jej osłabieniu sprzyja nadmierna wilgoć. W takich warunkach na laurowiśni pojawić się mogą choroby grzybowe: mączniak prawdziwy i dziurkowatość liści oraz szkodniki, szczególnie wystrój wężowiaczek.
- Mączniak prawdziwy — objawia się białym nalotem pojawiającym się po spodniej stronie młodych liści. Może również prowadzić do marszczenia i zawijania się liści. Skutecznie zwalczają ja preparaty grzybobójcze. Porażone części roślin należy usuwać.
- Dziurkowatość liści — atakuje roślinę wczesną wiosną. Objawia się regularnymi, ciemnymi, brązowymi plamami z zielonymi otoczkami widocznymi na liściach. Może doprowadzić do całkowitego ogołocenia krzewu z liści. Do zwalczenia choroby zaleca się używanie preparatów grzybobójczych. Porażone części krzewu należy usuwać.
- Wystrój wężowiaczek — gąsienice motyla uszkadzają liście, pozostawiając na nich nieestetyczne "wzorki". Aby zwalczyć owada, przeważnie wystarczy usuwać uszkodzone części rośliny.
Krzew laurowiśni dobrze znosi przycinanie i formowanie Fot. 123RF/PICSEL
Laurowiśnia na żywopłot
Jak gęsto sadzić laurowiśnię wschodnią? To krzew, który ma rozłożysty pokrój i bujnie się rozrasta. Jeśli planujemy większą liczbę nasadzeń, pamiętajmy, by między poszczególnymi sadzonkami zachować minimum 50 cm odstępu, tak by nie przeszkadzały sobie wzajemnie.
Laurowiśnię wschodnią można zaszczepić na innych drzewach i krzewach, np. czeremsze. Dzięki zaszczepieniu na wysokim pniu roślina pięknie się rozrośnie i zyska na wysokości.
Wiśnia laurowa rośnie stosunkowo szybko. W odpowiednich warunkach może przyrastać ok. 30-60 cm rocznie. Tempo wzrostu uwarunkowane jest rodzajem gleby, w której rośnie, stopnia nasłonecznienia lub zacienienia stanowiska oraz zapewnienia ochronnym przed wiatrem.
Źródło: deccoria.pl
Przeczytaj również:
Posadź w ogrodzie i warzywniaku, a pozbędziesz się szkodników i groźnych chorób
Mało znane krzewy owocowe do ogrodu. Dają smaczne plony i nie wymagają dużo pracy
Żywopłot z buka. Jak założyć i pielęgnować? Kiedy przycinać, by gęsto rósł?