Z artykułu dowiesz się:
- Uprawa "zwisających warkoczy"
- Jak podlewać sedum burrito?
- Sedum burrito - choroby i szkodniki
- Czy rozchodnik walcowaty jest trujący?
Rozchodniki – charakterystyka
Rozchodnik (Sedum) to rodzaj roślin należący do rodziny gruboszowatych (Crassulaceae), do której zalicza się również drzewko szczęścia. Jego nazwę łacińską wiąże się niekiedy z sedeoere, tj. siedzieć lub sedare – łagodzić. Natomiast etymologię polskiej nazwy tłumaczy się tym, że "rozmnaża się jakoby rozchodząc się po ziemi". W zależności od źródła, obejmuje od 280 do 450 gatunków występujących na wszystkich kontynentach półkuli północnej. W Polsce można wyróżnić 10 gatunków rosnących dziko, które można spotkać m.in. na Pogórzu, Babiej Górze, w Tatrach, Sudetach czy Karpatach.
Wśród rozchodników znajdują się zarówno byliny jednoroczne, byliny dwuletnie, jak i półkrzewy, które dorastają do 90 cm wysokości. Istnieją także odmiany bardzo malutkie, osiągające zaledwie 2 cm. W większości przypadków, są to sukulenty liściowe o rozgałęzionej łodydze. Co ważne, zwłaszcza dla początkujących osób, to niezwykle łatwe w uprawie rośliny.
Sedum burrito ze względu na swą niespotykaną odporność zyskał miano "żelaznej rośliny". Fot.123RF.com
Sedum burrito - uprawa i pielęgnacja
Rozchodnik walcowaty (Sedum burrito) - to bardzo dekoracyjny, ładnie rosnący sukulent pochodzący z Meksyku, gdzie wzrasta w szczelinach skalnych. Doskonale sprawdzi się do mieszkania. Jest łatwy w uprawie i świetnie nadający się dla osób zapracowanych. Jego nazwa wzięła się od jego walcowatych i szpiczasto zakończonych liści.
Uwielbiają słoneczne stanowiska i ubogą glebę. Ich niewielkie, grube, różnokształtne oraz mięsiste liście mają długość od 10 do 35 cm i czasem mogą posiadać ostrogę u nasady. Mogą charakteryzować się zarówno zielonym, jak i szarym lub bordowym kolorem. Z kolei gwiazdkowate kwiaty zebrane są w szczytowe podbaldachy. Wybarwiają się na różowo lub czerwono i najczęściej pojawiają się późnym latem oraz jesienią.
-
sedum burrito - stanowisko
Najlepiej ustawić doniczkę z roślina na stanowisku słonecznym. Zimą rozchodnik walcowaty powinien znajdować się w jasnym pomieszczeniu, gdzie temperatura wynosi ok. 12 st.C. Warto pamiętać, że sedum burrito nie znosi temperatur poniżej 5 st.C.
-
sedum burrito - podłoże
Podłoże, w którym roślinie sedum buritto powinno być lekkie i przepuszczalne z drenażem, najlepiej przeznaczone dla sukulentów i kaktusów.
-
sedum burrito - podlewanie
Sedum buritto wymaga podlewanie, jak u innych sukulentów. Regularnie nawadnia się podłoże od wiosny do jesieni, pozwalając glebie lekko przeschnąć przed kolejnym podlaniem. Przez resztę roku podłoże najlepiej utrzymać w stanie lekkiego przesuszenia.
-
sedum burrito - jaki nawóz będzie nalepszy?
Dorosłe okazy można zasilać nawozem dla sukulentów, najlepiej w okresie wiosenno-letnim. W okresie intensywnego wzrostu nawozimy co dwa tygodnie.
-
sedum burrito - przesadzanie
Roślinę należy przesadzać jedynie wtedy, kiedy zajdzie taka konieczność, czyli w momencie, gdy pojemnik w którym rozrosną staje się za mały. Zabieg wykonujemy bardzo ostrożnie, bowiem łatwo jest uszkodzić delikatne łodygi i liście sedum buritto. Najlepiej robić to w okresie wiosennym.
Sedum burrito jak większość sukulentów lubi pełne nasłonecznienie, choć zniesie też światło rozproszone. Fot.123RF.com
-
sedum burrito - rozmnażanie
Roślina jest bardzo łatwa w rozmnażaniu, które następuje przez podział roślin, sadzonki pędowe lub sadzonki z pojedynczych liści. Ocinamy około 6-8 centrów kawałek pędu. Usuwamy dolne liście tak na wysokość 2 cm. Dobę obsuszamy sadzonkę, a następnie sadzimy po kilka sadzonek do doniczki o średnicy 12 cm lub pojedynczo do malutkich doniczek.
Sedum burrito - choroby
- Choroby fizjologiczne – powodują je czynniki zewnętrzne i niepoprawny sposób pielęgnacji. Temperatura jest niesamowicie ważnym aspektem w uprawie sukulentów, zbyt niska w okresie wegetacji może spowodować spowolnienie, a nawet zahamowanie wzrostu rośliny. Z kolei jej gwałtowny wzrost w suchym pomieszczeniu może doprowadzić do porażenia cieplnego, który objawia się zrzuceniem pączków i pojawieniem się białych, zapadniętych plam.
- Choroby wirusowe – następują jedynie przez uszkodzone miejsca na roślinie, najczęściej narażone są młode pędy. Objawem wirusów są żółtawo-zielone, zapadnięte, nieregularne plamy. Powodują zwolnienie bądź zahamowanie wzrostu, mogą być również przyczyna całkowitego zamierania rośliny.
- Choroby grzybowe – bardzo często dotykają sukulentów i powodują ich obumieranie, dlatego należy pamiętać o niezbyt obfitym podlewaniu i dobrym wentylowaniu pomieszczenia, w którym się znajdują. Zbyt duża wilgotność powietrza sprzyja rozmnażaniu się grzybów, które szybko się rozprzestrzeniają, dlatego należy odseparować roślinę od pozostałych. Najczęstsze choroby grzybowe występujące u sukulentów to: zgnilizna łodyg, zgnilizna korzeni, sucha zgnilizna i szara pleśń.
Nadmiar wody prowadzi często do gnicia korzeni i rozwoju chorób. Fot.123RF.com
Zwalczanie chorób grzybowych nie jest proste. Przede wszystkim, najpierw należy usunąć wszystkie chore części rośliny oraz ustalić, co mogło spowodować infekcję. Najprawdopodobniej są to zła pielęgnacja i warunki uprawy. Aby ułatwić sukulentowi regenerację, powinniśmy zasuszyć jego rany, zupełnie ograniczając podlewanie oraz zapewnić mu jak najmniej wilgotne powietrze. Sprawdź: Dlaczego sukulenty marnieją?
Sedum burrito czy jest trujący?
Niestety tak. Rozchodnik ostry spożyty w nadmiernych ilościach może spowodować zaczerwienienie skóry, osłabienie, wymioty, skurcze, otępienie, a nawet paraliż.
Autor: Redakcja Deccoria.pl