Spis treści:
Kiedy sadzić rośliny na żywopłot?
Pełnia lata to raczej czas zbiorów niż siewów. Rośliny na żywopłot najlepiej sadzić wiosną (kwiecień–maj) lub jesienią (wrzesień–początek października). Wtedy gleba jest wilgotna, ale nie zmarznięta, a rośliny mają czas, aby się ukorzenić, zanim nastaną warunki ekstremalne. Upały ani mrozy nie służą przyjmowaniu się sadzonek. Większość krzewów, które opiszemy, preferuje żyzną, próchniczną i przepuszczalną ziemię o odczynie lekko kwaśnym. Niektóre gatunki dobrze znoszą wilgotne miejsca (np. Itea, Fothergilla, Myrica).
Przed sadzeniem zastanów się, czy żywopłot będzie rósł w cieniu, półcieniu czy w pełnym słońcu. Czasem lepiej posadzić w różnych miejscach inne osłaniające rośliny, jeśli mają się dobrze rozwijać. Fronty ogrodów są często w pełni nasłonecznione, a ich zaplecza bywają zacienione przez altanki i drzewa. Warunki dostosowane do roślin będą im służyły. Niektóre, mniej mrozoodporne uprawy lepiej będą się czuły w miejscach osłoniętych od wiatru. Trzeba je też zabezpieczać na zimę, przez okrycie korzeni ściółką, a części nadziemnych włókniną (np. loropetalum).
Rośliny wybierane na żywopłoty wymagają formowania i są odporne nawet na radykalne cięcia. Świeżo posadzone okazy warto przykrócić od razu po posadzeniu. Skłoni to je do wypuszczania nowych pędów, dzięki czemu nabiorą gęstości, a o to przecież chodzi w przypadku żywopłotów. Najlepiej skrócić je do wysokości 20–40 cm nad ziemią. Sprawi to, że zaczną się zagęszczać od samego dołu. Potem cięcia wykonuj regularnie, najlepiej wczesną wiosną lub w ciągu sezonu dla uformowania.
W pierwszym roku po posadzeniu żywopłot będzie potrzebował regularnego podlewania. Korzenie nie są wtedy do końca rozwinięte i trudno im pobierać wodę z głębszych warstw ziemi. Potem podlewanie trzeba dostosować do gatunku rośliny. Zupełnie odwrotnie jest z nawożeniem świeżo posadzonych roślin. Nawet te na jałowych glebach łatwo przenawozić i zaszkodzić im poprzez nadmierne zasolenie ziemi. W pierwszym roku wystarczy posadzić je w ziemi wymieszanej z kompostem i podarować sobie dodatkowe odżywianie. Nawożenie powinno się zacząć od drugiego roku po posadzeniu i najlepiej zrobić to wiosną. Potem wystarczy krzewy zasilać raz w roku.
Szukasz niebanalnego żywopłotu? Postaw na pięknotkę. Fot. rbiedermann/123RF.com
Przeczytaj również: Wygląda jak bukszpan, ale ćma go nie tknie. Jak uprawiać ostrokrzew karbowanolistny?
Niedoceniane rośliny na żywopłot
Jeśli znudziły ci się tuje lub bukszpan zjadła ćma bukszpanowa, weź pod uwagę inne rozwiązania. Jest wiele gatunków, które szybko stworzą gęstą zasłonę przed sąsiadami, a przy okazji będą zachwycały ciekawym wyglądem. Zerknij na te niezwykle piękne, a u nas niedoceniane rośliny na żywopłot:
- Loropetalum chińskie (Loropetalum chinense)
Zimozielony krzew o intensywnie purpurowych liściach i efektownych, różowych, postrzępionych kwiatach. Pojawiają się one wczesną wiosną, a nawet jeszcze zimą, co jest dodatkową atrakcją w naszych szarych w tym czasie ogrodach. Najlepiej rośnie na stanowisku słonecznym lub lekko zacienionym, osłoniętym od wiatrów. Preferuje glebę próchniczną, lekko kwaśną, dobrze zdrenowaną. W polskim klimacie wymaga zimowego zabezpieczenia lub uprawy w donicy, szczególnie w chłodniejszych rejonach kraju. Loropetalum chińskie dorasta do ok. 1,5 wysokości i świetnie nadaje się na kolorowy żywopłot formowany lub swobodny.
