Spis treści:
- Kielichowiec wonny - mało znany krzew o wyjątkowym uroku
- Odmiany kielichowca wonnego
- Uprawa kielichowca wonnego
- Zastosowanie kielichowca wonnego w ogrodzie
Kielichowiec wonny - mało znany krzew o wyjątkowym uroku
Kielichowiec wonny (Calycanthus floridus), zawny truskawkowym drzewem, to niezwykle dekoracyjny, choć wciąż mało popularny w polskich ogrodach krzew ozdobny. Pochodzi z Ameryki Północnej, gdzie rośnie dziko w lasach i na obrzeżach zarośli. W Europie pojawił się w XVIII wieku, zdobywając uznanie dzięki swoim niepowtarzalnym kwiatom i aromatowi. Krzew dorasta zazwyczaj do 2-3 metrów wysokości, tworząc gęsty, rozłożysty pokrój, który świetnie sprawdza się zarówno jako soliter, jak i w kompozycjach mieszanych.
Największą ozdobą kielichowca wonnego są ciemnoczerwone, bordowe lub seledynowe kwiaty. Kształtem przypominają magnolie lub lilie wodne. Pojawiają się od maja do lipca, wydzielając intensywny, korzenny zapach z nutą cynamonu, goździków czy truskawek. Ozdobą krzewu są także liście, duże, eliptyczne, soczyście zielone. Jesienią przebarwiają się na złocistożółty kolor, dzięki czemu roślina wygląda inaczej o każdej porze roku. Jeśli ktoś nie jest wzrokowcem, do uprawy kielichowca wonnego powinien przekonać go zapach. To jemu roślina zawdzięcza swoją nazwę. Jego kwiaty pachną truskawkami, a kora, pędy i korzenie mają aromat cytrusów, jabłek, cynamonu i goździków. Ta woń jest nie tylko piękna, ma również zastosowanie praktyczne. Zapach kielichowca skutecznie odstrasza nornice z ogrodu. Dla tych szkodników stanowi on odór nie do zniesienia. To kolejny argument za tym, żeby posadzić roślinę w ogrodzie.
Żeby nie było zbyt pięknie, krzew ma również swoje wady, o których warto pamiętać. Kielichowiec jest rośliną trującą, jego nasiona zwierają kalikantynę, a liście cyjanowodór. Nasiona warto trzymać z dala od dzieci, ponieważ ich spożycie może doprowadzić nawet do zgonu. Na szczęście w warunkach polskich roślinę raczej sadzimy niż wysiewamy. Liście kielichowca po rozgnieceniu wydzielają delikatny, migdałowy zapach. To woń cyjanowodoru, zwanego też kwasem pruskim. Tę właściwość kielichowca wykorzystywani rdzenni mieszkańcy Ameryki do zatruwania strzał. Lepiej więc ten krzew podziwiać z daleka. Korzyści z zawartości tych związków w roślinie są takie, że wszelkie szkodniki omijają ją z daleka.
Przeczytaj również: Wspaniale pachnie i wygląda. Jak uprawiać kielichowca wonnego (truskawkowe drzewo)?
Odmiany kielichowca wonnego
Na rynku dostępnych jest zaledwie kilka odmian kielichowca wonnego. Różnią się od siebie głównie intensywnością barwy i kształtem kwiatów. Do najczęściej spotykanych należą:
- 'Athens' - o jasnożółtych, seledynowych lub kremowych kwiatach, tworzących fantazyjne formy i delikatnie pachnących.
- 'Michael Lindsey' - odmiana wyróżniająca się bardzo ciemnymi, purpurowymi kwiatami o grubych płatkach oraz silnym zapachu. Liście szersze niż u innych odmian, pokrój zwarty.
- 'Purpureus' - o kwiatach bordowych, intensywnie pachnących, jedna z najbardziej popularnych odmian ogrodniczych.
- 'Ferox' - większe liście, intensywne czerwone kwiaty, które nie przebarwiają się na brązowo, odmiana wolniej rosnąca i nieco niższa, osiągająca 1,5 m wysokości.
- 'Lusławice' - polska odmiana kielichowca o ogniście czerwonych kwiatach, niezmiernie rzadko dostępna.
W szkółkach ogrodniczych częściej niż czystą odmianę kielichowca wonnego spotkać można jego hybrydę z raulstonii 'Hartlage Wine', charakteryzującą się wyjątkowo dużymi kwiatami. Jest ona bardziej widowiskowa, lecz mniej odporna na mrozy od czystego kielichowca.
Kielichowiec wonny często sadzony jest jako nieformalny żywopłot. Fot. kunphel/CanvaPro
Uprawa kielichowca wonnego
Uprawa kielichowca wonnego jest dość prosta, ponieważ ma on u nas warunki zbliżone do naturalnych. Warto jednak pamiętać o kilku zasadach:
- Stanowisko
Kielichowiec najlepiej rośnie w miejscach słonecznych lub półcienistych. W pełnym słońcu zakwita obficiej, natomiast w półcieniu lepiej się rozrasta i dłużej zachowuje świeżość liści.
- Podłoże
Preferuje gleby żyzne, próchniczne, przepuszczalne i lekko wilgotne. Ważne, aby podłoże było umiarkowanie kwaśne lub obojętne. Na glebach piaszczystych wymaga systematycznego nawożenia i podlewania.
- Sadzenie i nawożenie
Sadzonki kielichowca najlepiej sadzić wiosną lub wczesną jesienią. Warto wzbogacić podłoże kompostem lub dobrze rozłożonym obornikiem. W czasie wegetacji roślinę można zasilać nawozami wieloskładnikowymi lub naturalnymi, np. biohumusem.
- Podlewanie
Roślina wymaga regularnego podlewania, zwłaszcza w okresach suszy. Źle znosi przesuszenie podłoża, dlatego najlepiej utrzymywać stale lekko wilgotną glebę.
- Szkodniki i choroby
Kielichowiec wonny jest stosunkowo odporny na choroby i szkodniki. Sporadycznie mogą pojawić się mszyce, które można zwalczyć ekologicznymi preparatami lub wyciągiem z pokrzywy.
- Zimowanie
Roślina jest mrozoodporna, jednak w surowszych rejonach kraju młode krzewy warto zabezpieczyć na zimę warstwą kory lub agrowłókniną.
Przeczytaj również: Efektownie kwitnie i pachnie jak dobre perfumy. Przytulia wonna - bylina do zadarniania ogrodu
Zastosowanie kielichowca wonnego w ogrodzie
Kielichowiec wonny to krzew, który zachwyca nie tylko kwiatami, ale i zapachem. Może być sadzony jako soliter w reprezentacyjnych częściach ogrodu, np. przy tarasie czy wejściu do domu, gdzie jego aromat będzie szczególnie wyczuwalny. Doskonale sprawdzi się również w zestawieniach z innymi krzewami ozdobnymi - hortensjami, kalinami czy różanecznikami. Może tworzyć efektowne żywopłoty nieformalne, a dzięki złocistym barwom liści jesienią urozmaici kompozycje sezonowe. Jego egzotyczny wygląd i niepowtarzalny zapach sprawiają, że jest to roślina niezwykle cenna w każdym ogrodzie, zasługująca na większą popularność.
Źródło: deccoria.pl
Przeczytaj również:
Mówią na nią lilia Inków, kwitnie aż do przymrozków. Piękna, ale rzadko uprawiana bylina
Ślimaki unikają tych pięknych kwiatów jak ognia. Posadź obok warzywnika
Do ściółkowania, nawożenia i kompostu. Oto 6 sposobów na wykorzystanie łupin orzechów w ogrodzie