Spis treści:
- Wiąz Turkiestanu – gwiazda z Azji
- Wiąz Turkiestanu na żywopłot – zalety i wady
- Uprawa wiązu Turkiestanu
Wiąz Turkiestanu – gwiazda z Azji
Wiąz Turkiestanu (Ulmus pumila), nazywany też wiązem syberyjskim, to roślina z rodziny wiązowatych, która pochodzi z Azji (jest rozpowszechniona od wschodniej Syberii, przez Mongolię aż do północnych Chin). Obecnie zyskał ogromną popularność w Europie, dlatego jest coraz chętniej uprawiany w naszych ogrodach. Wiąz Turkiestanu osiąga imponujące rozmiary – w odpowiednich warunkach może dorastać aż do 30 m wysokości. Natomiast w uprawie przydomowej raczej trudno powtórzyć takie wyniki, dlatego najczęściej można spotkać okazy osiągające 2-3 m wysokości. Wiąz syberyjski charakteryzuje się niesymetrycznym pokrojem, posiada rozłożystą koronę z licznymi pędami. Choć w środowisku naturalnym występuje jako drzewo, w uprawie ogrodowej najczęściej przybiera formę krzewu (wiele zależy także od odmiany).
Wiąz Turkiestanu tworzy nieduże liście o eliptycznym kształcie i ząbkowanym brzegu. Mają one od 2 do 6 cm długości i 1,5 do 3 cm szerokości. Od spodu są delikatnie owłosione, a ich blaszka liściowa ma wyraźnie zaznaczone nerwy. Jesienią liście rośliny przebarwiają się na żółto, z kolei zimą opadają. Wiąz syberyjski kwitnie wczesną wiosną, przed rozwojem liści. Kwiaty są drobne i zebrane w gęste, dość duże kępki, nie mają dużego znaczenia dekoracyjnego.
Wiąz Turkiestanu na żywopłot – zalety i wady
Wiąz Turkiestanu zyskuje coraz większą popularność jako idealna roślina na żywopłot. Wśród zalet takiego rozwiązania warto wymienić m.in.:
- szybki wzrost – w odpowiednich warunkach wiąz syberyjski może przyrosnąć w ciągu sezonu nawet o 1-2 m, dzięki czemu w krótkim czasie potrafi stworzyć gęstą, wysoką i zieloną ścianę;
- dobra izolacja – gęste liście rośliny skutecznie chronią ogród hałasem, kurzem i zanieczyszczeniami z ulicy. Co więcej, jest to doskonały sposób na zapewnienie prywatności;
Wiąz Turkiestanu kwitnie przed rozwojem liści. Fot.vodolej/123RF.com
- duża odporność – wiąz Turkiestanu znosi zanieczyszczenie powietrza i toleruje sól drogową, dlatego bez obaw można zasadzić przy głównej ulicy. Jest w stanie przetrwać nawet bardzo niskie temperatury (do -35 st. C), dzięki czemu można go uprawiać nawet w najsurowszych regionach Polski. Oprócz tego jest bardzo odporny na niezwykle groźną chorobę grzybiczą, jaką jest holenderska choroba wiązów;
- brak szczególnych wymagań – wiąz syberyjski nie oczekuje żadnych specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych. Dobrze znosi okresowe susze, a nawet małą ilość składników pokarmowych w glebie. Ze względu na dużą odporność na mróz, nie trzeba zabezpieczać roślin na zimę;
- niska cena – za jednoroczną sadzonkę zapłacimy od kilku złotych, dzięki czemu taki żywopłot nie będzie dużym obciążeniem dla domowego budżetu.
Niestety wiąz Turkiestanu nie jest pozbawiony wad. Ze względu na to, że rośnie bardzo szybko, wymaga regularnego przycinania i formowania. Szczególnie w pierwszych latach po posadzeniu trzeba sięgać po sekator nawet raz w miesiąc, co jest zajęciem bardzo czasochłonnym. W przeciwnym wypadku krzew może przyjąć niezbyt estetyczną formę. Kolejną wadą jest ekspansywność rośliny – gdy wiąz Turkiestanu się rozrośnie, jego długie korzenie mogą skutecznie utrudnić rozwój innych roślin znajdujących się w pobliżu. Co więcej, krzew ten nie jest zimozielony, dlatego w okresie zimowym nie prezentuje się zbyt dekoracyjnie.
