Z artykułu dowiesz się:
- Jak wysoko rośnie berberys
- Jak uprawiać berberysy
- Jakie są niskie odmiany berberysów
- Jak gęsto sadzić berberys na żywopłot
Berberys czerwony — podstawowe informacje
Berberys Thunberga (berberis thunbergii), znany również jako kwaśnica, berberys czerwonolistny lub berberys czerwony to roślina pochodząca z Japonii. Wśród licznych gatunków berberysów, obejmujących około 190 przedstawicieli, właśnie berberys Thunberga należy do najbardziej cenionych krzewów. Miododajna roślina wykształciła wiele odmian, o ciekawych kształtach i oryginalnych barwach, dzięki którym uprawa tego dekoracyjnego krzewu znajduje wielu zwolenników.
Berberys czerwony przez cały rok jest atrakcyjnym krzewem. Dorasta do 1,5 m wysokości, przyjmując prawie kulisty pokrój. Liczne cierniste pędy, o purpurowo brązowym ubarwieniu, są łukowato wygięte i obsypane drobnymi listkami, o długości około 3 cm, przybierającymi jesienią piękne kolory. Żółte dzwonkowate kwiaty pojawiają się obficie w czerwcu, pojedynczo lub w pąkach, po 2-4 na gałązkach.
Niewielkie owoce, długości 1,5 cm, o intensywnie karminowym zabarwieniu, często pozostają na krzewie do wiosny. Zdobią zimowe ogrody i stanowią apetyczną przekąskę dla ptaków.
Przeczytaj również: Wyjątkowe i wszechstronne drzewko. Idealne na żywopłot i do ozdoby ogrodu
Niskie odmiany berberysów doskonale nadają się na żywopłot. Fot. 123RF/PICSEL
Berberys czerwony — uprawa
Uprawa i pielęgnacja berberysów nie jest trudna. Gatunki, które gubią liście na zimę są całkowicie mrozoodporne i mają niewielkie wymagania glebowe.
- Stanowisko i ziemia
Najlepiej zadbać o sadzenie berberysów na stanowisku słonecznym, w przepuszczalnej, lekko kwaśnej ziemi, chociaż równie dobrze będą rozwijały się na glebach suchych i wapiennych. Krzewy zimozielone wymagają żyźniejsze gleby, umiarkowanie wilgotnej i lekko kwaśnej.
Berberys czerwonolistny dobrze znosi zanieczyszczenia powietrza, stąd częste sadzenie tych krzewów w miejskiej przestrzeni. W ogrodach można sadzić rośliny pojedynczo lub w grupach. Pięknie prezentują się z innymi roślinami, np. z różami oraz z irgami. Gatunki niskie możemy zastosować na niewysokie formowane żywopłoty, na szpalery, a także do nasadzeń na skalnikach. Dobrze udaje się uprawa roślin w pojemnikach.
Berberys czerwony — odmiany niskie
- Berberis thunbergii 'Atropurpurea' – przez cały czas wegetacji wytwarza liście o jaskrawoczerwonym ubarwieniu. Jesienią liście ciemnieją, przybierając kolor intensywnie czerwony. Starsze berberysy obsypane są czerwonymi owocami. W ogrodzie sprawdzają się w nasadzeniach samodzielnych oraz wykorzystywane są na formowane żywopłoty.
- Berberis thunbergii 'Atropurpurea Nana' – jest niewielkim krzewem, dorastającym do 50 cm. Roślina, o kulistym pokroju i czerwono listnym ubarwieniu, pięknie wygląda w ogrodach skalnych, jako niziutki żywopłot, a także na zboczach. Nadaje się do uprawy w pojemnikach.
- Berberis thunbergii 'Red Chief' – krzew dorasta do 2 m wysokości. Wyróżnia się rozłożystym pokrojem. Na zwisających pędach tworzy purpurowobrązowe liście, jesienią wybarwiające się na kolor szkarłatny. Żółte kwiaty pojawiają się w maju.
