Roślina dla odważnych ze zjawiskowymi liśćmi. Uprawa i pielęgnacja difenbachii

Spis treści:

• Difenbachia – charakterystyka
• Odmiany difenbachii
• Pielęgnacja difenbachii
• Difenbachia – piękna i niebezpieczna

Difenbachia – charakterystyka

Difenbachia to zielona roślina, należąca do rodzaju obrazkowatych (łac. Araceae) i uprawiana od przeszło 150 lat. Pochodzi z tropikalnych obszarów Ameryki Południowej, a konkretniej – z Brazylii. W naturalnych warunkach można ją spotkać między innymi w:

• Meksyku,
• Argentynie,
• Paragwaju.

Rosnąc na dziko, jest w stanie osiągać wysokość nawet do 1,8 metra. Natomiast w wersji doniczkowej, czyli takiej, w jakiej sprowadzono ją do Europy pod koniec XIX wieku, difenbachie są prowadzone w formie krzewiastej. To sprawia, że nie dorastają zbyt wysoko

Liście są duże, sercowate i mają długość około 25 centymetrów. Łodygi są natomiast sztywne i wzrastają pionowo.

Przeczytaj również: Oczyszcza powietrze z toksyn jak żaden inny kwiat

Odmiany difenbachii

Difenbachia ma około 60 różnorodnych odmian. Różnią się od siebie ubarwieniem, wielkością oraz rysunkiem na liściach. Na przykład difenbachia „Exotica” charakteryzuje się ciemnozielonymi liśćmi, z licznymi przebarwieniami w kolorze kremowym i bladozielonym. Ale już difenbachia „Rudolph Roehrs” ma liście kremowobiałe, na których, w miarę wzrostu, pojawiają się bladozielone plamy.

W uprawie doniczkowej występują ponadto:

• difenbachia „Tropic Show”,
• difenbachia „Reflector”,
• difenbachia „Mary Weidner”,
• difenbachia „Camouflage”.

Oczywiście to tylko wybrana gama popularnych wariantów difenbachii. Warto wybrać taką, która kolorystycznie najbardziej wpasuje się w pozostałą domową roślinność.

Wyświetl ten post na Instagramie

Post udostępniony przez P A M E L L A (@hauzplant)

Pielęgnacja difenbachii

Difenbachie to rośliny dość wymagające w uprawie. Choć kojarzą się głównie jako ozdoba pomieszczeń, to jednak niektórzy wystawiają je na taras lub na ogród. Nie jest to najlepszy pomysł, ponieważ są one wrażliwe na bezpośrednie promienie słoneczne. Poza tym źle reagują na nieprawidłową wilgotność, a o taką trudno na zewnątrz. Nie przepadają ponadto za przeciągami, zatem narażanie ich na działanie silnego wiatru, to nie najlepszy pomysł.

Warto też wiedzieć o tym, że difenbachie świetnie rozwijają się także w uprawie hydroponicznej. Korzenie rośliny znajdują się wówczas w naczyniu wewnętrznym uzupełnionym na przykład o keramzyt. Naczynie to umieszcza się w drugim naczyniu zewnętrznym, ale wypełnionym wodą z zawartością dodatkowych składników pokarmowych.

Jeśli chodzi o preferowaną przez difenbachię glebę, to najlepiej sprawdzi się przepuszczalna ziemia o odczynie pH 5,5 - 6,0. Idealnie, jeśli dodasz do niej torf ogrodniczy.

Podczas prac przy difenbbachii używaj rękawic. W jej tkankach znajduje się trujący sok, zawierający m.in.szczawiany wapnia i enzymy trawienne. Fot.CanvaPro

• Stanowisko

Difenbachia najlepiej będzie wzrastać w nasłonecznionym punkcie, natomiast nie takim, który jest narażony na silne działanie bezpośrednich promieni słonecznych. Będzie sobie dobrze radzić również na stanowiskach półcienistych. Kiedy poznać, że miejsce uprawy jest niewłaściwie dobrane? Pierwszą wskazówką mogą być żółkniejące liście. Wraz z pojawiającymi się plamami oparzeniowymi, takie objawy mogą świadczyć o zbyt intensywnym działaniu słońca.

Odwrotna sytuacja jest wówczas, gdy liście difenbachii zielenieją, a roślina pozbywa się swojego charakterystycznego dla siebie odcienia. To oznaka zbyt małego dostępu do naturalnego światła.

• Temperatura

Difenbachia najlepiej wzrasta w przedziałach:

• 15 – 18 stopni Celsjusza zimą,
• 20 – 25 stopni Celsjusza latem.

Spokojnie poradzi sobie z większymi lub mniejszymi, ale jednak krótkotrwałymi wahaniami temperatury, natomiast trzeba jej zapewnić dość sporą wilgotność powietrza. Musisz pamiętać o tym, że w warunkach naturalnych difenbachie rosną na nizinnych, wilgotnych stanowiskach w lasach równikowych. Jeśli nie dysponujesz nawilżaczem, to możesz też zastosować domową metodę. Przy roślinie postaw tackę z wilgotnymi kamykami.

