Spis treści:
- Niezniszczalne kwiaty na parapet, czyli jakie?
- Zamiokulkas
- Dracena obrzeżona i sanderiana
- Sansevieria
- Aloes
Niezniszczalne kwiaty na parapet, czyli jakie?
Nie wszystkie kwiaty doniczkowe trzeba uważnie pielęgnować, nawozić oraz dbać o to, aby nie zabrakło im światła słonecznego. Można postawić na wytrzymałe rośliny domowe, których uprawa wymaga poświęcania im minimum czasu. Takie okazy będą kwitły i nie zwiędną nawet wtedy, jeśli zdarzy ci się zapomnieć o ich pielęgnacji i podlewaniu.
Niezniszczalne rośliny doniczkowe to takie, które:
- poradzą sobie z chwilowym przesuszeniem podłoża
- pozostaną w dobrej kondycji mimo okresowego braku dostępu do światła słonecznego
- są odporne na choroby i szkodniki
- nie wymagają przycinania i przesadzania.
Takie kwiaty są na wyciągnięcie ręki – kupisz je nie tylko w sklepach ogrodniczych, ale też w małych kwiaciarniach, a nawet w marketach. Ponadto ich wybór wbrew pozorom nie jest mały. Oto 5 gatunków, które są tak samo łatwe w uprawie jak efektowne!
Grubosz
Grubosz jajowaty to popularne, dobrze znane drzewko szczęścia. Taki okaz może być egzotyczną ozdobą domu, a przy tym nie musisz mu poświęcać wiele uwagi.
Ten sukulent jest wiecznie zieloną byliną. W warunkach naturalnych osiąga wysokość nawet 4 m, jednak uprawiany w doniczce nie jest wyższy niż 1 m. Na osiągnięcie takich rozmiarów przez drzewko trzeba długo czekać, gdyż rośnie ono zaledwie kilka centymetrów w ciągu roku. Mimo tego nawet małe rośliny mają niepowtarzalny urok – wyglądają jak miniatury drzew.
Koronę grubosza tworzą grube, mięsiste liście. To właśnie dzięki ich budowie i strukturze możesz na dłuższy czas zapomnieć o jego podlewaniu – woda jest w nich magazynowana. Ponadto roślina ta nie lubi wilgoci, a jej przelanie mogłoby jej poważnie zaszkodzić. Nie musisz jej zraszać wodą i nie obawiaj się, że drzewko ucierpi od suchego, ciepłego powietrza w mieszkaniu – takie warunki mogą mu się przysłużyć.
Jednak jeśli chcesz, aby drzewko rozrosło się, to latem i późną wiosną, wystaw je na balkon. Odrobina nocnego chłodu dobrze mu zrobi – temperatura ok. 10 °C stymuluje jego kwitnienie. Grubosz może z czasem osiągnąć imponujące rozmiary i rozrosnąć się – nawet wtedy, gdy nie będziesz poświęcał mu zbyt wiele czasu.
Przeczytaj również: To dlatego grubosz gubi liście. Jak pielęgnować drzewko szczęścia?
Trudno jest zaniedbać drzewko szczęścia, jest to jednak jak najbardziej możliwe. Fot. 123RF/PICSEL
Zamiokulkas
Zamiokulkas to roślina dla zapominalskich, ale i dla cierpliwych. Może osiągnąć wysokość nawet 1 m, ale rośnie bardzo powoli. Mimo tego uprawiany we wnętrzu jest przykuwającym wzrok, tropikalny akcentem.
Roślina ta w środowisku naturalnym występuje w Tanzanii i na Zanzibarze. Swój charakterystyczny wygląd zawdzięcza nietypowej budowie. Zamiokulkas nie ma łodygi i pnia, a liście wyrastają bezpośrednio z podziemnych kłączy. Liście te to największa ozdoba rośliny. Są grube, skórzaste, błyszczące i wzniesione ku górze.
Zamiokulkas świetnie poradzi sobie bez wody – i to nawet przez długie tygodnie. Jest to możliwe, gdyż magazynuje ją w grubych liściach. Zabójczy jest dla niego jej nadmiar, gdyż wilgoć sprzyja gniciu kłączy, co w efekcie prowadzi do opadania liści. Roślina ta nie jest wymagająca także, jeżeli chodzi o miejsce do uprawy. Dobrze na jej kondycję wpływa nasłonecznione stanowisko, ale nie zaszkodzi jej także większe zaciemnienie. Zamiokulkas jest też odporny na szkodniki.
Tym, na co trzeba uważać, hodując tą roślinę, są przeciągi. Niska temperatura – poniżej 5 °C – może doprowadzić do jej przemarznięcia i obumierania.
Przeczytaj również: Zamiokulkas zamiolistny - rozmnażanie i przesadzanie krok po kroku
Rozmnażanie zamiokulkasa nie sprawi trudności nawet początkującym domowym ogrodnikom. Fot.123RF.com
Dracena obrzeżona i sanderiana
Mimo że draceny naturalnie rosną w Afryce i Meksyku, to świetnie czują się także w mieszkaniach. Nie potrzebują ani wiele uwagi, ani specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych.