- Berberis thunbergii 'Red Torch' – dorasta do 0,5 m wysokości. Zimozielone liście wybarwiają się na szkarłatnoczerwono. Berberys tej odmiany nie kwitnie. Polecany jest do uprawy w pojemnikach oraz na rabatki, ogrody skalne i na nieformowane żywopłoty.
Ozdobą czerwonych berberysów są niewielkie czerwone owoce. Fot. Pexels
- Berberis thunbergii 'Bagatelle' – należy do odmiany karłowej. Wyróżnia się płasko kulistym pokrojem, a także bardzo ostrymi cierniami. Docelowo dorasta do 0,5 m wysokości. Czerwonobrązowe liście jesienią przybierają kolor purpurowy. Liście opadają na zimę. Kwiaty pojawiają się w maju.
- Berberis thunbergii 'Coronita' – odmiana karłowa, dorastająca do 1 m wysokości. Walorem krzewu, o rozłożystym pokroju, są purpurowe liście, obrzeżone zielonożółtą obwódką, opadające na zimę. Żółte kwiaty pojawiają się w maju, a czerwone owoce w sierpniu i wrześniu. Najodpowiedniejszym stanowiskiem jest miejsce słoneczne, o umiarkowanie wilgotnym podłożu.
- Berberis thunbergii GOLDEN RUBY 'Goruzam' – jest odmianą niską, o średnicy do 30 cm. Krzew ma atrakcyjny kulisty pokrój. Na krótkich czerwonych pędach znajdują się liczne, gęsto rosnące liście, które wiosną wybarwione są na pomarańczowożółto. Kolor liści zmienia się latem na soczyście czerwony, natomiast jesienią, zanim opadną, liście stają się szkarłatne. Ozdobą jest złocista obwódka na ich obrzeżu. Berberys nadaje się do uprawy w pojemnikach, na rabatach oraz w ogrodach wrzosowiskowych. Dobrze rośnie na stanowiskach słonecznych oraz lekko zacienionych.
Przeczytaj również: Majestatyczne drzewo o gałęziach, które opadają do samej ziemi. Warto je mieć w ogrodzie
Berberys czerwony — pielęgnacja
Do najważniejszych zabiegów pielęgnacyjnych zaliczamy przycinanie pędów, co spowoduje ładne zagęszczenie krzewu. W czasie zabiegu wycina się pędy stare lub uszkodzone, a pozostawia młode. Tak przeprowadzone cięcie umożliwia odmłodzenie berberysów. W trakcie przycinania możemy pokusić się o formowanie krzewu, nadając mu atrakcyjny kształt.
- Podlewanie
Berberys Thunberga jest rośliną dobrze znoszącą zmiany pogodowe. Nie trzeba pamiętać o częstym podlewaniu krzewów, sprawdzając jedynie, czy gleba jest umiarkowanie wilgotna. Wodę kierujemy do podłoża, unikając zmoczenia liści.
- Sadzenie na żywopłot
Sadzenie berberysów na miejsca stałe, w postaci żywopłotów, wymaga zachowania odstępów, około 25 – 40 cm. Berberys czerwony można rozmnażać z nasion, łatwo dostępnych, ponieważ krzew każdego roku wydaje nasiona, natomiast odmiany rozmnaża się przez sadzonki, ukorzeniane w szklarniach.
Krzewy berberysu odporne są na choroby. Problemem może okazać się dolegliwość, wywołana przez grzyb Coniothyrium Fuckelii, znana jako zamieranie pędów. Choroba atakuje pędy uszkodzone przez niskie temperatury lub świeżo przycięte. Objawem choroby są brązowe plamy, obejmujące roślinę i powodujące zamieranie liści. Chore krzewy opryskujemy preparatami grzybobójczymi.
"Ekologicznie": Ogródek na balkonie na INTERIA.TV.
