Kalanchoe pinnata jest gatunkiem z rodziny gruboszowatych. Do Europy została przywieziona z Madagaskaru, rozprzestrzeniła się także na innych kontynentach. Dorasta do 180 cm wysokości, wytwarza nagą, prostą, nierozgałęziająca się łodygę (pustą w środku). Ma nieparzyste, pierzastozłożone liście, zbudowane z 3-7 mniejszych, owalnych listków o mocno powcinanych brzegach. Z długich pędów rośliny wyrastają wierzchotki – kwiatostany złożone z cylindrycznych, długich, kielichów, z których wystają -płatkowe korony. Kwiaty mają białozielonkawą barwę z purpurowym nabiegnięciem u nasady.
Zarejestruj się! | Dodaj galerię
Kalanchoe pinnata - uprawa
Kalanchoe pinnata jest niezwykle łatwa w uprawie. Należy do grupy sukulentów. Preferuje ciepłe, słoneczne miejsca – trzymana w cieniu karłowacieje, a jej liście blakną. Urośnie w prawie każdym podłożu, jednakże należy zadbać o to, aby było ono żyzne i przepuszczalne, o lekko zasadowym odczynie. Najlepiej sprawdzi się jednak podłoże przeznaczone dla uprawy kaktusów. Można je wykonać samodzielnie, łącząc ziemię ogrodniczą z jednym z kilku surowców mineralnych — keramzytem, kruszywem ceglanym, styropianem, piaskiem, żwirem — w proporcji 1:2.
Przed umieszczeniem okazu w doniczce, dno naczynia wykładamy warstwą drenażu, który uchroni korzenie rośliny przed zalegającą wodą, a w konsekwencji także przed gniciem. Pojemnik powinien posiadać otwór odpływowy. Roślinę należy podlewać raz w tygodniu. Dobrze znosi chwilowe susze i bez dodatkowego nawodnienia przetrwa nawet miesiąc. W sezonie dokarmiamy posiadane okazy nawozem dla kaktusów, co ok. 2 tygodnie, chyba że uprawiamy ją ze względu na jej właściwości zdrowotne – wtedy powstrzymajmy się z dodatkowym odżywianiem. Kwiatostany po przekwitnięciu ścinamy — wytwarzanie nasion znacznie osłabia roślinę.
Zarejestruj się! | Dodaj galerię
Uwaga!
Żyworódka pinnata powszechnie mylona jest ze swoimi krewniaczkami: żyworódką pierzastą (Kalanchoe daigremontiana) oraz żyworódką wąskolistną (Kalanchoe tubiflora). Pierwszy gatunek również posiada właściwości zdrowotne, chociaż jej przedawkowanie grozi nieprzyjemnymi dolegliwościami, drugi jest toksyczny.
W jaki sposób je rozróżnić?
Żyworódka pierzasta (Kalanchoe daigremontiana) wytwarza pojedyncze liście, Kalanchoe pinniata – złożone, zbudowane z 3-7 mniejszych owalnych listków, o znacznie jaśniejszej barwie. Na ząbkowanych brzeżkach długich liści żyworódki pierzastej pojawia się czerwona obwódka, a na ich spodzie drobne, ciemne „cętki”.
Kalanchoe tubiflora i Kalanchoe pinnata również łatwo poznać po wyglądzie. Żyworódka wąskolistna wytwarza bowiem wąskie, ciemnozielone, rurkowate liście.
Zarejestruj się! | Dodaj galerię
Właściwości zdrowotne:
W medycynie i kosmetologii żyworódkę Kalanchoe pinnata wykorzystuje się ze względu na jej właściwości wspomagające leczenie chorób skórnych. Roślina bogata jest w bor, cynk, mangan i witaminę C, zawiera także miedź, selen, krzem, potas, wapń i żelazo. Pozyskuje się z niej sok oraz miąższ, które wykazują działanie przeciwzapalne, bakteriobójcze, antyseptyczne, przeciwgrzybicze i antyalergiczne. Przyspieszają gojenie ran, odkażają, oczyszczają i doskonale nawilżają. Surowiec roślinny nanoszony na twarz łagodzi objawy trądziku, zmniejsza wykwity skórne. Poleca się używać je wspomagająco podczas leczenia łuszczycy. Preparaty na bazie żyworódki pomagają zmniejszać bóle reumatyczne i te, powodowane zapaleniem stawów.
Zarejestruj się! | Dodaj galerię
To cię zainteresuje: Apteka w ogrodzie: kasztany (uszczelniają ściany naczyń krwionośnych i zmniejszają obrzęki). Kliknij >>>
W przeciwieństwie do żyworódki pierzastej można ją również spożywać. Koi bóle gardła, zmniejsza kaszel i problemy z oddychaniem powstałe na skutek nieżytu nosa. Działa antywirusowo, dobrze więc sprawdzi się w sezonie jesienno-zimowym, kiedy zmagamy się z grypą i przeziębieniami. Korzystnie wpływa na pracę jelit, wątroby i nerek. Przypisuje się jej zdolność do obniżania stężenia cukru we krwi. Poprawia pamięć i koncentrację.
Płukanki i pasty powstałe na bazie soku z żyworódki hamują parodontozę i inne choroby dziąseł, a także neutralizują przykry zapach z ust. W przypadku takich dolegliwości można przeżuwać liście rośliny – przyniosą natychmiastową ulgę. Mają lekko kwaskowy smak.
Zarejestruj się! | Dodaj galerię
Przepisy na preparaty z żyworódki:
Sok:
Dojrzałe, dokładnie umyte i osuszone liście żyworódki miksujemy, a następnie odsączamy przez sito.
Dawkowanie:
Dorośli – 3 razy dziennie, po 20 kropel nierozcieńczonego soku;
Dzieci – 2 razy dziennie, po 10 kropel nierozcieńczonego soku.
Nalewka:
Liście i łodygę drobno kroimy, przekładamy do słoika, zalewamy 40% alkoholem i szczelnie zamykamy. Naczynie odstawiamy w zaciemnione miejsce na ok. 2 tygodnie. Po tym czasie nalewkę przecedzamy i zlewamy do butelki.
Deccoria.pl
Zdjęcie główne: ©123RF/PICSEL
Przeczytaj również:
Apteka w ogrodzie: orzech włoski
Apteka w ogrodzie: babka lancetowata
Apteka w ogrodzie: ostopest plamisty
Apteka w ogrodzie: przywrotnik pospolity
Apteka w ogrodzie: czarnuszka dobra na wszytko
Zobacz najpiękniejsze dekoracje z wykorzystaniem wrzosów