• Podlewanie

Skoro o wilgotności mowa, to warto również poruszyć kwestię właściwego nawilżania difenbachii. Wiosną i latem, a więc w okresie intensywnego wzrostu, roślina będzie wymagać częstego podlewania. Jak częstego? Optymalne będzie 2 – 3 razy w tygodniu. Jesienią i zimą tę częstotliwość można zmniejszyć na przykład do nawadniania raz na 7 dni. Używaj do tego odstanej wody o temperaturze pokojowej – nigdy nie podlewaj zimną wodą.

Zadbaj również o to, by między podlewaniami wierzchnia warstwa ziemi zawsze zdążyła przeschnąć. Jeszcze jedna wskazówka? Możesz raz na jakiś czas zraszać liście – szczególnie, jeśli temperatura w pomieszczeniu jest zbyt wysoka. Równie dobrze sprawdzi się przecieranie ich gąbką lub miękką szmatką, ponieważ lubi gromadzić się na nich kurz.

• Nawożenie

Amatorzy roślin doniczkowych muszą także pamiętać o regularnym dokarmianiu difenbachii w okresie intensywnego wzrostu. Wiosną i latem, co dwa tygodnie, warto zastosować rozcieńczony nawóz płynny przeznaczony dla doniczkowych roślin o liściach ozdobnych.

Ważne, by preparat miał w składzie potas, który korzystnie wpływa na obfitość rozrostu, barwę i ogólny stan difenbachii.

• Rozmnażanie

Rozmnażanie opisywanej rośliny zwykle odbywa się w warunkach domowych. Można to zrobić metodą ukorzeniania – wystarczy do tego odcięty kawałek łodygi (8 – 15 cm), który posłuży za sadzonkę. Następnie takie układa się go poziomo, zanurzając do połowy w mieszaninie torfu i piasku.

Żeby kawałek pędu ukorzenił się, potrzebna jest stała wilgoć i temperatura na poziomie 21 – 24 stopni Celsjusza.

• Choroby i szkodniki

Difenbachia może być podatna na takie choroby jak:

• korkowatość liści (przy zbyt częstym podlewaniu i zbyt dużym zacienieniu),
• żółknięcie liści (przy zbyt niskiej temperaturze i zbyt częstym podlewaniu),
• zgnilizna podstawy pędu,
• fytoftoroza,
• rizoktonioza.

Trzy ostatnie to choroby o podłożu infekcyjnym. Ponadto difenbachie mogą być atakowane przez różnego rodzaju szkodniki, takie jak:

• wełnowce,
• miseczniki,
• mszyce.

Wszystkie je da się zwalczać za pomocą specjalnych preparatów biobójczych.

Difenbachia skutecznie oczyszcza powietrze z toksyn. Fot.CanvaPro

Difenbachia – piękna i niebezpieczna

Czy diffenbachia jest trująca? Tak. Warto wiedzieć, że sok zawarty w tkankach difenbachii ma silnie toksyczne właściwości. Dlatego jeśli wykonujesz jakiekolwiek czynności pielęgnacyjne przy difenbachii, rób to w rękawiczkach. Z tego samego powodu sam wybór wspomnianej rośliny nie jest najlepszym pomysłem, jeśli w domu przebywają małe dzieci lub zwierzęta. Gdy jej sok dostanie się do oczu, nosa i ust lub będzie miał kontakt ze skórą, może powodować pieczenie, poparzenia, stany zapalne, obrzęki, a nawet trudności z oddychaniem. Spożycie liści przez dziecko lub domowe zwierzę może spowodować podrażnienie, a nawet tymczasowy paraliż strun głosowych.

W przypadku zatrucia przepłucz oczy lub jamę ustną albo wrażliwe rejony twarzy wodą. Dobrze sprawdzi się też mleko oraz kostki lodu. Niestety, nie zawsze te domowe metody będą najskuteczniejsze. Gdy widzisz, że podrażnienie jest poważne, najlepiej skontaktuj się z lekarzem.

Te ciekawe rośliny egzotyczne są cenione za atrakcyjny pokrój oraz bardzo estetycznie prezentujące się liście. Potrafi skutecznie oczyszczać powietrze z wielu toksyn (np. ksylenu, toluenu), jak żadna inna roślina.

Źródło: deccoria.pl

Przeczytaj również: 

Ciekawa roślina o dekoracyjnych liściach. Aglaonema jest idealnym wyborem dla początkujących

Syrop na kwitnienie anturium stosuję co 15 dni. Wypuszcza pąki jeden po drugim

Zastosowanie węgla aktywnego. W domu, do roślin doniczkowych i w ogrodzie