Podążanie za trendami i nowinkami młodszym pokoleniom przychodzi niemal naturalnie. Zmiana stała się synonimem nowego stylu życia. Nie zaprzątamy sobie głowy, próbując spamiętać, jak to było kiedyś, jakich przedmiotów używaliśmy jeszcze nie tak dawno temu. A część z nich stopniowo znika z naszego otoczenia. „Najnowszym” przedmiotem, który wkrótce odejdzie w niepamięć, jest żarówka halogenowa. Z dniem 1 września unijna regulacja zakazała dystrybuowania halogenowych źródeł światła w kształcie tradycyjnych żarówek, świeczek oraz kulek. Decyzje uargumentowano koniecznością walki z nadmiernym zużyciem energii elektrycznej.
Jakie jeszcze przedmioty, niezależnie czy z powodu przestarzałości i zastąpienia przez nowsze rozwiązania, czy odgórne regulacje, zniknęły z powszechnego użycia?
Tradycyjna żarówka
Tradycyjne energochłonne żarówki zaczęto wycofywać z rynku w 2011 roku. Emitowane przez nie światło było zbliżone do naturalnego, dzięki czemu nie zniekształcały widzialnych kolorów. Niestety ich wadami była mała żywotność i niska efektywność – jedynie 5% z pobranej energii przekształcały w światło. Od lat nie można dostać ich w sklepach. „Niedobitki” (do znalezienia w internecie) i zużyte egzemplarze czasem bywają odnawiane przez entuzjastów upcyklingu.
Telefon tarczowy
Kiedy ostatni raz zdarzyło się wam skorzystać z telefonu z tarczą numeryczną? Starsi pewnie jeszcze pamiętają, w jaki sposób należało się nimi posługiwać, młodsze pokolenie może je kojarzyć co najwyżej z filmów. Co ciekawe, pamięć o nich zachowała się… w języku. Do tej pory chcąc zatelefonować do kogoś, „wykręcamy” do niego numer.
Magnetowid i kasety VHS
Zanim pojawiły się platformy VOD, zanim upowszechniły się cyfrowe techniki rejestrowania i odtwarzania filmów, istniały magnetowidy i kasety wideo. W latach 90. XX w. odtwarzacze magnetyczne były w niemal każdym domu, a wypożyczalnie z kasetami wideo można było znaleźć na każdym osiedlu. Dzisiaj magnetowidy i VHS-y są rzadkością. Rzadkością tak niedostępną, że można na niej nieźle zarobić! Za niektóre pozycje nagrane na kasety, wielbiciele "obrazowego winylu" są w stanie zapłacić duże pieniądze.
Telewizor kineskopowy i monitory CTR
Ciężki, wielki, z niewyraźnym obrazem… A jednak w telewizorach kineskopowych było coś wyjątkowego. Żaden inny sprzęt domowy nie wyglądał tak dobrze przykryty haftowaną serwetką. Z czasem jednak zniknęły one, zastąpione cienkimi modelami z wyświetlaczami LCD, plazmowymi i OLED, emitującym obraz w wysokich rozdzielczościach. Większość starych monitorów CTR została zutylizowana, część z nich jednak bywa przerabiana na nowe meble lub sprzedawana jako dekoracja do wnętrz w stylu retro.
Pralka Frania
W PRL-u święciła triumfy – każdy chciał ją mieć. Spełniała więcej funkcji, niż przewidział dla niej producent – z jej użyciem robiono masło, płukano ogórki, przechowywano w niej różne rzeczy. Po zmianie ustrojowej ustąpiła miejsca pralkom automatycznym. Co ciekawe, Frania nadal jest produkowana i sprzedawana. Z jej możliwości korzystają nie tylko mieszkańcy małych miasteczek bez dostępu do wodociągów, ale też właściciele małych jachtów, gdzie nie ma możliwości zainstalowania „normalnej” pralki.
src: WikimediaCommons/Darekm135 CC BY 3.0
Walkman i discman
Zabrać ze sobą ulubioną muzykę wszędzie? To genialny pomysł! Nic dziwnego, że kiedy ukazał się na rynku, walkman podbił serca muzofilów, skazanych na korzystanie z dużych i nieporęcznych odtwarzaczy. Niewielkie urządzenie zupełnie odmieniło sposób, w jaki dzisiaj słuchamy muzyki.
src. Pixabay
Książka telefoniczna
Spis prywatnych abonentów z ich numerami to prawdziwy symbol lat 90., chociaż pierwsze wydania były dostępne już w okresie międzywojnia. Zawierały wtedy jedynie spisy nazwisk, bez numerów – aby połączyć się z wybraną osobą, w centrali należało podać jej dane. W dobie smartfonów z internetem nikt ich już nie potrzebuje. Starsze egzemplarze całkiem nieźle się sprzedają jako pamiątka z dawnych lat. Nadal wydawane są natomiast rejestry firm – chociaż żeby się w nich pojawić, trzeba sporo zapłacić.
Meblościanka
Nazywano ją „meblem Kowalskich” – wzbudza to oczywiste skojarzenia, jako mebla taniego, dostępnego i pożądanego przez przeciętnych obywateli. Jej nazwa wzięła się jednak od nazwiska jej twórców. Wyżyny popularności osiągnęła na przełomie lat 60. i 70. XX w. Masywna, pojemna, wykonana z materiałów drewnopochodnych, wykańczanych na wysoki połysk meblościanka mieściła się w większości ówczesnych mieszkań, a w swoich wnętrzach przechowywała najprzeróżniejsze skarby, także trunki w tzw. barku. Meblościanka tak naprawdę nigdy nie wyszła z mody. Idea pojemnego mebla przetrwała i znalazła odwzorowanie np. w szafach przesuwanych.
Półkotapczan
Pod tą dziwnie brzmiącą nazwą kryje się naprawdę ponadczasowy mebel, który zdaje się, wyprzedził swoją epokę. Łózko ukrywane w szafie brzmi przecież bardzo znajomo – takie sprytne i oszczędzające ograniczoną przestrzeń, ale o unowocześnionym wyglądzie, usprawnienie znaleźć można w każdym miniaturowym „apartamencie” z nowego budownictwa. Mebel ten udowadnia, że współczesne problemy najlepiej rozwiązać starymi, sprawdzonymi sposobami.
Stary design nie rdzewieje
Wiele przedmiotów z danych lat, które dzisiaj wspominamy z nostalgią, zaczyna wracać na rynek. Do życia przywracają je nie tylko miłośnicy stylu retro, ale również projektanci, którzy czerpią inspiracje z bogatego wzornictwa minionych lat. Niektóre z przedmiotów, które wyszły z powszechnego użycia, dały początek nowym, czy też ulepszonym gadżetom.
Deccoria.pl
Zdjęcie główne: 123RF/PICSELL