Te kwiaty domowe wypuszczają długie, wąskie, lancetowate liście. Są one zielone, ale ich krawędzie mają cienkie, czerwone obramowanie. Liście te układają się w pióropusz, dzięki czemu roślina ta wygląda jak małe drzewko.
Dracena będzie dobrze czuła się ciepłym i jasnym pomieszczeniu. Nie wymaga ona częstego podlewania, gdyż wodę potrzebną do przetrwania, magazynuje w pniu. Trzeba ja nawadniać tylko wtedy, gdy podłoże, w którym rośnie, będzie przesuszone – zwykle jest to konieczne jeden raz na tydzień lub na dwa tygodnie. Można także zrezygnować z jej zraszania.
Jedną z odmian draceny jest sanderiana – okazy tej rośliny są często mylone z bambusem. Może ona cały czas stać w wodzie, dzięki czemu nie trzeba w ogóle pamiętać o jej podlewaniu. Wodę należy wymieniać co dwa tygodnie lub jeśli zabraknie jej w naczyniu, dolać jej kolejną porcję.
Przeczytaj również: Szukasz dużej rośliny? Smocze drzewo urośnie aż pod sufit
Dracena lubi jasne i słoneczne stanowiska. Fot. 123RF/PICSEL
Sansevieria
Sansevieria, czyli wężownica, to roślina, która ma zjawiskowe, charakterystyczne liście o ciekawym ubarwieniu. W zależności od gatunku mogą być one sztywne, grube lub nieco bardziej miękkie. Są one ułożone w efektowne, gęste kępy i skierowane ku górze. Oprócz tego na mieczowatych, delikatnie skręconych liściach znajdują się żółte, jasnozielone plamki i prążki.
Sansevieria jest ceniona nie tylko ze względu na swoje walory wizualne. Jest ona często uprawiana w domu, gdyż usuwa z powietrza toksyny. Pozwala pozbyć się z niego benzenu, formaldehydu, trichloroetylenu i xylenu. Ponadto produkuje też dużo tlenu.
Roślina ta zyskała miano „żelaznej”, gdy może przetrwać w naprawdę trudnych warunkach. Tym, czego przede wszystkim potrzebuje, jest dosyć jasne stanowisko z rozproszonym światłem. Sansevieria może długi czas wytrzymać bez wody, gdyż jest odporna na suszę. Natomiast przelanie tej rośliny może być dla niej zabójcze.
Oprócz tego niewiele może jej zaszkodzić – pozostanie przez dłuższy czas w dobrej kondycji, nawet gdy będzie rosła w zbyt małej donice, kiedy zapomnisz o jej podlewaniu czy zrezygnujesz z jej nawożenia.
Przeczytaj również: To dlatego sansewieria żółknie i usycha. Sprawdź, jak uratować język teściowej
Sansewieria najczęściej choruje z powodu przelania lub przesuszenia. Fot.Pexels
Aloes
Aloes to rodzaj jednoliściennych sukulentów obejmujący aż 300 różnych gatunków, spośród których tylko nieliczne mają cenne właściwości prozdrowotne. Niektóre z nich są bardzo wysokie, a inne to niewielkie okazy rosnące tuż przy ziemi. W warunkach domowych najczęściej uprawiane są:
- Aloes pospolity (łac. Aloe barbadensis), znany szerzej pod nazwą aloe vera. Roślina ta jest nie wyższa niż 50 cm i wyróżniają ją liście z drobnymi, delikatnymi kolcami
- Aloes drzewkowaty – w przypadku tej rośliny liście wyraźnie wyrastają z łodygi. Tak jak aloe vera osiąga wysokość nie większą niż 50 cm.
Przeczytaj również: Aloes - roślina o niezwykłych właściwościach. Jak ją uprawiać i wykorzystywać w domu?
Uprawa aloesu w doniczce. Fot. 123RF/PICSEL
Wszystkie aloesy to sukulenty, które mają dosyć długie, spiczaste i grube liście. Są one sztywne i zgrubiałe, gdyż znajduje się w nich woda. Ponadto powierzchnia liści jest pokryta kutykulą. Jest to cienki nabłonek zbudowany z substancji lipidowych, który zabezpiecza liście przed utratą wody. Tym samym można na pewien czas zapomnieć podlewaniu aloesu. Wymaga on nawodnienia dopiero wtedy, gdy podłoże będzie całkowicie przesuszone. Natomiast nadmiar wilgoci powoduje jego gnicie.
Niezniszczalne rośliny potrzebują minimum pielęgnacji i uwagi, aby przetrwać w trudnych warunkach. Mimo tego warto postarać się, aby miały zapewnione jak najlepsze warunki do wzrostu – w tym celu należy wybrać dla nich właściwe stanowisko, sprawdzać wilgotność podłoża oraz okresowo je nawozić.