Uprawa wiązu Turkiestanu
Choć wiąz Turkiestanu nie jest trudny w uprawie i nie wymaga specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych, jak każda roślina ma swoje preferencje. Dobrze znosi niskie temperatury, dlatego nie potrzebuje zimowego okrycia. W dodatku wykazuje dużą odporność na bardzo groźną i uciążliwą chorobę grzybowa wiązów, która skutecznie niszczy całe drzewa. Poznaj najważniejsze wskazówki dotyczące uprawy i pielęgnacji wiązu Turkiestanu.
- Sadzenie
Wiąz syberyjski najlepiej sadzić w okresie od końca października do marca, zanim przyroda obudzi się do życia. Sadzonki umieszczamy w odstępach co 20 cm, w dołkach o głębokości około 30-40 cm. Aby uzyskać gęsty żywopłot, można je sadzić w dwóch rzędach. Najlepiej zaopatrzyć się w sadzonki, które mają 2-3 lata, dzięki czemu szybciej się przyjmą i będą bardziej odporne na niekorzystne warunki. Przed sadzeniem młode rośliny warto zanurzyć na 24 godziny w wodzie, aby całkowicie napełniły się wilgocią. Ziemię należy dodatkowo wymieszać z kompostem lub torfem, natomiast w przypadku gleby gliniastej – z piaskiem. Po posadzeniu wokół roślin można rozłożyć ściółkę, która zatrzyma wilgoć w glebie i zapobiegnie rozwojowi chwastów.
Wiąz Turkiestanu jest często wybierany na żywopłot, gdyż ma mnóstwo zalet. Fot.emer1940/CanvaPro
- Stanowisko i ziemia
Wiąz Turkiestanu najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych (ewentualnie półcienistych). Choć przetrwa w miejscach zacienionych, będzie słabo rósł i szybko straci swoje walory ozdobne. Jeśli chodzi o podłoże, preferuje gleby przepuszczalne, lekkie, żyzne i umiarkowanie wilgotne. Nie lubi ziemi podmokłej.
Przeczytaj również: Wieloletnie byliny cieniolubne. Wybieramy rośliny, które długo i obficie kwitną
- Podlewanie i nawożenie
Chociaż wiąz Turkiestanu potrafi znieść krótkotrwałą suszę, dla prawidłowego wzrostu i rozwoju wymaga umiarkowanie wilgotnego podłoża. Dlatego warto pamiętać o regularnym podlewaniu, zwłaszcza w okresie letnim (nawet codziennie). W przeciwnym wypadku wystarczy nawadnianie raz na kilka dni, czasem raz na tydzień. Wiąz syberyjski nie ma specjalnych wymagań, jeśli chodzi o nawożenie. Natomiast w przypadku młodych okazów warto zastosować uniwersalne preparaty wieloskładnikowe, zwłaszcza w okresie wiosennym, aby pobudzić je do wzrostu.
- Przycinanie
Wiąz Turkiestanu powinien być przycinany regularnie, szczególnie jeśli jest prowadzony w formie żywopłotu. Ze względu na szybki wzrost rośliny, czynność tę należy powtarzać nawet 3 razy w roku. Przycinanie najczęściej przeprowadzamy wczesną wiosną, aby wzmocnić ją przed sezonem i nadać jej odpowiedni kształt, a także jesienią (najlepiej we wrześniu), aby przygotować okaz na zimę. Jeśli jest taka potrzeba, żywopłot można przyciąć również wiosną lub latem. Po posadzeniu rośliny przycinamy na wiosnę do wysokości około 10-15 cm, dzięki czemu lepiej się zagęszczą. Cięcie wykonujemy za pomocą sekatora lub nożyc ogrodowych.
Źródło: deccoria.pl
Przeczytaj również: Jakie rośliny ogrodowe można przyciąć w kwietniu? Przycinanie drzew owocowych, iglaków i krzewów