- Itea wirginijska (Itea virginica)
Krzew o przepięknych, zwisających białych kwiatach. Mają one miodowy zapach i pojawiają się w czerwcu, kusząc owady zapylające. Jesienią liście żywopłotu przebarwiają się na czerwono, pomarańczowo i fioletowo, zdobiąc ogród aż do przymrozków. Itea najlepiej rośnie na stanowisku słonecznym lub półcienistym, w wilgotnej, lekko kwaśnej glebie. Jest odporna na mrozy, ale nie lubi przesuszenia. Dorasta do 1–1,5 m wysokości i sprawdza się jako żywopłot naturalny, zwłaszcza w pobliżu oczek wodnych.
- Fotergilla większa (Fothergilla gardenii)
Krzew o niezwykłej zmienności sezonowej. Wiosną obsypany jest białymi, delikatnie pachnącymi kwiatami przypominającymi szczoteczki do butelek. Latem jego liście są intensywnie zielone, a jesienią przebarwiają się w ognistych odcieniach czerwieni, pomarańczu i złota. Fotergilla preferuje stanowiska słoneczne do półcienistych, glebę lekko kwaśną i stale wilgotną, ale nie podmokłą. Rośnie powoli, osiągając 1–1,5 m wysokości. Doskonała do naturalnych żywopłotów i ogrodów leśnych.
Fotergilla większa rzadko jest uprawiana w naszych ogrodach, a szkoda. Fot. fotolinchen/CanvaPro
- Pięknotka (Bodiniera Callicarpa)
Jesienią przyciąga wzrok niezwykłymi, lśniącymi fioletowymi owocami, które utrzymują się na gałęziach nawet po opadnięciu liści. Są doskonałym pokarmem dla ptaków, ma więc dodatkową wartość przyrodniczą. Wcześniej w sezonie pięknotka kwitnie subtelnie, a jej jasnozielone liście tworzą eleganckie tło dla innych roślin. Pięknotka preferuje stanowisko słoneczne lub lekko zacienione oraz przepuszczalne, żyzne podłoże. Wymaga osłony przed mroźnym wiatrem, ale z powodzeniem zimuje w większości rejonów Polski. Dorasta do 1,5–2 m wysokości.
- Woskownica europejska (Myrica gale)
Rodzimy gatunek występujący dziko na torfowiskach i wilgotnych wrzosowiskach północnej Polski. Woskownica to niski, aromatyczny krzew dorastający do 1,2–1,5 m wysokości, idealnie nadaje się więc jako żywopłot na działkę ROD. Jego lancetowate, błyszczące liście wydzielających charakterystyczny, żywiczny zapach. To od nich roślina wzięła swoją nazwę. Woskownica europejska kwitnie wczesną wiosną, tworząc niewielkie, brązowo-zielone kotki. Roślina nie tylko dobrze znosi zalewanie, ale też wzbogaca glebę w azot dzięki symbiozie z bakteriami brodawkowymi. Idealna do naturalnych, wilgotnych ogrodów oraz żywopłotów osłonowych w pobliżu wody. Lubi gleby kwaśne i stanowiska słoneczne do półcienistych.
Źródło: deccoria.pl
Przeczytaj również:
Oryginalny, gęsto kwitnący krzew na żywopłot. Piękne odmiany i uprawa kolkwicji chińskiej
Uprawa laurowiśni w donicy. Najlepsze odmiany i pielęgnacja
7 wiecznie zielonych krzewów do cienia. Mało przy nich pracy, efekt zachwyca